Download Nieuwsbrief nr.8 - Hospice Kromme Rijnstreek

More documents

Recommendations

Info

4 Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 8, juni 2013 alleBeI vrIjWIllIger In Het HosPIce Henk en ria Haveman, twee bekende gezichten Twee bekende gezichten in het hospice: Henk en Ria Haveman. Ria is gastvrouw en haar man, Henk, is kookvrijwilliger. We vragen ze hoe is het is om als echtpaar in het hospice te werken. Ria: “We zijn niet vaak samen in het hospice, maar als dat zo is, dan vullen we elkaar goed aan. Tijdens feestdagen ben ik Henk’s koksmaatje. Dan help ik met hand-en-span-diensten en dek ik de tafel. Maar normaal kookt Henk op woensdag en ben ik op donderdag gastvrouw in het hospice. Natuurlijk hebben we het thuis regelmatig over het hospice, bijvoorbeeld over het menu en de boodschappen. Want ik maak ook het weekmenu. Het vrijwilligerswerk is een belangrijk onderdeel van ons leven en het is fijn om dat met elkaar te delen.” Henk werkte zijn hele leven als kok. In de horeca en de laatste jaren in een rusthuis voor nonnen. Na al die jaren zei hij bij zijn pensioen: ik stop met koken. Maar toen Ria vertelde dat het hospice een kookvrijwilliger zocht, ging hij toch weer aan de slag. Henk: “Ik geniet er enorm van om hier te zijn: van het koken, van de gesprekken aan tafel, maar vooral dat ik mensen die nog maar een korte tijd leven, kan verwennen.” Ria vult aan: “De gasten gaan nergens meer naar toe en genieten er daarom extra van om gezellig bij elkaar te zitten en samen te eten. De tafel in het hospice is dan ook een belangrijke plek. Het is eigenlijk onze stamtafel. Met Pasen was er een gast die alleen nog op bed lag. Toen hebben we haar bed naar het hoofdeinde van de tafel gereden en heeft ze lekker meegegeten. Ze zat als een koningin te genieten.” Henk en Ria willen graag dat er een warme, huiselijke sfeer in het hospice heerst. Zowel voor gasten als voor collega’s. Daarom zorgt Ria er elke donderdag voor dat er naast de boodschappen (collega’s mogen nooit misgrijpen als ze iets nodig hebben) ook verse bloemen zijn. En ze bakt elke week iets lekkers. Met succes: er zijn collega’s die graag op donderdag willen werken. Want dan is er lekkers van Ria! Gasten die weinig eten als ze in het hospice komen, gaan vaak na een paar dagen meer eten. Omdat het zo lekker en gezellig is! Daar wil Henk wat graag aan meewerken. Ria: “We willen graag dat het taboe rond de dood doorbroken wordt. En dat doen we Introductiecursus nieuwe vrijwilligers Dit voorjaar volgden ruim 30 nieuwe vrijwilligers de introductiecursus o.l.v. Anita Sakkers, Eeke Helder, Annemieke Teule en Yvonne jongeling (op foto 2e van links staand). Stefanie jansen en Ina van Kats geven hieronder kort hun eerste indruk weer. “Er waren momenten waarin ik mezelf de vragen stelde: Hoe kan ik een extra bijdrage leveren aan de maatschappij en wat kan ik doen voor de medemens? Op deze vragen dacht ik het antwoord te krijgen door me aan te melden als vrijwilliger bij het hospice. Tegelijkertijd stel je jezelf de vraag: Kan ik dit wel, zowel geestelijk als lichamelijk? Daarom is het fijn deel te nemen aan de introductiecursus. Hierin krijg je in zes bijeenkomsten inzicht in meerdere aspecten die je tegenkomt bij het werk in het hospice. hier. Door te laten zien hoe fijn en goed het in het hospice is. Het is hier zeker niet continue een rouwsituatie. We lachen ook vaak en hebben mooie gesprekken. Ik vind het zo fijn dat we juist nu van betekenis kunnen zijn voor de gasten en hun familie. En gaan we er samen even tussenuit, dan kan dat ook, want collega’s willen altijd bijspringen. Ik ben trots op het hospice. Het is zo mooi om met zulke fijne collega’s op zo’n bijzondere plek te werken.” Hoe signaleer en rapporteer je? Hoe til je iemand op een manier die voor jou en de gast het minst belastend is? Of: Hoe ga je om met mensen die afscheid moeten nemen van het leven en met de pijn en het verdriet dat hiermee gepaard gaat? En: Hoe kun je het iemand in deze situatie zo aangenaam mogelijk maken? Tijdens de cursus was er aandacht voor het omgaan met begrip en respect voor de gasten en je collega’s. Het was een leerzame cursus die me handvatten geeft om dit werk met wat meer kennis en zelfvertrouwen te kunnen uitvoeren.”
5 Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 8, juni 2013 Het facIlItaIre teaM Is elKe dag In touW In het hospice is altijd wat te doen In het hospice is altijd wat te doen Het hospice is een organisatie die 24 uur per dag, 7 dagen per week moet draaien. En voor het facilitaire team is er dan ook altijd wat te doen. Van een verstopte vaatwasser tot een bed dat niet meer mechanisch omhoog of omlaag wil. Klussen die zo snel mogelijk gedaan moeten worden. Maar ook bij het onderhoud en bijvoorbeeld het plaatsen van zonnepanelen zijn Cor de Rooij en Ed Wijland van het facilitaire team betrokken. Hoogste tijd om kennis te maken met deze gepassioneerde vrijwilligers. Cor: “Ik ben al vanaf de bouw betrokken bij het hospice. Bij de oplevering hebben we echt gebikkeld. Het hospice moest 1 maart 2011 open en in de periode daarvoor dacht ik dat we dat nooit zouden halen. Maar opgeven was natuurlijk geen optie. Samen met o.a. de schilders en loodgieters hebben we keihard gewerkt. Het was een koude winter en de verwarming deed het niet, dus ik heb pannen soep staan maken en gehaktballen om ervoor te zorgen dat iedereen wat opwarmde. We werkten 60 uur per week (meer dan toen ik nog als facilitair manager bij een supermarktketen werkte), maar het was prachtig. Ik kreeg er enorm veel energie van; zeker toen mijn tennismaatjes ook nog kwamen helpen om lampen op te hangen. En tijdens de opening was alles klaar!” Ed: “Ik ben vrij snel na de opening als vrijwilliger begonnen. Door mijn werk bij de ambulancedienst had ik al ervaring met de zorg, dus toen ik gevraagd werd voor het hospice, hoefde ik niet lang na te denken. Ik werk nog steeds en ben daarom één vaste dag bij het hospice: op dinsdag. Maar als Cor – die er bijna elke dag wel even is - op één van de andere dagen belt dat er iets gerepareerd moet worden, kom ik natuurlijk ook. Als facilitair vrijwilliger doen we echt van alles: we vervangen lampen, maken dingen die kapot zijn en helpen om het hospice nog beter en mooier te maken. Op dit moment zijn bijvoorbeeld de matrassen van de slaapbanken kapot. In een full- continue bedrijf als het hospice moet alles doorgaan en werken. De gasten en de vrijwilligers moeten daarom altijd op ons kunnen rekenen.” Cor (links) en Ed, twee super-vrijwilligers waar het hospice trots op kan zijn. Ed: “De sfeer in het hospice is warm en huiselijk. De dood hoeft ook niet naar te zijn. We helpen met z’n allen om de gasten een mooie laatste periode te bezorgen. En als we kunnen, doen we wat extra’s. Zo hoorde Cor dat een gast die 100 jaar werd nog graag een stukje paardenworst wilde eten van de slager in Utrecht. Dus stapte Cor op zaterdagochtend op de fiets naar de Kanaalstraat in Utrecht om die paardenworst te kopen.” Cor: “ja, dat klopt. En die meneer genoot er enorm van. Geweldig om te zien!” Ed: “De contacten met de andere vrijwilligers zijn ook erg goed. Samen vormen we een sterk team. En persoonlijk voel ik me enorm gewaardeerd. Naast intern heeft het facilitair team ook veel contact met bedrijven in Houten. Zij dragen het hospice een warm hart toe.” Cor: “En ze willen echt geen cent aan het hospice verdienen.” Frank van jaarsveld, bouwondernemer, toen werkzaam bij bouwonderneming Van Bekkum die het hospice heeft gebouwd, ondersteunt Ed en Cor bij grotere projecten, zoals het onderhoud. Frank: “Ik ben erg onder de indruk van Cor en Ed. Ze zijn enthousiast, ze werken goed alleen, maar ook weer goed samen als het nodig is. Zeker is er betrokkenheid met de bewoners en de vrijwilligers die er prijs op stellen en ondertussen zorgen ze er voor dat het facilitair in het hospice reilt en zeilt. Eigenlijk hoef ik hier weinig te doen en dat is mijn bedoeling want dan kan ik mijn tijd besteden aan andere taken. In mijn ogen behoren zij bij de super-vrijwilligers waar het hospice trots op kan zijn!” WIj stellen u voor: eric Bakker (ascom) Sinds begin dit jaar ben ik vrijwilliger voor het Hospice Kromme Rijnstreek en wil ik hierbij graag van de gelegenheid gebruik maken om mijzelf voor te stellen. Ik ben Eric Bakker en woon samen met Caroline in Nieuwegein. Wij hebben twee heerlijke dochtertjes, Isabelle en Féline van 4 en 3 jaar oud. Annemieke Teule, bestuurslid Communicatie, is mijn schoonmoeder waardoor ik betrokken ben geraakt bij de nieuwbouw van het hospice. Tijdens de bouw heb ik vanuit mijn werkgever Ascom een sponsering verzorgd voor de verpleeg oproep-, Dect telefonie-, intercom- en brandmeld/ ontruimingsinstallatie. Ascom is gespecialiseerd in bedrijfskritieke communicatie- en veiligheidsoplossingen. Zoals gezegd ben ik sinds begin dit jaar vrijwilliger en ben ik verantwoordelijk voor het beheer van de brandmeld/ontruimingsinstallatie. Vanuit de regelgeving is het hospice verplicht een gediplomeerde beheerder brandmeldinstallatie aan te stellen. Binnen Ascom ben ik opgeleid tot beheerder. Wat houdt deze rol nu in? Een beheerder is verantwoordelijk voor het bedienen, de periodieke controle en het preventieve onderhoud van de brandmeld/ ontruimingsinstallatie. Elke maand ben ik minimaal één keer op het hospice om de periodieke controle uit te voeren. De beheerder dient ongewenste meldingen, veroorzaakt door werkzaamheden, zoveel mogelijk te voorkomen. Bouwkundige aanpassingen en wijzigingen welke raakvlakken kunnen hebben met de brandmeld/ ontruimingsinstallatie worden met de beheerder besproken. Tevens ben ik het aanspreekpunt voor de brandweer en de onderhouder van de brandmeldinstallatie, in dit geval ook Ascom. Brand is voor iedereen gevaarlijk. Daarom moeten we het met z’n allen zo veel mogelijk voorkomen en is het goed om extra voorzichtig te zijn. Wanneer er nog vragen of opmerkingen zijn betreffende de brandmeld/ontruimingsinstallatie, dan hoor ik dat graag.
Page 1 and 2: NR. 8 jUNI 2013 In dit nummer 1. NL
Page 3: 3 Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnst

Download Nieuwsbrief nr.8 - Hospice Kromme Rijnstreek

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?