niet voor docenten - Alfrink College

Een anekdote uit mijn middelbare schooltijd
voor de schoolkrant? Oe, dan moeten we wel
even terug in de tijd. Mijn middelbare
schooltijd… da’s zo’n veertig jaar geleden! Als
je het geen probleem vindt, stappen we even
in de tijdmachine en reizen terug naar de
Sixties, de zestiger jaren van de vorige eeuw.
Waarschijnlijk weten jullie daar wel iets van,
maar ook weer niet veel. Da’s jammer, want
het was een fantastische tijd waarin heel veel
spannende dingen gebeurden.
Het leven in de Sixties zag er totaal anders uit
dan dat van nu. Neem zoiets simpels als de tv.
Toen ik zo oud was als jullie, keken wij thuis
naar een piepklein zwart-wit beeldje,
tenminste als er een programma op tv was, en
voor de verandering ‘ns geen storing. Storing
kon met gemak een half uur duren. Ook
hadden we maar een paar zenders: Nederland
1 en Nederland 2. Televisie stelde dus nog niet
zoveel voor. Toch valt er ook nog wel iets
positiefs over te zeggen. Die vreselijke
reclameblokken van nu bestonden toen nog
niet.
“…omdat ze daar een heuse computer
hadden staan.”
Een ander voorbeeld is dat we geen
mobieltjes en computers hadden. Alhoewel, ik
kan me herinneren dat we in de vijfde klas van
de middelbare school op tweedaagse excursie
naar een wetenschappelijk instituut in het
centrum van Amsterdam gingen, omdat ze
daar een heuse computer hadden staan. Een
van de eerste in Nederland. Dat was heel
bijzonder. Het was een metersbreed gevaarte
met allerlei indrukwekkende klokjes en
knopjes. Natuurlijk mochten we er niet
aankomen en een hooggeleerde meneer in
een witte jas, een soort professor
Anekdote uit mijn middelbare schooltijd
Van Leon Links
15
Zonnebloem, gaf ons er urenlang enthousiast
uitleg over. Saaaaaaaai… wil je niet weten.
“Op een dag hoorde ik hem tegen mijn vader
zeggen, dat roken absoluut geen kwaad kon,
als je maar niet meer dan zo’n tien sigaretten
per dag rookte. “
Ook anders in de Sixties was dat er enorm veel
gerookt werd, en daar nu gaat mijn anekdote
over. Natuurlijk wisten we wel dat roken niet
echt gezond was, maar dat het echt zo
gigantisch slecht voor je lijf is, besefte eigenlijk
niemand goed, zelfs artsen niet. Mijn oom die
huisarts was, rookte ook stevig. Op een dag
hoorde ik hem tegen mijn vader zeggen, dat
roken absoluut geen kwaad kon, als je maar
niet meer dan zo’n tien sigaretten per dag
rookte.
“Onze pogingen om zijn inhaleer-kunststukje
te evenaren draaiden op niets uit, hoogstens
op immense hoestbuien.”
De meeste docenten rookten, en ze rookten
ook voor de klas. Kan je je nu niet meer
voorstellen. Sommige docenten rookten shag,
andere sigaretten, sigaren of pijp. Onze
docent Nederlands bijvoorbeeld vertelde
enthousiast over poëzie terwijl hij
tegelijkertijd enorme sigaren over zijn longen
rookte. Hij inhaleerde de sigarenrook zo diep
dat er na drie, vier keer uitademen nog steeds
rook uit zijn mond bleef komen. Hier hadden
we natuurlijk diep respect voor. Overigens, dit
was wel de enige reden dat hij tamelijk
populair was. Dus niet zo vanwege zijn
grammatica- en poëzielessen. Onze pogingen
om zijn inhaleer-kunststukje te evenaren
draaiden op niets uit, hoogstens op immense
hoestbuien.