tanzania-verslag-2007-cwk-tv - Stichting Clown Bijouxxx Buitenland

aan elkaar voor, doen spel, zang, muziek en veel akrobatiek. Het is voor
straatkinderen erg belangrijk te laten zien wat ze allemaal kunnen We
hebben allen een heerlijke middag.
Mawenzie Hospital.
wachtend tot het optreden kan beginnen
Die ochtend bezoeken we als allereerste clowns het Mawenzie ziekenhuis in
Moshi. We moeten een lange tijd wachten voordat we door de Geneesheer
Directeur, dokter Saganda ontvangen kunnen worden. Van een
verpleegster vernemen we dat we heel rustig bij onze bus moeten wachten
en niet mogen clownen totdat we bij de directeur geweest zijn. Dat is een
erg moeilijke opdracht voor clowns. Eindelijk zijn we in het kantoortje
gepropt waar het bloed heet is. De nodige beleefdheden worden
uitgewisseld en dan mogen we in twee verschillende groepen naar de
ziekenzalen. We maken buiten contact met vele patienten die rondlopen. Het
duurt toch nog een kwartier voordat we in een ziekenzaal aangekomen zijn.
Ervaring heeft ons die dag geleerd geen kadootjes uit te delen als er niet
genoeg voor iedereen is, daar komt onrust van. Het is beter alles aan de
verpleegster te geven die de kadootjes later uitdeelt. Ikzelf heb een grote
zak met gekleurde veertjes bij me en kan die wel aan iedereen geven. Het is
fijn om op deze manier even contact te maken. Rode en blauwe stikkertjes
zijn er ook genoeg om op alle Tanzaniaanse neuzen te plakken: patient en
personeel! Dr. Saganda bezoekt ons in de ziekenzaal. Ik zie nu pas dat hij
een handicap aan zijn been heeft. In zijn kantoor zat hij achter een buro. Ik
ben blij te zien dat hij hier werkt.
Er zijn niet veel kinderen die dag, wel babies samen met hun moeders in
bed. De kinderen ontmoeten we in een overvolle wachtkamer. Het is er erg
18