Nootdorp NU 6 - juni 2012

Kringels
HIEP HIEPER EN BUL SUPER
We kunnen er niet omheen: onze jongens hebben het er
lelijk bij laten zitten tijdens het EK voetbal. Veel oranjemateriaal
is voortijdig in het afvalstadium gekomen en
dat is slecht. Slecht voor het milieu en slecht voor de
stemming in het land.
We hebben ons weer eens laten meeslepen in een
massale hype. Blijkbaar weten we tegenwoordig aardig
hoe je een hype creëert, want het lukt elke keer weer.
Massapsychologie is een vak. Een niet ongevaarlijk vak.
Grote groepen bespelen, goochelen met emoties, is van
alle tijden maar het gaat in deze tijd wel erg ver. En zo te
zien ook erg makkelijk. De snelle jongens van het reclamevak
hebben hun plannen al heel lang klaar liggen. De
media, afhankelijk van de reclame-inkomsten, passen
zich moeiteloos aan. Zij moeten de mensen in de juiste
staat van opwinding en kokervisie brengen. Een druk op
de knop en het circus begint. De hype gaat voor. Onder
alle omstandigheden. Eerst voetbal, dan Europa. Het orkest
dat doorspeelde terwijl de Titanic in het ijskoude
water verdween.
Ik heb niets tegen voetbal, in tegendeel, ik heb het heel
lang zelf met gemengd plezier gedaan, maar ik begin me
langzamerhand wel zorgen te maken over een klimaat
waarin we van de ene naar de andere hype rennen. Het
resultaat van een giftige pas-de-trois. Bul Super en Hiep
Hieper die geld willen verdienen, en wij consumenten,
die zo makkelijk verveeld raken dat we voortdurend om
nieuwe prikkels smeken, nieuwe hypes.
Is dat iets dat in onze natuur zit? Ja en nee. Als het niet
in onze natuur zou zitten, zouden we er geen last van
hebben. Maar het is ook gemaakt. We worden gek gemaakt
en we laten het toe. We zijn weerloos. We zijn
prikkelverslaafd. Het stormt in ons brein. We worden onrustig
van de stilte dus moeten we voortdurend geluid/
muziek om ons heen. En we zijn verslaafd aan beeldinformatie,
aan dat schermpje. Voor de andere zintuigen
geldt hetzelfde. Kan een samenleving ook ADHD zijn?
Verveling is een straf. Wat de Hiepers ons hebben afgepakt
is het vermogen ons zelf te vermaken.
Soms vraag ik me af of het allemaal vluchtgedrag is.
Verdringing van angst. Angst voor het leven, angst voor
de toekomst, angst voor de dood. Durven we het leven
niet meer onder ogen te komen? Zijn we bang dat we
met lege handen staan als we de hype loslaten? Als we
onszelf een keer eerlijk in de spiegel aankijken, door de
cosmetische beschermlaag heen?
Stop! Genoeg dominee. Een ding nog. Er is een wereld
zonder hype, heus. Een interessante wereld. Niet altijd
leuk maar wel echt. Horen hypes dan niet bij de echte
wereld? Zeker. Maar dat maakt de echte wereld nu net
zo interessant. Snappu?
Knuffel
14 Nootdorp NU NU
Hoe het zo gekomen is:
Kringloopwinkel De Wisselbeker
bestaat 15 jaar
De Nootdorpse kringloopwinkel De Wisselbeker viert dit jaar haar derde
lustrum. Een goed moment om nog eens terug te kijken hoe het allemaal
begon en verder ging.
Voorzitter Van de Schootbrugge begroet de burgemeester.
Door: Gerard van de Schootbrugge
Het idee voor een kringloopwinkel in Nootdorp
werd geboren in de schoot van de Milieugroep Nootdorp.
Na de oprichting daarvan in 1996 moesten er
concrete activiteiten worden bedacht. Charles van
Dijk, op dat moment medewerker van de Afdeling
Milieu van de gemeente, stelde voor in Nootdorp
een kringloopwinkel te beginnen. De Milieugroep
stelde een Plan van Aanpak en een bedrijfsplan op.
Er volgden gesprekken met de Kamer van Koophandel
en de gemeente. Contacten met het Kringloopbedrijf
Delft en met de kringloopwinkel van Reeuwijk
leverden veel nuttige tips op.
Vermeden kosten
En toen ging het hard. In de raadsvergadering van
23 september 1997 werd een verzoek om subsidie
inzake vermeden afvalkosten met algemene stemmen
aangenomen onder de uitdrukkelijke voorwaarde
dat het in dit geval ging om een ‘prestatievergoeding’
en niet om een subsidie. Je moet het
maar weten! Maar ach, we moesten nog zo veel leren
en dat gaat het beste als je bezig bent. ‘Learning on
the job’ noemen de Engelsen dat.
Veel te doen
Niet onbelangrijk was ook een geschikte ruimte. Al
snel kwam het oude gebouw van de “School met de
Bijbel” in beeld dat vrijkwam. Dus ging er een verzoek
naar de gemeente om gebruik te mogen maken
van het grote lokaal in dit gebouw. Maar we waren
niet de enige geïnteresseerde. De Speel-O-Theek
was ons voor geweest. Na overleg met de gemeente
konden we het kleine lokaal gaan gebruiken, in
combinatie met de kamer waar ooit het bureau van
bovenmeester De Kok stond. Daar zouden we dan
de spullen die binnenkwamen, kunnen schoonmaken,
prijzen en opslaan. Een beetje krap, maar het
was een begin.
Veel hulp
De eerste stap was gezet. Maar er moest nog veel
gebeuren. Het is soms maar goed dat je dat van tevoren
niet allemaal weet. Zo moesten we de ruimte
Duizend euro voor sponsortocht