Clubblad jaargang 2012 - 2013 - PSV Oude Veer

Spaanse zon in ons koude kikkerlandje!
Mij werd gevraagd of ik mijzelf voor wilde stellen als nieuw lid binnen de vereniging. Heel spontaan
zei ik “Ja, natuurlijk” en “uiteraard is het volgende week klaar!”. Ik heb de koe dus maar bij de horens
gevat en ben maar begonnen met iets op papier te zetten.
Mijn naam is Yvonne van der Veen – van den Berg, ik ben van 1963 (leeftijd is toch vanaf een
bepaalde leeftijd een heikel puntje!) en ben getrouwd met Peter. Kinderen had ik zelf niet maar
kreeg ik bij Peter cadeau! (Peter was weduwenaar). Onze kinderen (want zo voelde het al snel!) zijn
inmiddels alle 2 het huis uit en wij wonen dus samen met onze honden, Boris, onze boxer, Tressan,
onze Bordeaux dog en de 2 buiten konijntjes. Tot vorig jaar woonden wij in Callantsoog maar wij
konden helaas geen aansluiting vinden met de mensen die daar woonden.
Peter werkt bij de marine en gaat over 3 jaar al weer met pre-pensioen. Ik heb tot enkele jaren
geleden bij de politie gewerkt, uniformdienst, bereden politie en uiteindelijk als rechercheur. Door
een samenloop van omstandigheden ben ik daar na 25 jaar uiteindelijk mee gestopt. Ik ben me gaan
orriënteren op de vele facetten omtrent paarden. Ik heb een jaar op het ISPH gezeten. Een
holistische rijopleiding waar ik kennis kreeg met grondwerken en loswerken van paarden, het
masseren middels T-touch en uiteraard het dressuurmatig rijden. Daarbij had ik destijds het geluk in
bezit te zijn van een Engels volbloed die voorheen op de baan had gelopen. Een ex-renpaard.
Inmiddels zijn onze wegen gescheiden maar wat ik van dit paard heb geleerd, daar kan geen
opleiding tegen op. Hij leerde mij dat paarden spiegels van je ziel zijn. Hij liet me dit zien en voelen.
Vaak heel confronterend, maar zo puur en zo waardevol. Dit zijn eigenlijk wel mijn belangrijkste
levenslessen geweest die ik altijd zal blijven koesteren en waar ik altijd nog op terug grijp.
Een van mijn grootste wensen was om ooit nog eens een Andalusiër te hebben. Doordat ik 2 ½ jaar
geleden zonder paard zat, ben ik eens gaan kijken of ik die langgekoesterde wens in vervulling kon
laten gaan. Ik had kennis gemaakt met dit ras tijdens vakanties in Andalusië. Ik was enorm onder de
indruk van hun “coole” karakter, hun werklust, hun plezier en hun trots. Tijdens mijn zoektocht ben
ik verschillende paarden gaan rijden en uiteindelijk kwam ik terecht bij een stal in Landsmeer, waar
ze PRE’s (PRE staat voor Pura Raza Espanol) uit Spanje halen, ze daar ook uitzoeken en hier trainen.
Ik kreeg daar de gelegenheid om enkele malen per week verschillende paarden te rijden om
zodoende kennis te maken met hun karakters. Bonito was in die tijd net uit Spanje (Madrid) gehaald.
Hij was hengst, groot, zwart en vreselijk druk. Kortom……………echt niet mijn paard! ;-)
30
(Bonito bijna 3 jaar oud)