Nieuwsbrief 1e jaargang nr 1 1.23 Mb - Uitvaartverzorging Kiers

2
pagina
De volgende onderwerpen zullen o.a. worden besproken :
■ Wordt het een crematie of een begrafenis
■ Plaats, locatie, dag en tijdstip van de uitvaart
■ De rouwbrief
■ Het opbaren
■ De kist
■ Het vervoer
■ De muziek
■ De sprekers
1. Veel mensen zijn bang voor de
dood.
Denkt u wel eens aan uw
vergankelijkheid?
Jazeker.
Wanneer je jong bent, gaat trouwen
en kinderen krijgt, ben je echt met
het leven bezig en denk je niet aan
de dood.
Doodgewoon ???
In de media wordt bij regelmaat
het woord doodgewoon gebruikt,
wanneer moet worden aangeduid
hoe de gedachtestroom zou
moeten zijn over het onderwerp:
Dood.
Dat het onderwerp bespreekbaar
moet zijn is in onze optiek
zeer wenselijk aangezien het ons
regelmatig overkomt, dat nabestaanden
geen weet hebben over
de wensen van een dierbare die,
al dan niet plotseling, is overleden.
In onze westerse maatschappij is
dood beslist niet gewoon.
Overlijden, doodgaan dus, is nog
steeds een beladen onderwerp
en zal dat voor de meeste van
ons waarschijnlijk ook blijven.
Omdat doodgaan ’t laatste is wat
we doen.
Stijlvol afscheid nemen is ons vak.
Alle bijkomende rompslomp op een professionele manier uit handen nemen
is méér dan alleen een warme handdruk.
Als wij van een overlijden in kennis worden gesteld, maken we een afspraak
met de familie voor het bespreken van de details rond de uitvaart.
Niets is zo persoonlijk als een uitvaart.
Voor de nabestaanden is het dan ook belangrijk dat alle voorbereidingen
en de afscheidsplechtigheid in een juiste sfeer plaatsvindt.
Interview met de „vader” van de gemeente
Westerveld, burgemeester Anne Meijer.
Ik heb er geen problemen mee om te
denken of te praten over de dood.
Ik kan er nuchter naar kijken.
Maar, ik denk wel eens: Hoe zal het
gaan met mijn nabestaanden, mijn
dierbaren, als ik er niet meer ben.
Zowel emotioneel als materialistisch.
Ik probeer in die zin met de toekomst
rekening te houden.
Wanneer leeftijdgenoten komen te
overlijden komt ’t toch wel hard aan.
Dan kom je weer met beide benen
op de grond en weet je, voor mij
houd ’t ook een keer op.
2. Wij zeggen altijd dat een uitvaart
één lijn moet vormen met
de manier van leven.
Vindt u dat bij een uitvaart alles
moet kunnen?
Ja, in principe wel, maar er zijn natuurlijk
grenzen.
Ik ga ervan uit dat wanneer je in het
leven geen grenzen overschrijdt, je
het dan ook niet doet.
3. Wij hopen dat het u gegeven is
om een hoge leeftijd te bereiken,
maar stel dat u nog twee
weken te leven zou hebben,
hoe zouden die er dan uit moeten
zien?
Dan ging ik met mijn echtgenote, kinderen
en kleinkinderen nog 1 week
met vakantie om intens te genieten.
De laatste week zou ik nog wat dingen
regelen voor mijn nabestaanden.
■ De bloemen
■ De condoleance
■ De asbestemming of het gedenkmonument
■ De verzekering
De uitvaartverzorger met wie u dit alles bespreekt
blijft uw vaste uitvaartverzorger.
.
4. Wilt u kort reageren op de
volgende stellingen:
■ 100 jaar worden.
Graag, maar wel in redelijke gezondheid.
■ Cremeren of begraven.
Cremeren. Een intensief afscheid en
geen plek om naar terug te keren.
■ André Rieu of Frans Bauer
Als ik persé moet kiezen, dan
A. Rieu.
Mijn voorkeur gaat uit naar muziek
van o.a. de Dire Straits.
■ Treuren om ’t definitieve afscheid
of op het geleefde leven toasten.
Dat is niet zo moeilijk, op het leven
toasten.
■ Uw eigen uitvaart regisseren of
het aan een ander overlaten.
Ik zorg ervoor dat ik door de tijd
heen mijn wensen kenbaar maak bij
mijn dierbaren, te zijner tijd moeten
zij dan maar regisseren.
Burgemeester, wij bedanken u voor het
in ons gestelde vertrouwen en uw
spontane medewerking.