DORPSKRANT fe bruari - Barger-Oosterveld

Vrogger…
Boer'n van gister'n
"Bij de waterpomp zie ik de meid de melkemmers
boenen. In de verte zie ik een wagen, hoog opgetast
met hooi over de karrensporen komen aanwiegen.
Ik zie de machtige paarden buigen met
hun koppen alvorens zij het erf opdraaien."
Deze bovenstaande zinnen las ik in een boek over
het boerenleven van vroeger. Met een beetje fantasie
kan ik mij deze situatie ook uit mijn jeugdjaren
nog goed voor de geest halen. Aan de St. Gerardusstraat,
waar ik geboren ben, speelde het boerenleven
zich ook ongeveer op deze manier af. De
meeste boerderijen stonden aan de oostelijke kant
van de straat, terwijl de gewone burgermanshuizen
aan de westelijke kant stonden. Om een paar
boerderijen te noemen begin ik met de boerderij
van Geert Kocks
pal tegenover ons.
Links daarvan
Botkes Geert en
rechts Jan Jansen.
Verder richting de
Splitting stonden
de boerderijen van
Berend en Geert
Haitel en daarnaast
die van Kees
Kocks. Vlak voor
de kruising met de
Splitting stond de
boerderij van Botkes
Hinnek; later
zou dit de concertzaal en café de Flinthoek worden.
Richting Emmerschans, pal in de bocht aan
de Groene weg, stond de oude boerderij van Hendrik
Mulder (of om hem bij zijn bijnaam te noemen:
Lutke). Ik herinner me hem met altijd dikke
tabakspruimen achter de kiezen. Ook aan de andere
straten in Barger-Oosterveld stonden her en
der boerderijen. Het waren qua bouwstijl niet echte
grootse gebouwen, maar wel met heel veel opstallen
op het erf zoals kapschuren, varkensstallen
en kippenhokken. In de tijd waar ik over schrijf
waren het allemaal gemengde bedrijven. Op het
land werden koren en aardappels verbouwd en
op het erf en in de stallen werden melkkoeien,
varkens en kippen gehouden. En dan waren er
natuurlijk ook nog de honden en de katten en, niet
Ben Wösten is een oud-inwoner van Barger-Oosterveld.
Hij verhuisde in 1970 naar Ommen. Dhr. Wösten is nog
steeds erg betrokken bij Barger-Oosterveld. In de rubriek
‟Vrogger‟ leest u de herinneringen van hem aan het Barger-Oosterveld
van vroeger.
te vergeten, de muizen en de ratten. Dit hoorde er
op de boerderij allemaal bij. Voor ons als kinderen
waren die boerderijen met hun erven heerlijke
plekken om er te spelen en kattenkwaad uit te halen.
Er viel van alles te beleven en te zien. Er was
altijd veel leven. Voetballen tussen de baander en
de kapschuur was een van de leukste dingen om
te doen. We voetbalden met alles wat maar een
beetje op een bal leek. Zelfs met een opgepompte
varkensblaas. Elk jaargetijde had zo zijn eigen activiteiten.
In het voorjaar begon het met poten en
zaaien. Aan het begin van de zomer werden de
vroege aardappels gerooid en later de andere fabrieksaardappels.
De aardappels werden met zgn.
wipkarren, (wij spraken platweg van 'wubkar'n' ),
afgevoerd naar de schepen die in de haven van
het 'knaoltie' bij Cafe Halfweg aangemeerd lagen.
Daarna begon het dorsen van het geoogste koren.
Bij sommige boeren
was de oogst
opgeslagen in een
schuur en bij anderen
werden er op
het land achter de
boerderij grote mijten
opgebouwd
met het koren. De
dorsmachine kon
er dan mooi middenin
staan.
Deze dorsmachines
werden aangedreven
door een grote
lange drijfriem die
over een vliegwiel liep die aan een stoommachine
zat. Later werden deze stoommachines vervangen
door tractoren. Ik vond die machines trouwens
veel leuker om te zien dan tractoren. Maar zoals
overal ging ook in de landbouw de techniek er op
vooruit. Wat was is niet meer. De boerenbedrijven
zijn nu veel groter en gespecialiseerd in veeteelt,
pluimvee of landbouw. Moderne landbouwmachines
voortgetrokken door grote monsters van
tractoren doen het werk. Toch komen beelden uit
vervlogen tijden wel eens boven drijven.
Op bovenstaande foto staat een complete dorsploeg
(waaronder mijn vader staand 5 e van rechts en oom
Kees Fuhler liggend) en is ook de stoommachine
zichtbaar. Ook de andere personen waarvan ik niet
alle namen ken komen denk ik allen uit Barger-
Oosterveld of directe omgeving.
41