You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Mengelwerk der « Gazet van Maldegem o.<br />
PLICHT EN LIEFDE<br />
door JEAN BONNERY.<br />
l 9e VERVOLG<br />
Ze keek hem smeekend aan en herhaalde<br />
:<br />
— Zeg me, Jean, wat denkt ge erover<br />
?<br />
Hij antwoordde zacht, en legde nadruk<br />
op elk woord.<br />
— Uw vader heeft in zijne ijlkoorts<br />
gesproken. Gij moet er niet meer belang<br />
aan hechten dan men hecht aan de<br />
woorden van een ijlhoofdige.<br />
Ze had echter geen vrede met dien<br />
uitleg en hernam :<br />
- Ik ben veel te ongelukkig om<br />
tevreden te zijn met gemeenplaatsen.<br />
Ik heb haast de zekerheid dat gij me<br />
iets verbergt. Die overtuiging hebt gij<br />
mij zelf gegeven.<br />
— Ik ?<br />
— Ja, gij !<br />
— Wanneer ?<br />
— Toen gij aan moeder en aan mij<br />
hebt gezeg' 1 dat we zouden schrik hebben<br />
van Uvve woorden wanneer we<br />
zouden spreken.<br />
—- Ik heb u toch uitgelegd dat...<br />
Ze brak hem het woord af.<br />
— Ge hebt me niet kunnen overtuigen.<br />
Al uwe aarzelingen, uwe terughoudendheid,<br />
uwe edelmoedigheid,<br />
spreken luide tot mij. Een ander persoon<br />
zou misschien blind zijn, maar ik,<br />
20e VERVOLG<br />
Het groeide aan tot lawaai. Er weri<br />
duchtig ruzie gemaakt.<br />
— Ik wil door ! Ik wil passeeren<br />
riep eene woedende stem.<br />
De rechter luisterde een weinig e<br />
zei tegen zijn griffier :<br />
— Mijnheer Herbert, ga eens zie.<br />
wat er daar aan den gang is.<br />
De griffier wou in den gang gaa<br />
maar werd tegengehouden door ee<br />
man, die, woedend hem terugstiet. Hi<br />
zweette van inspanning en bekeek ie<br />
dereen met zonderlingen blik.<br />
Wanneer hij Gannier in het oo<br />
kreeg riep hij uit :<br />
— Dat is haar zoon !... Dat is nv<br />
haar zoon !<br />
Hij ging naar Jean en bekeek hen<br />
met zooveel bewondering en liefde da<br />
de jonge geneesheer er door ontroert<br />
werd. Hij voelde eene groote genegen<br />
heid voor dien man en ook een groo;<br />
medelijden.<br />
Een gendarm wou hem vast grij<br />
pen.<br />
De vreemdeling stiet hem met een woe<br />
tiend gebaar terug.<br />
De onderzoeksrechter stond op e<br />
riep uit :<br />
— Mijnheer, het zal u duur te staari<br />
komen aan een magistraat weerstane'<br />
te bieden.<br />
De zonderlinge man scheen niets te<br />
hoorcn. Hij bekeek de beschuldigde<br />
lang en teeder. Daarna plaatste hij<br />
zich voor Jean, als wou hij hem be-<br />
DE BESTE EN OOK DE GOEDKOOPSTE (ONGELOOFLIJKE PRIJZEN)<br />
5 lampen aan 1500 frank<br />
+ Vergunning 55 f r.<br />
7 lampen aan 2650 frank<br />
+ Vergunning l 26 fr.<br />
7 lampen aan 2850 frank<br />
-f- Vergunning 135 fr.<br />
10 lampen aan 5850 frank<br />
-f- Vergunning<br />
10 lampen aan 7190 frank<br />
+ Vergunning<br />
Hilaire Pille<br />
HOOFDAGENT<br />
BOGAERDESTRAAT, 48,<br />
MALDEGEM<br />
Men aanvaardt ook alle vermakingen<br />
en veranderingen van alle merken van<br />
radios. — Wij leveren ook alle installaties<br />
voor Cinema's (ook voor sprekende<br />
film) voor Dancings, enz. enz.<br />
VRAAG KOSTELOOS DEMONSTRATIE TEN UWEN HUIZE, ZONDER<br />
VERBINTENIS, EN IN VOLLE<br />
— VERTROUWEN —<br />
— HUIS VAN VERTROUWEN —<br />
HORLOGIEMAKF.RIJ<br />
- JUWEELHANDEL•<br />
R. DE BAÏÏTS<br />
EEDESfRAAT r-SALDEOEM<br />
ik die u bemin boven iedereen, ik<br />
merk op wat anderen nooit zullen opmerken.<br />
))Jean, waarom zegt ge mij alles<br />
niet ?... Ge handelt met mij als met<br />
een kind, waaraan men alles niet kan<br />
zeggen, en voor wie men het droevigste,<br />
het ergste, verborgen houdt. Wilt<br />
ge mij geruststellen met woorden, terwijl<br />
ge zeer goed weet dat er een onhil<br />
boven mijn hoofd hangt. Indien<br />
het zóó is, zeg me dan, ik bid er u om.<br />
Ze drukte zijne handen en legde<br />
haar hoofd op zijne schouders.<br />
l —Weet ge of mijn vader Pierre<br />
jServant kende ?<br />
— Ik weet het niet !<br />
— Denkt gij dat het bericht in het<br />
dagblad dat bij mijn vader heeft teweeggebracht<br />
?<br />
— Ik kan er niet op antwoorden<br />
Suzanne. Ik weet het niet.<br />
Ze keek hem aan met onderzoekenden<br />
blik. Sprak hij Ie waarheid ?<br />
— Ik... Ik derk dat mijn vader er<br />
voor iets tusschen is... zei ze.<br />
— 't Is eene geweldige verdenking<br />
welke gij op uw vader werpt... zei<br />
hij streng.<br />
— Mijn vader heeft ons te verstaan<br />
gegeven dat er 1 een schrikkelijk gevaar<br />
boven ons hoofd hing. Hij heeft ons<br />
het recht gegeven te zoeken.<br />
— Neen Suzanne, ge moogt niet<br />
zoeken, vermits dit gevaar niet bestaat.<br />
— En waarom nu niet meer ?...<br />
vroeger, over eenige dagen, was het gevaar<br />
er nog.<br />
schermen. Hij keerde zich tot de verbassde<br />
omstaanders en riep uit :<br />
— Raak hem niet aan !... Neen !...<br />
Neen !<br />
Hij sloeg zich op de borst en riep<br />
luide :<br />
— Mij ! Mij ! Neemt mij^1... Neemt<br />
rnij ! Ik ben het ! Ik !<br />
De rechter wou hem doen grijpen.<br />
Oe zondflinge rnan wrong zich los,<br />
.riet ongenoord geweld, en liep. weg.<br />
In den gang weerklonk een snijdende<br />
lach, de lach van een zinnelooze.<br />
Gannier werd terug in zijne cel gebracht.<br />
Hij! moest maar immer terugdenken<br />
aan dien armen, armen man, dien zinnelooze,<br />
die hem op zoo'n zonderlinge<br />
wijze had bekeken.<br />
Hoe kwam die man in het kamertje<br />
van den onderzoeksrechter terecht ?<br />
GARDIEN EN GANNIER.<br />
Eene maand verliep.<br />
De zaak Gannier zou te Versailles<br />
beslist worden en voorkomen in Januari.<br />
Op aandringen zijner moeder had<br />
Jean als verdediger genomen, meester<br />
Yves, een jongen advocaat, die<br />
echter reeds met veel gezag optrad.<br />
Wanneer meester Yves om uitleg<br />
kwam zei Jean Gannier :<br />
— Zie mijn dossier maar in, meester,<br />
én pleit maar naar goeddunken...<br />
Ik kan er niets bijvoegen.<br />
— Het dossier veroordeelt u, mijn<br />
vriend.<br />
DE SIGARENFABRIEK<br />
ALF. DE BAERE & PROSP. SOBERON<br />
Vackestraat, 40, Maldegem.<br />
levert de beste sigeren.. Vraagt staien en prijs<br />
— En waarom nu niet meer ?<br />
— Dat weet ik niet, Suzanne ! riep<br />
Jean ietwat ongeduldig uit. ""*"-<br />
— Veronderstelt nu eens dat mijn<br />
vader vrij is omdat men u heeft aan gehouden.<br />
— Uw plicht gebiedt u uw vader te<br />
eeren, antwoordde hij ontwijkend.<br />
Ze drong aan, koortsachtig, zenuwachtig.<br />
Hij antwoordde met enkele<br />
woorden, kalm en afgemeten, haast<br />
plechtig.<br />
— Ik ben er zeker van dat ge meer<br />
weet over Servant en mijn vader.<br />
— Zwijg !... en spreek me daar<br />
nooit meer over aan, antwoordde Jean.<br />
— Ik denk dat gij zwijgt om mijn<br />
vader te sparen.<br />
— Suzanne, nu verbied ik u er verder<br />
op in te gaan.<br />
Ze zag dat hij verbleekte. Ze snikte<br />
zacht.<br />
—:• Jean, voelt ge dan niet, dat alles<br />
me aangenamer zou zijn dan die<br />
onzekerheid. Indien gij iets weet, dan<br />
kunt gij het mij immers toevertrouwen,<br />
aan mij alleen. Ik zal er moeder niet<br />
over spreken. Zeg me dat gij zwijgt<br />
om mijn vader te sparen. Indien ge mij<br />
alles zegt zal ik meer moed hebben<br />
om het te dragen dan u. Het is zoo erg<br />
in de onzekerheid te verkeeren.<br />
Hij riep uit :<br />
— Maar het is valsch ! Het is<br />
valsch ! Ge wilt me eene bekentenis<br />
afdwingen, die ik niet kan doen, omdat<br />
het valsch is wat ge zegt.<br />
Suzanne scheen niet meer te luiste-<br />
— Ik weet het !<br />
— In het dossier staat klaar en duidelijk<br />
geschreven dat gij een dief en<br />
een moordenaar zijt.<br />
— Ik weet het.<br />
— Ge zijt verloren indien ge u<br />
laat drijven op dit dossier.<br />
Jean maakte een gebaar van groote<br />
onverschilligheid en berusting.<br />
De advocaat drong aan.<br />
— Ge weet hoe gelukkig ik zou<br />
wezen u te( kunnen redden, Jean Gannier,<br />
ik moet u rechtuit zeggen, dat ik<br />
de doodstraf voorzie, indien gij u niet<br />
beter inspant om uwe onschuld te bewijzen.<br />
— Meester, ik heb alles overdacht !<br />
Alles weet ik reeds wat ge mij zoudl<br />
kunen zeggen. Alles is door mijn geest<br />
gegaan. Ik verzeker u dat ik niets meer<br />
kan toevoegen aan het dossier.<br />
De gezondheid van Jacques Gardien<br />
was zeer verbeterd. Na eene maanc!<br />
tij ds kon de gekwetste rechtstaan, over<br />
en weer wandelen in de kamer, lezen,<br />
schrijven en zijn gewoon werk verrichten.<br />
Hij vroeg dikwijls naar Jean. Hii<br />
was er zeer verwonderd over dat dez^<br />
hem nooit kwam bezoeken.<br />
— Waar blijft Jean toch ? vroeg<br />
hij. Wanneer hij wat beter was verwonderde<br />
het hem ten hoogste dat zijn;:<br />
vrouw toch zoo weinig uitleg gaf.<br />
Hij merkte op, dat er iets veranderd<br />
was in de omgeving welke hem altoos<br />
zoo lief had gehad.<br />
GAZET VAN MALDEGEM<br />
Beschut uw bezit<br />
tegen diefte<br />
en brand I Wij<br />
hebben alle modellen<br />
van de<br />
kleinste koffertjes<br />
tot de groot<br />
ste Coffre-forts<br />
(Brand-kasten),<br />
gebreveteerd, alles<br />
gewaarborgd<br />
Herstellingen l l<br />
HUIS<br />
LOUIS STUBBE<br />
Gheerwijnstr. 18<br />
in de Geldmunt<br />
B R U G G E<br />
t>ü het HOESTEN<br />
Laat de snijdende pijn U<br />
waarschuwen, dat Uw hoest<br />
onverwijld verzorgd moet<br />
worden. Datscherpe hoesten<br />
vernielt Uw longen en Uw<br />
keel. ala Gij niet dadelijk<br />
Uw toevlucht neemt tot<br />
AKKER'S<br />
ABDU5IÓOOP<br />
Redderde, Longen<br />
Alle Apothiksn. Per Besch:<br />
li. 14.50. £r. 24 .50 in fr. 39.50.<br />
- ONDULATION PERMANENTE -<br />
W ELL A<br />
Damen,<br />
Wilt u een goede en vaste<br />
Coiffure hebben ? Laat u dan<br />
een permanente geven in de<br />
5. EZELSTRAAT. 5,<br />
(MAISON ARTHUR)<br />
PRIJS 100 FR. Alles inbegrepen.<br />
Tel. 329.63 Garantie wordt gegeven<br />
ren.<br />
Ze ging haar eigen gedachtengang.<br />
Maar ik zou willen, wteen waarom<br />
mijn vader Pierre Servant...<br />
— Suzanne ! Suzanne !...<br />
• Wat hebt gij het gerecht kunnen<br />
verbergen om mijn vader te sparen.<br />
Toe, zeg het mij l Zeg het mij, ik<br />
smeek er u om... Wat hebt gij kunnen<br />
verborgen houden ?<br />
-— Suzanne !...<br />
- Waren het papieren ? Was het<br />
een naam ?<br />
Gannier vermoedde op dit oogenblik<br />
dat ze meer wist.<br />
— Maar zeg gij me, wat ge voor mij<br />
verborgen houdt ! riep hij uit. Gij wilt<br />
me overreden te spreken* Ik heb niets<br />
te zeggen, maar gij weet meer, gij Suzanne,<br />
gij zijt niet eerlijk tegenover<br />
mij.<br />
- Er was een naam geschreven...<br />
- Een naam ! riep hij uit.<br />
- Ja... een paar letters G... A...<br />
Ze rheenen dat het Gannier was... Ik<br />
kan evengoed denken dat het Gardien<br />
was.<br />
Ze snikte luide. Hij nam haar hoofd<br />
tusschen zijne handen en drukte er een<br />
kus op.<br />
— Arme lieveling !... Luister eens<br />
wel naar mijne woorden.<br />
>>Ge zijt overspannen en overstuur.<br />
Ge moet uw vader eeren en beminnen<br />
en geen slecht over hem denken, hoort<br />
ge, mijn lieveling. Het vedriet en het<br />
werk hebben u afgemat. Ge moogt niet<br />
toegeven aan die zenuwahtige overdrij-<br />
Zijne vrouw en zijne dochter verborgen<br />
iets voor hem, dat merkte hij<br />
duidelijk.<br />
Maar waarom toch ? ...<br />
Zekeren avond zat hij, in het salon,<br />
bij den warmen haard:<br />
Jacques Gardien keek in de vlammen.<br />
Madame en Suzanne dachten<br />
aan den armen jongen, welke in het<br />
gevang zat.<br />
Jacques scheen ook aan zijn pleegkind<br />
te denken. Eensklaps vroeg hij :<br />
— Waar is Jean ?<br />
Op zachten toon antwoordde zijne<br />
vrouw.<br />
- Ik heb het u reeds gezegd, beste<br />
Jacques.<br />
Hij glimlachte droef en keerde zich<br />
tot Suzanne.<br />
— En gij, mijn kind, zult gij mij<br />
niet antwoorden.<br />
Suzanne antwoordde vastberaden.<br />
— Moeder deed om wel te doen,<br />
papa. Zij wou u veel verdriet besparen<br />
en daarom heeft zij gezwegen.<br />
Hij ontstelde lichtjes en antwoordde<br />
:<br />
— Nu ben ik genezen, nu mag ik<br />
alles hooren. Het is dan wel erg wat<br />
ge mij te zeggen hebt.<br />
— Ja papa, het is zeer erg, maar<br />
langer zwijgen kan ik niet.<br />
Hij stond verrast over de ongelukkige<br />
en droeve uitdrukking welke zich<br />
afteekende op haar gelaat. En met<br />
welke wanhopige oogen had zij hem<br />
aangekeken.<br />
— Wat is er dan toch ? vroeg Gar-<br />
l<br />
AUTOMOBILISTEN EN NIJVERAARS,<br />
KONSTRUKTEURS - MEKANIEKERS EN GARAGISTEN,<br />
Eischt en Gebruikt<br />
Kogellagers • Kussens op Kogellagers<br />
(Roulements a Gilles) (Paliers de Transmission)<br />
IV<br />
Het gebruik der Roulementen « R I V » geeft zekerheid en voldoening.<br />
— VRAAGT INLICHTINGEN EN PRIJZEN AAN HET HUIS i —<br />
A. ELIAS & ZONEN<br />
Tel. 54. MALDEGEM<br />
EENIG DEPOT VOOR MALDEGEM-EEKLOO EN OMLIGGENDE.<br />
GROOTE VOORRAAD BESTENDIG IN MAGAZIJN.<br />
KONSTRUKTEURS EN GARAGISTEN i<br />
:-: :-: :-: :-: :-: VRAAGT DE BIJZONDERE VOORWAARDEN.<br />
— BELGISCHE HYPOTHEEKMAATSCHAPPIJ & SPAARKAS —<br />
NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP GESTICHT IN 1903.<br />
ANTWERPEN<br />
Kapitaal : 10.000.000 f r.<br />
Gelden in Spaarkas op 31 December 1932<br />
Reserven 13.600.000 fr,<br />
: 298.049.117,01 frank,<br />
Intresten op spaarboekjes 3,60%, 5, 5,25 en 5,50 bruto volgens termijn<br />
De Maatschappij kwam nooit te kort aan hare verplichtingen en verleent de meeste<br />
gemakkelijkheid van terugbetaling. Alle verdere inlichtingen te bekomen bij nagenoemde<br />
agenten der Maatschappij :<br />
Maldeg-m, Paul Standaert, Nieuwstr., 26. Ertvelde, M. D. Neetesonne, gemeenteontv.<br />
Cleyt, M. Jan Strybol, Cleytkalseide, 227. Bouchaute, Juf. Palm. De WaUche, Statiestr.<br />
Oonck, M. Camiel De Sutter, Donck. Oostwinkel, M. J. Temmerman, gemeentes.<br />
Eecloo, M. Pius Ryffranck, Kerkstraat, 36. Selzaete, M. Alf. De Colvenaere, Markt, 22.<br />
Adege.n, M. Jozef Goethals, Dorp. Sint-Laureyns, M. Henri Cuelenaere, Dorp.<br />
Assenede, M. Prud. Viellard, Weststraat. Waei-schoot, M. De Meulemeester, koster.<br />
Bassevolde, M. Petrus Panis, koster. Wateryliet, M. W. Firm. Quatert, Molenstr.<br />
Caprycke, M. Ivo De Vrieze, deurwaarder. Knocke-Zoute, M. J. Maenhout, Kustl., 211.<br />
Lembeke, M. Alfred Vanhoute, koster.<br />
ving.<br />
Ze bleef doorsnikken op zijne schouders.<br />
Om haar gerust te stellen herhaalde<br />
hij nog eens dat ze mis was, grootelijks<br />
mis.<br />
— Kunt gij het zweren ? vroeg ze.<br />
Hij keek haar diep in de oogen.<br />
— Suzanne, sedert wanneer twijfelt<br />
gij aan mijne woorden ?<br />
»Waarom vernedert ge mij op die<br />
wijze ? ... Heb ik dan ooit voor u gelogen<br />
?<br />
Suzanne schudde het hoofd.<br />
— Ge weet, lieveling, ging hij voort<br />
dat er niemand] ter wereld bestaat die<br />
ik bemin lijk ik u liefheb. Ge weet ook<br />
dat ik voor niemand grootere vereering<br />
heb dan voor u en voor moeder. Beiden<br />
zijt ge altoos het licht van mijn<br />
leven geweest, de zon, welke me heefl<br />
beschenen, heel mijn leven lang, en me<br />
heeft gelukkig gemaakt. Toen ik een<br />
arme wees. was heeft moeder me opgenomen<br />
en ze is voor mij altoos eene<br />
ware moeder geweest. Ze heeft me altoos<br />
liefgehad, alsof ik heur eigen kind<br />
was... en ik houd van haar als van<br />
eene echte moeder. Wat lief en goed<br />
was heb ik altijd gevonden inj moeder<br />
en in u. Suzanne, ik zeg u : ik weet<br />
niets van mijn vader, niets !... Ik moet<br />
u nogmaals zeggen dat de uitgevaagde<br />
naam niet Gardien was. Gelooft ge mij<br />
nu ?<br />
Ze aarzelde eenigen tijd en zei dan :<br />
— Ik moet u wel gelooven, vermitr<br />
ge steeds oprecht waart... en toch !<br />
Een bewaker kwam zeggen dat het<br />
dien. Is Jean ziek ?<br />
— Jean is in de gevangenis te Versailles.<br />
Hij keek de twee vrouwen aan, fronste<br />
de wenkbrauwen en keek een<br />
oogenblik streng op hen neer.<br />
Kortweg vroeg hij :<br />
— Waarom in 't gevang ?<br />
Suzanne was helt; steeds die antwoordde.<br />
— Hij wordt beschuldigd van<br />
moord en diefstal.<br />
Het meisje keek haar vader aan.<br />
Ze wou zien welke uitdrukking zijn gelaat<br />
zou hebben vertoond.<br />
— Geef me uitleg ! vroeg hij dringend.<br />
Geef me aanstonds uitleg. Jean<br />
is me immers dierbaar als een zoon.<br />
Langzaam antwoordde Suzanne :<br />
— Jean is beschuldigd van moord<br />
en diefstal gepleegd te Meudon.<br />
Gardien verblekte. Suzanne vervolgde.<br />
— Er wordt gezegd dat hij een<br />
grijsaard heeft vermoord, namelijk Pier<br />
re Servant .<br />
Gardien moest zich aan zijn zete!<br />
vasthouden om niet te vallen. Hij<br />
bracht de handen aan zijn hoofd en<br />
aan zijn hart.<br />
Madame sprong naar hem toe, vreezende<br />
dat hij eene geraaktheid kreeg.<br />
— Wat is er Jacques ?<br />
Na eenige oogenblikken zei hij :<br />
— Kind, laat me alleen !<br />
Hij deed een moe gebaar. Ze ging<br />
dadelijk weg.<br />
Het was avond wanneer Suzanne<br />
tijd was am terug te keeren, daar de<br />
gevangene niet langer in gesprek mocht<br />
blijven.<br />
Jean wa>j maar half tevreden.<br />
Hij had moeten liegen tegen Suzane.<br />
Het meisje, met hare oprechte natuur,<br />
had het niet tusschen hen en dat<br />
Jean de waarheid niet sprak.<br />
Suzanne weende nog toen ze in hare<br />
kamer aankwam. Ach... waarom<br />
moest Jean haar dit ergste verbergen...?<br />
Waarom achtte hij heur niet<br />
in staat te dragen wat ze, samen met<br />
hem, zoo moedig zou gedragen hebben<br />
!<br />
Eenige oogenblikken na het vertrek<br />
van het meisje deed heer Sibien hem<br />
roepen, niettegenstaande zijne belofte<br />
hem met vrede te laten.<br />
Een geneesheer was ter plaatse. Hij<br />
onderzocht nogmaals de kleine kwetsuren<br />
en schrammen op den hals en<br />
op de wangen van Gannier.<br />
De geneesheer had spoedig gedaan<br />
met het onderzoek.<br />
— Er is geen twijfel mogelijk !<br />
riep hij uit. Hie schrammen zijn nagelteekens,<br />
opgedaan tijdens een gevecht.<br />
— Ik was er van verzekerd, antwoordde<br />
heer Sibien...<br />
»Ik geloof u op uw woord, waarde<br />
heer, maar toch zou ik u willen vragen<br />
uwe vaststelling neer te schrijven in<br />
een verslag.<br />
— Zeker !<br />
Op dit oogenblik werd er in de gang<br />
een gerucht gehoord alsof men bezig<br />
was met ruzie te maken.<br />
haar vader terugz a g. Den ganschen<br />
dag was hij verdiept geweest in de<br />
dagbladen die het relaas deden van den<br />
moord.<br />
— Wat zou hij er over denken ?<br />
vroeg Suzanne aan hare moeder.<br />
— Ik weet het niet !<br />
— Zegt hij er niets over ?<br />
— Neen, geen woord.<br />
Wanneer Suzanne hem terugzag bemerkte<br />
ze hoe neergeslagen hij er uitzag.<br />
G a rdien zat voor het vuur. Hij had<br />
zijne handen gevouwen op zijn schoot<br />
en • keek in de vlammen, zonder aandacht<br />
te geven op hetgeen rond hern<br />
gebeurde.<br />
Eindelijk vroeg hij aan Suzanne :<br />
— Wat denkt gij over die zaak ?<br />
Zonder een oogenblik te aarzelen<br />
antwoordde ze :<br />
— Jean is onschuldig !<br />
— Alles is tegen hem, zuchtte hij.<br />
Madame Gardien en hare dochter<br />
keken elka a r met droeve verwondering<br />
aan.<br />
— En gij... beschuldigt gij hem<br />
ook ? vroeg Marie Gardien.<br />
— Dat heb ik niet gezegd !... antwoordde<br />
hij op zachten toon. Ik doe<br />
maar eene vaststelling.<br />
— Jean heeft niemand kwaad gedaan<br />
! Jean zou dat nooit doen ! zei<br />
het meisje met vuur.<br />
Ze keek ha a r vader uitdagend aan.<br />
Ze was bereid om, in alle omstandigheden,<br />
haar verloofde te verdedigen,<br />
wordt voortgezet.
Change language