BEATRIXPARK - M·11 stedenbouw en openbare ruimte

9. BEHEERVISIE
De beheervisie is een eerste aanzet voor het
beheerplan dat door het stadsdeel Zuideramstel
zal worden gemaakt.
Het doel is een goede afstemming tussen
beheer en de uitgangspunten van het
wensbeeld en ruimtelijk plan. Erg belangrijk is
een goede communicatie met de bewoners,
waarmee de inbreng van hun belangen wordt
verzorgd.
Beheervisie
Voor deze beheervisie worden twee delen
onderscheiden in het bestaande park. Het deel
dat volgens het Ruimtelijk Plan permanent
wordt ingericht komt per plantvak aan de
orde. Het tweede deel, het zuidelijke deel
rondom de Natte Vallei, wordt niet uitgebreid
doorgesproken, de bedoeling is dat het beheer
de komende jaren op dezelfde wijze wordt
voortgezet, geen grote veranderingen dus.
Het permanente deel
In dit deel worden (volgens het Wensbeeld)
twee zones onderscheiden: De gehele stadstuin
en een deel van de ruggengraat.
De stadstuin heeft als karakteristieken:
romantisch, klassiek, verborgen, verzorgd,
kleurrijk.
Het oude traditionele park, is duidelijke
begrensd door water. De huidige kenmerken
worden versterkt; de kwaliteit van een
arboretum, bloemen- en plantentuinen, geen
doorgaande routes maar romantische routes
geschikt voor dwalen en wandelen. Een echte
stadstuin waar rust heerst. Het ’s avonds
afsluiten van deze zone kan worden overwogen.
De ruggengraat heeft als karakteristieken:
monumentaal, modern, kamers, robuust,
formeel.
Deze noord-zuid verbinding houdt het nieuwe
uitgebreide park bij elkaar. In het noordelijke
deel, heeft het een monumentaal karakter dat
richting het zuiden verandert in een moderne,
architectonische sfeer. Nu worden er vanaf dit
pad het pierebad, een (kleine) speeltuin en de
kruiden (artsenijen) tuin ontsloten. De bedoeling
is dit in de toekomst uit te bouwen. Aan de rand
van het park kunnen her en der meer bijzondere
functies worden gekoppeld.
De stadstuin
De stadstuin, het huidige traditionele park, heeft
in essentie een goede opbouw.
Gesloten en open delen wisselen elkaar af, ook
de botanische kwaliteit is aanwezig.
Het wensbeeld wijkt niet erg af van het huidige
beeld.
In de afgelopen 20 jaar zijn er echter niet altijd
even duidelijke keuzes gemaakt in beheer
waardoor delen die gesloten behoren te zijn
open vallen door onderbeplanting die geen kans
krijgt door de aanwezigheid van veel en/of grote
bomen of juist andersom; kwalitatief minder
hoogstaande onderbeplanting die de kwalitatief
betere beplanting ‘wegwoekert’.
Bijgaand kaartje brengt de ruimtelijke
uitgangspunten in beeld op basis waarvan
keuzes zijn gemaakt. De cirkels staan voor
dichte delen, de pijlen voor de open delen.
De ruggengraat
Het uitgangspunt voor de ruggengraat, de
noord-zuidverbinding, kamers aan weerszijden
van deze verbinding, is op één plek aanwezig:
de Artsenijhof, hier hoeft dan ook weinig aan
veranderd te worden. De omgeving van het
zwembadje is in essentie goed; voorstel is wel
om hier een heg omheen te planten om het
kamergevoel te versterken.
De andere delen worden rigoureuzer aangepakt.
Naar aanleiding van deze grondige
inventarisatie zijn de conclusies voor het beheer
in het park dat er steken zijn gevallen in het
beheer in de afgelopen 20 jaar, maar dat er
geen grote beheer’problemen’ zijn in het park en
dat de opzet en structuur van het park, vooral
van de stadstuin, goed is.
De richtlijnen voor het beheer en het nog op
te stellen beheerplan zijn naar aanleiding
daarvan een meer planmatige aanplant en
beheer, daaronder wordt verstaan het aanwijzen
van locaties voor dendrologisch interessante
bomen, een betere balans tussen open en
gesloten (zowel aan de buitenkant van het park
als binnenin het park, bijv. langs de paden) en
daar beheer op aanpassen, het consequent
doorvoeren van gekozen beplantingsopbouw
en meer nadruk op karakteristieken in
het park zoals verwilderhoeken, kijkgroen
83