te downloaden (14 MB) - De Stopnaolden

Carlo Aerts was eigenlijk al vanaf de lagere school zeker dat hij doktor wilde worden. De
leraar vertelde vroeger al “Frans…de Boer Rens….Schilders….Carlo Arts”. En zo was hij
doktor geworden die vele personen in zijn praktijk kreeg. Zijn broer Hans Anders was wel
eens ingevallen voor Doktor Anders. Hij was een slechte doktor maar zag het wel vaak goed.
Een man met 1 arm kwam bij hem om te vertellen dat hij overvallen was en alle twee de
daders met de koppen tegen elkaar had geslagen. “maar dat kan toch niet je hebt maar 1
arm”. “Och” zei de patiënt, “daar denk je op zo’n moment niet aan”. Jos van Gestel kwam de
praktijk in waarop de doktor zei “oh Jos lang niet gezien” dat kan kloppen zei Jos “ik ben
ziek geweest”. Zo kwam de ene grap naar de andere waarbij alles zich in de praktijk
afspeelde. Carlo had een prachtig optreden waar hij meer dan tevreden op terug kan kijken.
Mede gezien het feit dat wij pas op een laat moment Carlo benaderd hebben om namens
Diessen mee te doen. Carlo bedankt voor de leuke buut en jouw bereidheid ons mede uit de
brand te helpen.
Iveke van Gerven uit Esbeek kwam als Ton Deuseke, de Belgische kapster. “ik had hier al
eerder moeten zijn maar ik stond met miserie met mijne otto. Ik belde Wil Reijrink op en zei
dat ik waarschijnlijk water in de carborateur had”. “Waar sta je dan” vroeg Wil. “In de Flaes”
was het antwoord. Onnozelaar was het gevleugelde woord waarmee ze de klanten te kakken
zette. Toen het slot van de wc in de Hercules kapot was bood Chris aan om voor de deur te
gaan staan. “ik roep wel als er iemand aankomt” “Ach onnozelaar, dat voel ik zelf ook wel
als er iemand aankomt.” Voor een auditie zong ze met haar vlechtjes Mama Se Mamma Sa
met overgave. Toch was de regisseur boos want dit was de slechtste auditie voor een
pornofilm die hij ooit had gezien. “Amai, dan zalle-kik de auditie voor de musical K3 van
deze ochtend ook wel verknald hebben”. Met haar act waarin zij steeds het Belgische accent
vol wist te houden liet ze de zaal niet los want van voor tot achter was het lachen gieren en
brullen geblazen. Ze sloot af met de woorden “Allez, ikke zei dur geknipt vur”” . Hiermee
sloeg ze de spijker op de kop wat haar optreden betreft en gaf ze direct een verwijzing naar
ons motto.
Direct werden de publieksstemmen opgehaald en geteld en was het Sandra Plasmans die de
beker uit mocht reiken. Een eerste prijs is er voor elke tonprater, alleen het publiek wijst een
publiekswinnaar aan. Sandra wordt volgend jaar de voorzitster van de Stopnaolden en zo
kon ze vast haar eerste officiële daad verrichten. Iveke van Gerven was namens Esbeek als
Ton Deuseke de winnares van deze tiende editie die echt van een heel hoog niveau was.
Misschien dat na deze avond er toch meer mensen zijn die graag ook eens in de ton willen
gaan staan. Van ons krijgen ze in ieder geval alle hulp om deze prachtige ervaring op te
doen.
Terwijl de laatste foto werd genomen van de deelnemers stonden Gerry en de Walnoten al
klaar om te gaan spelen. Hierdoor liep de avond perfect over in elkaar en wisten zij de avond
die al zo goed was perfect af te sluiten met een geweldig energiek optreden.
Al met al kunnen de Stopnaolden terug kijken op een fantastische avond die het zeker
verdient dat de kaarten nog sneller zijn uitverkocht. Er is inderdaad veel te doen maar deze
avond heeft laten zien dat dit toch een avond is die je eigenlijk niet mag missen.