introductie - Stichting Papua Erfgoed
introductie - Stichting Papua Erfgoed
introductie - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
mei 1963 in handen kreeg. Het referendum in 1969 was geen echte<br />
volksraadpleging, gebaseerd op het principe van 'one-man-onevote',<br />
maar bleef beperkt tot een serie consultaties van stamhoofden.<br />
22 Vanzelfsprekend was het resultaat dat de Papoea's unaniem<br />
bij Indonesië wilden blijven. Niettemin steunde de Algemene Vergadering<br />
van de VN in november 1969 een Indonesisch-Nederlandse<br />
resolutie over de zelfbeschikking van de Papoea's, waar met het referendum<br />
naar tevredenheid aan zou zijn voldaan. In 1962 geloofden<br />
weinigen dat de volksraadpleging veel meer dan een wassen neus zou<br />
zijn. In 1969 geloofde niemand dat de Papoea's werkelijk een keuze<br />
hadden kunnen maken. Sommigen brachten naar voren dat het Indonesische<br />
volk zélf geen zelfbeschikking kende. 23 Maar voor het forum<br />
van de wereld was de Nieuw-Guinea-kwestie met de volksraadpleging<br />
van 1969 afgedaan, ook al onthielden dertig vooral Afrikaanse<br />
landen zich van stemming, omdat het one-man-one-vote beginsel<br />
niet was toegepast. Hollandia heette voortaan definitief Jayapura,<br />
hoofdstad van Irian Jaya.<br />
130