Bronmethodiek - Online Vrijwilligerswerk

Tekst: Lodewijk Gunther Moor, Pieter Deelman en Jasper Veldhuis Foto's: Jasper Veldhuis
Actieve burgers in d
In de periode 006 - 009 voerden
Stichting Maatschappij, Veiligheid en
Politie (SMVP) en MOVISIE een landelijk
ontwikkelingstraject uit om actief
burgerschap in multiculturele buurten
te stimuleren. Uitgangspunt was dat
wijkbewoners een centrale rol spelen bij
het aanpakken van onveiligheid. In drie
steden, te weten Dordrecht, Maastricht
en Zwolle, vonden pilots plaats 1.
In deze pilots stond de vraag centraal
hoe bewoners van multiculturele buurten
op grond van hun eigen verantwoor-
De Palestrinalaan, een multiculturele buurt in Zwolle, is pilot in
een landelijke ontwikkelingstraject van SMVP en MOVISIE, met
als doel actief burgerschap in multiculturele buurten te stimuleren.
Belangrijke succesfactoren in deze pilot lijken de chemie tussen de
afzonderlijke teamleden gecombineerd met de steun, rugdekking
en waardering die ze voor hun onorthodoxe werkwijze bij de eigen
organisaties wisten te verkrijgen.
De Palestrinalaan
De Palestrinalaan ligt aan de rand van de wijk Holtenbroek en bestaat uit
vier flats, tien hoog, waar in totaal ongeveer 1300 personen wonen. De
Palestrinalaan is multicultureel van samenstelling, ruim 50 procent van de
bewoners is van allochtone afkomst. Tussen 007 en 009 is het aandeel
allochtonen er met 10 procent gestegen. Typerend is de enorme verscheidenheid
aan nationaliteiten, 69 in totaal. Landen van herkomst van de grootste
groepen bewoners zijn de Antillen (7 procent), Irak (4 procent), Turkije (3 procent),
Indonesië (3 procent) en Marokko (3 procent). De gemiddelde woonduur
in de Palestrinalaan is 5,1 jaar. Deze relatief hoge doorstroming is in lijn met
de positie die de galerijflats innemen op de woningmarkt: ze zijn ruim en toch
goedkoop, woningzoekenden kunnen er snel terecht en er is een lage drempel
voor starters. Op 1 januari 009 stond 10 procent van de potentiële beroepsbevolking
van de Palestrinalaan als niet-werkend ingeschreven.
delijkheid zorg kunnen dragen voor
verbetering van de leefbaarheid en veiligheid
in hun eigen woonomgeving.
In dit artikel komt de Zwolse pilot ‘Gaan
voor de Palestrinalaan’ voor het voetlicht
en proberen we een verklaring te vinden
voor het succes ervan.
Politie en opbouwwerk
Het team dat de pilot in de Palestrinalaan
uitvoerde, bestond uit een wijkagent, een
opbouwwerker van de Zwolse welzijnsinstelling
Travers, een wijkmanager van de
gemeente Zwolle, een huismeester van
de woningcorporatie SWZ en een wijkbeheerder
van woningcorporatie deltaWonen.
Deze corporaties zijn ieder eigenaar
van twee flats in de Palestrinalaan. In het
team zijn heel bewust een wijkagent
en een opbouwwerker opgenomen. De
combinatie van politie en opbouwwerk
is gemaakt vanuit de veronderstelling
dat het bevorderen van sociale zelfredzaamheid
enerzijds deskundigheden
vergt die de politie niet vanuit de
opleiding, noch vanuit werkervaringen
in huis heeft, maar aan de andere kant
wel formele bevoegdheden (‘doorzettingsmacht’)
vraagt. Van oudsher heeft
de politie juist de verantwoordelijkheid
om zaken over te nemen op het moment
dat bewoners niet verder mogen, durven
of kunnen gaan. De politie is van nature
niet geneigd bewoners te ondersteunen
bij het zelf zoeken naar oplossingen.
Het opbouwwerk heeft die intentie juist
wel en daar kunnen politiemensen wat
van leren. Het opbouwwerk wil bewoners
bijstaan bij het (terug)veroveren
van competentie en zeggenschap in
samenlevingszaken . Omgekeerd leren
opbouwwerkers om te gaan met maatschappelijke
behoeften aan veiligheid en
de normatieve oriëntaties die daarmee
3 0 MO/SAMENLEVINGSOPBOUW 9e jrg. nr. 6 Herfst 010