barflyer_jaargang 7_nr 9.pdf
barflyer_jaargang 7_nr 9.pdf
barflyer_jaargang 7_nr 9.pdf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
26<br />
bierfestiVal VlaardiNgeN<br />
succes! ‘dat smaakt naar meer & vaker!’<br />
Ik kan je nu niet loslaten. Waarom ben je toch<br />
zo lekker? Ik wil je eeuwig in mijn handen. Het<br />
is alsof je vormen, rond en zacht, mij betoveren.<br />
Jouw kern, je ultieme volume gaat met slokken<br />
over in mijn binnenste. Mijn bloed neemt nu<br />
langzaam jouw promillage, stromend vanuit jouw<br />
doorzichtig lichaam op een voet, die nu van ons<br />
beiden is en die ik teder betast. Maar wat voel ik<br />
toch allemaal? Ik voel mijn traag bonkend hoofd,<br />
dat het allemaal steeds minder bevatten kan,<br />
stijgen tot de punt van de kerktoren en overzie<br />
de volle Markt. Mijn huid schraal van de prille<br />
voorjaarszon, wordt afgestroopt, mijn verstand<br />
verslonden, door jou. Ik laat je uitgedroogd achter:<br />
mijn lege Bokbierglas.<br />
De mensen en ik bestelden een stevige bok op<br />
het terras van Smakelijk ‘eten en drinken’ toen<br />
Kaz Lux en Jan de Bruijn de kleine verhoging<br />
opklommen. We deden een stap opzij, maar<br />
stonden overal in de weg. Mensen zongen zachtjes<br />
mee met nummers die ze kenden. ‘Brainbox,’ wist<br />
er een. Ik begreep dat er niet enkel liefhebbers van<br />
het sterkere bruinschuimend nat aanwezig waren.<br />
Toch zag ik vrijwel iedereen met een gevuld glas,<br />
waarop een flinterlaagje schuim.<br />
Niemand voelde zich bedreigd of alleen. Bokbier<br />
maakte vrienden en de muziek, een perfect decor<br />
met geschiedenis, plaatste een klankkleur als<br />
een zomers palet waar Vincent van Gogh jaloers<br />
op moet zijn geweest mocht hij het hebben<br />
samengesteld om zijn zonnebloemen te schilderen.<br />
Nu nog, drie glazen op weg naar een mistig<br />
voortschrijden van de tijd, wist ik waar ik mij<br />
bevond: er stond die hoge kerk, en ik zag iets<br />
verderop een statig pand met een balkon, lui<br />
hangend boven een tijdelijke bloementuin.<br />
De kerk een uitkijktoren richting onze Lieve<br />
Heer, werd nu goed en vaak bekeken zoals Katja<br />
Schuurman zonder jurk. Verliefden ontstonden<br />
waar eens oorlog was gevoerd.<br />
Bukkend vond een liefhebber van goudgele<br />
bok, zonder maatgevoel en gebrek aan familiair<br />
schuldbesef, zijn moeilijk begaanbare weg.<br />
Zijn gezicht en ledematen, overdreven stram<br />
ter compensatie van zijn tijdelijk en vloeibaar<br />
ongemak, leidden zijn gedwongen Odyssee nergens<br />
anders toe, dan jankend huisgewoel. Tranen van<br />
afscheid, of van naderend huwelijksonheil?
Change language