VERKRACHTING IN DE PSYCHIATRIE - Nederlands Comite voor ...

More documents

Recommendations

Info

Paul R. McHugh, professor in de psychiatrie en leidinggevend psychiater in het Johns Hopkins Ziekenhuis in Baltimore, is openlijk kritisch op zijn eigen collega's: “De nieuwe benadering van de DSM om deskundigen en beschrijvende criteria te gebruiken voor het vaststellen van psychiatrische ziekten heeft geleid tot een productieve industrie. Als je het kunt beschrijven, kun je het een naam geven, vervolgens claim je dat het bestaat als een aparte 'entiteit' met uiteindelijk een bijbehorende behandeling. De voorstellen voor nieuwe psychiatrische stoornissen zijn zo koortsachtig toegenomen dat de DSM is gegroeid van 119 pagina's in 1968, tot 886 pagina's in de laatste editie...” [in 1994]. Hij geeft toe dat sommige stoornissen “puur de uitvindingen zijn van degenen die ze Een Amerikaans onderzoek naar seks tussen therapeuten en cliënten onthulde dat therapeuten meer meisjes misbruiken dan jongens. De vrouwelijke slachtoffers variëren van 3 jaar tot 17 jaar. Therapeuten maakten seksueel misbruik van jongens tussen 7 en 16 jaar. voorstellen.” 11 In hun boek Making us Crazy stellen de Amerikaanse professoren Herb Kutchins en Stuart Kirk dat het enige dat een comité van psychiaters hoeft te doen om een stoornis in de DSM te krijgen, het uitzoeken van een naam is, het geven van een algemene beschrijving gebaseerd op “klinische wijsheid”, het ontwikkelen van een lijst met diagnostische criteria, de voorgestelde criteria bespreken met de voorstanders van de nieuwe categorie en afspreken aan hoeveel criteria er voldaan moet worden voordat de diagnose gesteld kan worden en elk verzet ertegen weerlegd kan worden. De ICD-10 noemt het platbranden van gebouwen “pathologisch brandstichten” en diefstal is “pathologisch stelen”. De ICD én de DSM beschrijven het seksueel mishandelen van kinderen als “pedofilie”, een “neiging en impulsieve stoornis”. De DSM-IV claimt dat het lichamelijk mishandelen van een kind alleen een geestelijke stoornis is als er reden is voor zorg. Psychiaters hebben hun diagnoses zelfs gebruikt om te verklaren waarom patiënten hun psychiaters aanklagen wegens seksueel misbruik. Richard Simons, psychiater bij de APA, beschrijft mensen die lijden aan een “Masochistische Persoonlijkheidsstoornis”: “Het HOOFDSTUK TWEE Misdrijven worden “therapie” genoemd 10 zijn patiënten die hun therapeut onbewust provoceren om de behandeling op te geven of om ze sadistisch te misbruiken...” Wat de “onbewuste motieven ook mogen zijn in individuele gevallen”, voegt hij toe, “het gedrag dat eruit voortkomt is het behalen van 'overwinning ondanks de nederlaag', en vaak is de mislukte psychiatrische behandeling de nederlaag.” 12 Psychiaters bedenken niet bestaande diagnoses, ze halen misdaden uit de criminele sfeer en creëren bedrieglijke theorieën en argumenten om criminele activiteiten te verdedigen. Ze hebben zelfs hun eigen verdorven neigingen en activiteiten vastgelegd in beleid. In 1996 claimde de World Psychiatric Association (WPA) dat: "Ethisch gedrag gebaseerd is op het individuele besef van verantwoordelijkheid van de psychiaters tegenover hun patiënt en op hun beoordeling van wat correct en passend gedrag is. Standaards en invloeden van buiten, zoals professionele gedragscodes, het bestuderen van ethiek, of het instellen van richtlijnen of wetten zullen geen garantie zijn voor de ethische beroepsuitoefening van psychiaters.” Is het nog verwonderlijk dat ze meestal hun werkelijke agenda verborgen houden? Eén uitzondering, verfrissend openhartig maar beklemmend qua inhoud, was een artikel op 26 april 1999 in Insight News Magazine (Washington D.C). Richard Gardner, een professor in de kinderpsychiatrie, werd geciteerd waarbij hij het volgende zei: “De excessieve moralistische en bestraffende reacties van de maatschappij tegenover pedofielen... gaan veel verder dan de ernst van het misdrijf.” Hij stelde vervolgens dat pedofilie de voortplanting dient! 13 De volledige onverantwoordelijkheid en onwerkbaarheid van het beleid van de WPA wordt duidelijk als we ons de sociale gevolgen voorstellen als Gardners opinie ooit de basis zou gaan vormen voor de juridische interpretatie van dit perverse gedrag. Psychiaters en psychologen mogen niet doorgaan met het vaststellen van standaarden voor gedrag in welke samenleving dan ook, omdat de samenleving daarmee verdere degradatie riskeert.
GERAPPORTEERDE MISSTANDEN Beroofd van hun onschuld In 1997 werd het verzoek van psycholoog Julian Gordon om op borgtocht vrijgelaten te worden geweigerd door rechter Alice Gilbert van de Arrondissementsrechtbank in Oakland, Michigan. Ze stelde dat hij in de gevangenis moest blijven tot zijn rechtszaak wegens het molesteren en sodomie plegen met een jongen, een tiener. Gordon, die door een regionale reclasseringsrechtbank was aangesteld om met probleemjongeren te werken, werd veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. De rechter stelde: “Er is geen sprake van een beschaving als we onze kinderen niet beschermen.” ❚ In datzelfde jaar werd Robert Bruce Craft, een psychiater uit Georgia die werkte met mishandelde en emotioneel gestoorde kinderen voor het State Department of Family and Children's Services, veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf voor het misdadig seksueel uitbuiten van een minderjarige en kindermishandeling. De officier van justitie noemde Craft’s misdaden “weloverwogen daden die kinderen beroofden van hun onschuld”; de straf noemde hij te licht: “ook al zou [Craft] er elke dag van uitzitten, dan is het nog niet genoeg”, stelde hij. ❚ Dr. Burnell Gordon Forgey, een psychiater die werkte met probleemjongeren in verschillende tehuizen, nam veroordeelde pedofielen aan. Het 82-jarige lid van de American Psychiatric Association zei schuldig te zijn aan vijf aanklachten wegens orale seks met een 15-jarige patiënt in één van de tehuizen. De officier van justitie stelde vast: “Seksueel misbruik van jonge mensen is al erg genoeg, maar als het een dokter in een witte jas betreft...is het een wolf in schaapskleren.” ❚ Op 24 juli 2002 werd de Deense psycholoog Bjarne Skovsager veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf voor verschillende ernstige aanklachten wegens seksueel misbruik, waaronder het plegen van sodomie en aanranding van drie jongens tussen 7 en 11 jaar oud. Skovsager moest aan elke jongen een schadevergoeding betalen. De rechter die hem veroordeelde PEDOFIELEN: De psycholoog Bjarne Skovsager en psychiater Alan J. Horowitz werden beiden veroordeeld tot gevangenisstraffen wegens het seksueel misbruiken van kinderen. verklaarde: “U heeft de vertrouwensrelatie met deze families systematisch en ernstig geschaad...” 14 ❚ In 1997 werd John Buckles Lester, een kinderpsychiater uit Kansas, veroordeeld tot 41 maanden gevangenisstraf voor het molesteren van twee jongens van 14 en 15 jaar oud. Lester behandelde de jongens voor lichamelijke mishandeling en seksueel misbruik. 15 ❚ Psychiater Paul Bridges werd schuldig bevonden aan het misbruiken van twee jongens van 15 en 16 jaar, beiden kwetsbaar en weggelopen van huis. In 1996 was de 15-jarige jongen op visite geweest bij Bridges thuis, waar Bridges hem naakt fotografeerde en aanrandde. Drie jaar later reageerde een 16-jarige jongen op een advertentie die Bridges had gezet voor “mannelijke modellen”, ook hij werd aangerand. De politie ontdekte dat Bridges een groep pedofielen leidde in heel Amerika. Zijn gevangenisstraf van 15 maanden was echter voorwaardelijk en de enige straf die hij uiteindelijk kreeg, was het tijdelijk intrekken van zijn bevoegdheid om te praktiseren. 16 ❚ In 1992 kreeg de New Yorkse psychiater Alan J. Horowitz 10 tot 20 jaar gevangenisstraf voor het plegen van sodomie met drie jongens in de leeftijd tussen 7-9 jaar en voor het seksueel misbruiken van een 14-jarig meisje. Horowitz verdedigde zichzelf door te zeggen dat hij een “normale pedofiel” was. Politieonderzoek onthulde een spoor van seksueel misbruik van patiënten dat terugging tot het einde van de zestiger jaren, toen Horowitz voor een maatschappelijke organisatie werkte om arme stadskinderen te helpen. 17 ❚ In 1993 beschreef Donald Persson, een psycholoog uit Utah, zichzelf als een “ethisch” persoon voordat hij werd veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf wegens het verkrachten van een 12-jarig meisje. 18 Een Amerikaans onderzoek uit 2001 naar seks tussen therapeuten en cliënten, inclusief minderjarigen, onthulde dat therapeuten meisjes misbruiken vanaf 3 jaar oud en jongens vanaf 7 jaar. 19 De gemiddelde leeftijd was 7 jaar bij meisjes en 12 jaar bij jongens.
Page 1 and 2: VERKRACHTING IN DE PSYCHIATRIE Mish
Page 3 and 4: VERKRACHTING IN DE PSYCHIATRIE Mish
Page 5 and 6: “uitgekleed, gepijnigd, vastgebon
Page 7 and 8: HOOFDSTUK EEN Andere namen voor ver
Page 9 and 10: terwijl hij haar vertelde dat dit
Page 11: HOOFDSTUK TWEE Misdrijven worden
Page 15 and 16: HOOFDSTUK DRIE Seksueel misbruik ve
Page 17 and 18: GERAPPORTEERDE MISSTANDEN Seksuele
Page 19 and 20: HOOFDSTUK VIER Wat moeten we eraan
Page 21 and 22: 1 2 345 AANBEVELINGEN Aanbevelingen
Page 23 and 24: DOEL VAN DE ORGANISATIE DE CITIZENS
Page 25 and 26: CCHR Australië Citizens Commission
Page 27 and 28: Citizens Commission on Human Rights

VERKRACHTING IN DE PSYCHIATRIE - Nederlands Comite voor ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?