Op woensdag 23 mei jl. kwamen ze weer bijeen: de oud-strijders van de Koninklijke Nederlandse Brigade “Prinses Irene”. Dat doen ze sinds 1947, dus nu al voor de 66ste keer. Een bijzonder gezelschap van ruim vijftien vijfentachtigplussers en/of hun partners en kinderen. Hoewel hun vereniging dus 65 jaar bestaat, gaat deze niet met pensioen, al worden de activiteiten wel ondersteund door jongere bestuursleden en natuurlijk de Vereniging van Veteranen van het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene. Eén van die veteranen, nog maar enkele jaren lid, is Dr. Gilles Borrie, oud-burgemeester van Eindhoven. Tijdens de algemene ledenvergadering van de Vereniging van Oud-strijders van de Brigade presenteerde hij zijn boekje “Een dapper man”, over het leven van Kapitein W.L. de Roos (1906 – 1986), Ridder der Militaire Willemsorde. Eigenlijk presenteerde hij “de tweede en uitgebreide uitgave” hiervan. Juist die uitbreiding hiervan, blijkt voor hem persoonlijk heel belangrijk. De Gouverneur van Suriname, Mr J.C. Brons, reikt in Paramaribo de Militaire Willemsorde uit aan de Vaandrig, destijds tijdelijk benoemd tot Kapitein der Infanterie, W.L. de Roos (links op de foto) en het Bronzen Kruis aan de reserve Eerste Luitenant F.J. van Neer (voor moedig optreden tijdens de strijd op de Grebbeberg van 10 tot 14 mei 1940). Van de redactie Door Hans Sonnemans, hoofdredacteur De drijfveer achter zijn eerste onderzoek, nu al weer enkele jaren geleden, naar het leven van de Roos is de onbekendheid van deze dappere officier van de Brigade. “Het is zo’n tegenstelling als je dit afzet tegen alle media-aandacht voor de M.W.O.-uitreiking aan Kapitein Kroon, nu al weer enkele jaren geleden.” Zeker ook, omdat die onbekendheid zo heel lang bleef bestaan, ook in de kringen van de Vereniging van Oud-strijders van de Brigade zelf. Zo blijkt uit een brief van 27 augustus 1986, van de sociaal medewerker van de Vereniging van Oudstrijders, Harry Davis, aan de voorzitter van het Kapittel der Militaire Willemsorde dat “men van plan is iets (vermoed wordt een kazerne) naar wijlen heer de Roos te benoemen.” Davis informeert in die brief naar inlichtingen over “de toedracht van het gebeurde dat tot de toekenning van deze bijzondere hoge onderscheiding heeft geleid.” In de jaren daarna wordt de rol van de Roos bij de gevechten wel iets duidelijker, maar zijn levensverhaal blijft toch nog vaag. Overigens is er ook nooit “iets” naar hem vernoemd. Tijdens het onderzoek voor de eerste uitgave van “Een dapper man”, bleek het voor Borrie niet mogelijk om te achterhalen hoe en wanneer Kapitein de Roos zijn hoge dapperheidsonderscheiding heeft ontvangen. Hij vond het onbegrijpelijk dat deze gegevens nergens boven water konden komen, ondanks de medewerking van veel instanties, onder andere het Koninklijk Huisarchief en de Kanselarij der Nederlandse Orden. Hij rondde zijn boekje in 2010 af, maar het hoofdstuk was hiermee voor hem niet gesloten. Tot een medewerker van de bibliotheek van het Museum der Nederlandse Cavalerie in Amersfoort, Luitenant-kolonel b.d. W.F. Mezger, hem een foto zond uit “Het Lichtspoor, voor de Nederlandsche Strijdkrachten”, een tijdschrift van 15 oktober 1947. Op de foto is de Gouverneur van Suriname, Mr. J.C. Brons, te zien die de hoogste dapperheidsonderscheiding uitreikt voor Moed, Beleid en Trouw tijdens de gevechten bij Hedel, aan “de Vaandrig, destijds tijdelijk benoemd tot Kapitein der Infanterie” W.L. de Roos. Deze foto betekende het begin van nieuw speurwerk, dat een beter beeld zou geven van de omstandigheden rondom de uitreiking van de on- derscheiding. Tijd dus voor een nieuwe uitgave in eigen beheer. Het tekent Gilles Borrie om deze persoonlijke missie af te willen ronden en het resultaat van zijn onderzoekswerk te delen met zijn medeveteranen van de voormalige Brigade. Ondanks zijn gevorderde leeftijd en de beperkingen hiervan (lopen wordt steeds lastiger) gaat hij nog gewoon door en we hopen in de toekomst in de Vaandeldrager meer van zijn speurwerk te publiceren, onder meer naar de levens van zijn gesneuvelde collega’s bij de Brigade. Zoals u zult lezen in deze Vaandeldrager, onder andere in de bijdrage van de voorzitter van Stichting Brigade en Garde, <strong>Generaal</strong>-<strong>majoor</strong> b.d. C. Nicolai, Rode dRaad Tijdens de Landmachtdagen (12 en 13 mei) was de <strong>Generaal</strong>-<strong>majoor</strong> De Ruyter van Steveninckkazerne het terrein waar de Koninklijke Landmacht zich groots presenteerde en ruim 70.000 bezoekers ontving. Onze regimentsverzameling Brigade en Garde Prinses Irene was het middelpunt van het Historisch Cluster: het gebied waar het militair erfgoed, tradities en geschiedenis, alle ruimte kreeg. Het gebied in het oude deel van de kazerne, achter de museumgebouwen, leende zich hier uitstekend voor. Re-enactors (“acteurs” in historische uniformen) beeldden een aantal tijdsperioden uit (mei 1940, Prinses Irene Brigade, Korea, politionele acties in Nederlands-Indië, Libanon en Koude Oorlog). De defensiemusea presenteerden zich in de EXPO-tent en er was zelfs een veteranen inloophuis. Hoewel dus breder gericht, had het natuurlijk toch een regimentssausje, want de erewacht tot dit gebied werd geleverd door ons Garderegiment Fuseliers Prinses Irene. Foto’s: A. Van Schaik, Eindhoven. is onze oud-eindredacteur Nelleke Swinkels benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Ook op deze plek, onze felicitaties! Verder is Bianca den Outer gestopt met haar werkzaamheden als eindredacteur van de Vaandeldrager. Ze heeft meer dan twee jaar een geweldige bijdrage geleverd en het was plezierig met haar samen te werken. Hartelijk dank Bianca! De nieuwe eindredacteur is gelukkig geen onbekende, namelijk Kolonel der Fuseliers b.d. Luc Vermeulen uit Eindhoven. Eigenlijk heeft hij al proef gedraaid met het vorige nummer. Ik hoop op een minstens even prettige en vruchtbare samenwerking. Welkom Luc! Ik wens u weer veel leesplezier bij deze Vaandeldrager. Het roadblock van het Libanon subcluster. Een 135 meter lange loopgraaf/gevechtsstelling, gegraven om de Korea-periode uit te beelden: de militairen van het Nederlands Detachement Verenigde Naties (NDVN), begin jaren vijftig van de vorige eeuw. 2 Vaandeldrager nummer 102 Juni 2012 3