Clubblad 1 - Windsurfing Gavermeer

De “veteranen“ denken met weemoed terug aan die prachtige tijd qua clubgeest.
Inderdaad: tijdens de week vond men het de moeite om ’s avonds na het werk nog de
plank op de wagen te laden om enkele rondjes te surfen. Dikwijls werd er een wedstrijdje
geïmproviseerd al was het maar om een nieuwe plank te testen. Waar er in het begin
slechts één merk en één model bestond kwamen er algauw nieuwe bij: Windglider,
Speedy, Mistral, om maar te zwijgen van de zelfbouwplanken . . .
Er werd zelfs een springschans gebouwd uit aluminium buizen waar men in volle plané
tegenaanging … Dé curiositeit was een zelfbouwplank uit “gazettenpapier” ….
In die eerste periode heeft dat clubje ook moeten vechten om als dusdanig erkend te
worden en om de Gavers als surfplas te mogen gebruiken. Dit hebben wij grotendeels
te danken aan voorzitter Raoul Termote die er van in het begin bij was met zijn
“stekkerdraadploeg” uit Zwevegem.
Later verhuisde de club naar de andere kant van het Gavermeer en kroop daar onder de
vleugels van moeder Bloso waar zij dan verder is blijven groeien tot een van de grootste
clubs in Vlaanderen.
1980: Het surfen was “in” .
Raoul Termote ontvangt in 1980 de wisseltrofee voor de derde
geklasseerde club van Bloso’s secretaris-generaal A. Lams.
30 jaar WSG (deel 1)
De club telde in de jaren ‘80 meer dan 1000 leden. Op de regatta startten we soms
met 120 deelnemers. Tientallen families volgden de turnlessen en namen massaal deel aan
de clubuitstappen o.a. Veerse meer. Grootse manifestaties werden georganiseerd : de 24
uren, de gavermeertrofeeën, de estafette … Na de 24 uren surfmarathon van 1987
kwamen duizenden kijken naar de langste surfslang ooit.
De club leverde nationale, Europese en wereldkampioenen af aan de lopende band.
Kortom surfen was een feest.
Eind de jaren tachtig was de rage voorbij . . . . .
Andere, modernere sportdisciplines en het zeesurfen kregen de bovenhand en waren medeoorzaak
van het teruglopen van het ledenaantal.
Ook wij ontsnapten niet aan deze trend, maar de club bleef overeind dankzij de inzet en
het doorzicht van het bestuur.
Het accent werd verlegd naar jeugdwerking en familiale vrijetijdsbesteding. Het bestuur
werd verjongd waardoor de link met de jeugd gegarandeerd bleef.
In 2000 nam de provincie het watersportcentrum over van Bloso.
Duidelijke afspraken werden gemaakt met de provinciale sportdienst waardoor er een
goede samenwerking ontstond. Dit gaf nieuwe impulsen aan de jeugdwerking en vooral
aan de ontwikkeling en uitbouw van de surfschool.
De nieuw-geplande watersport accomodatie zal in de toekomst een grote aanpassing
vergen van de club.
De jeugdwerking, de ledenvriendelijke organisaties en het familiaal clubkarakter blijven
echter de pijlers waarop de club verder steunt.
gebaseerd op teksten van Bernard Dufaux en Raoul Termote
jozef
14 15