EREDIENSTEN De maand augustus is er zondags ... - Gramsbergen

Weeksluiting ’t Welgelegen
Zaterdag 15 augustus 18.30 uur: Ds. K.A. v.d.Meer, Gramsbergen
Zaterdag 19 september 18.30 uur: Ds. R.W.Biewinga
Meditatie
Koningen (en Koninginnen): wat een gedoe!
Nee, dit wordt geen stukje over politiek. Laat staan een aanval op de monarchie. Dat is prima
geregeld in Nederland, wat mij betreft. Nee, de Diensten die ik deze zomer leid gaan over de profeet Elia.
En in het nieuwe seizoen 2009-2010 wil ik met de Groep Zestig Plussers op de donderdagmorgen de
verhalen lezen over de profeet Elisa (aan de hand van het boekje Elisa van ds. W. Dekker uit de serie
Luisteroefeningen; Boekencentrum 2007, Euro 8.50).
Met Elia en Elisa zijn we in de Bijbelboeken I en II Koningen aangeland. En de naam “Koningen”
zegt hier alles: de beide boeken gaan over Koningen (en Koninginnen). Het begint met David en Abisag,
over de koning die niet meer warm kan worden. Hij is zo koud omdat hij moet nadenken over zijn
opvolging: altijd een moeilijk stuk van het leven. Wat laat ik achter? Hoe gaat het verder als ik er niet
meer ben? Zullen ze een beetje verder gaan in het spoor van de vader?
Als opvolger van David treffen we dan Salomo aan: nogal een koning! Hij mag de tempel
bouwen, en merk eens hoe wijs hij is. Alleen “hoe groter geest, hoe groter beest”, dat gaat ook op voor
Salomo. In zijn keuze voor vrouwen is hij weinig kieskeurig. En daarmee gaat het mis op godsdienstig
gebied: al die vrouwen brengen hun godsdienst mee. De Here, de God van het Verbond met Zijn Volk
Israël, komt in de knel. God krijgt niet de ruimte om Israëls God te zijn. En wij kennen de Here als een
jaloers, een naijverig God: Hij duldt geen andere goden naast Zich. Wel, die komen er in overvloed. Met
alles wat er aan vast zit. Het gaat van kwaad tot erger in Israël: het Rijk wordt opgebroken in twee delen,
Israël het Tien-Stammen-Rijk en Juda. De ene koning houdt het met God, maar steeds meer koningen
drijven ver weg bij God vandaan.
En dan komen er profeten: Micha, Hulda, en met name Elia en Elisa. Die het Volk Israël
waarschuwen. Die met allerlei tekenen laten zien dat zij wèl de ene God volgen. Bij Elia komt het tot de
strijd op de Karmel tussen hem en 450 profeten van de baäl. We zien hem optreden tegen koning Achab
en diens vrouw Izebel. Hij draagt de profetenmantel over aan Elisa. Die van de twee berinnen en de
veertig kinderen; die van de drijvende bijl. En al die andere verhalen.
Het loopt met Israël, en later ook met Juda, volledig verkeerd af: Israël wordt weggevoerd door
Assyrië; nooit wordt meer iets van hen gehoord. Juda gaat in ballingschap naar Babel: hadden ze maar
naar de Here moeten luisteren! Zeventig jaar in den vreemde, zullen ze er van leren? Wordt er ooit iets
geleerd van de geschiedenis? De stelling is dat als er één ding geleerd wordt van de geschiedenis het wel
is dat er niets geleerd wordt van de geschiedenis. Ze noemen de Koningen-boeken wel Profetische
Geschiedenis. Al die verhalen lees je met in je achterhoofd de vraag: hoe leven die mensen, met God en
met elkaar? Krijgt God de plaats die Hem toekomt? Nee dus; en daarmee loopt het helemaal verkeerd.