Download - Jaarboeken

Groot-Ammers 3 - Ste.Do.Co. 4
In het zicht van de haven……
De laatste competitiewedstrijd van het seizoen staat
op 1 mei 2010 op het programma. Op sportpark
Gelkenes treffen we één van de weinige tegenstanders
waartegen we dit seizoen punten hebben laten liggen,
waardoor we op voorhand een gewaarschuwde equipe
zijn.
We moeten echter al voor de wedstrijd alle zeilen
bijzetten om een representatief elftal op de been te
krijgen, aangezien het lijstje afwezigen zijn weerga niet
kent: Ozzy, Alex, Bonalds, Wob, Poes, Mini, Gijs. Tel
daarbij op dat Dido, Kip, Piels en Krijn verre van okselfris
zijn en de woelige wateren waarin we ons begeven zijn
gekenschetst. Echter wanneer het water tot de lippen
reikt, blijkt onze ploeg immer in staat een oplossing te
vinden. We hebben het vijfde elftal bereid gevonden
om rechtsback Patrick Verrips af te staan. Bovendien
besluiten Niels, Diederick en Kip om op hun tanden te
bijten en geblesseerd aan lijf en leden op de bank plaats
te nemen naast Kapitein Oert. Ter completering van de
basiself heeft Krijn vandaag de stoute handschoenen
aangetrokken en is Roderick bereid gevonden om vanuit
de voorste linie te verkassen naar de laatste man positie.
De iets gekunstelde opstelling luidt dan ook als volgt: Krijn,
Patrick, Roderick, Kok, Mark, Don, Mini Shoop, Buchmed,
Bronk, Wil en Pastor. De belangrijkste opdracht voor deze
basisspelers vandaag is om het keepersrecord van Poes in
veilige haven te loodsen door “de nul” te houden.
Al voor de aftrap komt het water met bakken uit de
hemel en wordt duidelijk dat er vandaag scherp aan de
wind dient te worden gezeild. Gelukkig voelen we ons
direct na het eerste fluitsignaal als een vis in het water.
Met verzorgd combinatiespel wordt de defensie van “The
Yellow Submarine” onder hevige druk gezet. Lange tijd
laten we de tegenstander spartelen als een vis op het
droge en af en toe dient Krijn zelfs zijn talenten onder
de lat aan te spreken. Dat hij het keepersvak nog niet
verleerd is, toont hij met een katachtige redding op een
zeer goed ingeschoten vrije trap van de spits van Ammers.
Desondanks is het eigenlijk maar één ploeg die het spel
maakt. Groot-Ammers beperkt zich noodgedwongen tot
verdedigen met als gevolg dat het de wet van een oud
spreekwoord bewaarheid ziet worden: de kruik gaat
zolang te water tot ze breekt. Waar onze voorsten eerst
nog haarscheurtjes in de defensie van Ammers wisten te
forceren, is het Willen die op het half uur middels een
afgemeten voorzet Pastor in staat stelt om de verdiende 0-
1 op het scorebord aan te tekenen. Dat geen water onze
Pastor te diep is, toont hij in de daaropvolgende minuten.
Alsof Jan-Willem het aan zijn water voelde, duikt hij op
kiir kiji
Datum: 1 mei 2010
Uitslag: 1 - 5 (0 - 2)
in de spitspositie om een knappe actie van Pastor met zijn
hoofd af te ronden: 0- ! Na deze mooie treffer kabbelt
de eerste helft naar het einde. Alvorens de scheidsrechter
fluit voor een verkwikkend bakkie thee, wordt er langs
de kant door een trouwe Ammers supporter nog enkele
steken onder water uitgedeeld naar de spelers in het
zwart-rood. Er wordt iets geroepen over geld als water
verdienen aan het edele voetbalspel en hart voor de club
hebben. De immer gepassioneerde Roderick besluit hierop
het inmiddels befaamde “Mourinho” gebaar te maken
naar de kant, de supporter daarmee achterlatend met
een blik alsof hij water ziet branden….
In de rust wordt nogmaals het belang van “de nul”
benadrukt. Gelukkig is Alex er niet om spijkers op
laag water te zoeken. Derhalve wordt het een uiterst
ontspannen 15 minuten, waarin wordt besloten om
de watervlugge Bronk in te ruilen voor de routine van
Kapitein Oert. Tevens wordt besloten dat Piels zijn kompas
vast op scherp dient te stellen, aangezien hij op het uur
Mark mag komen aflossen. Nadat het fluitsignaal van
de goed leidende scheidsrechter heeft geklonken, loopt
vrijwel direct het water in de monden van de meegereisde
supporters. Kok krijgt het op zijn heupen en besluit als een
ware torpedo het gehele veld over te steken. De
voltallige defensie van de tegenstander passeert hij met
een fantastische rush. Helaas voor hem weet zijn voorzet
echter geen einddoel te bereiken. Kapitein Oert volgt
het goede voorbeeld en trotseert de woelige wateren
van Gelkenes als een ware zeeheld. Met een splijtende
pass weet hij Pastor in staat te stellen om middels zijn
beroemde lobje de 0-3 aan te tekenen. Pas na deze goal
komt boven water waarom onze Pastor zo gedreven is: hij
aast op de derde plaats in het topscoorderklassement!
Terwijl onze equipe de schaapjes op het droge heeft en
pagina 49