Nieuwe leden - SV Ouderkerk

vrije Teun, die wist het dan ook fraai af te maken op 5-1 eindstand. De scheids had vandaag een makkie, geen enkele vreemde
overtreding kunnen waarnemen. Coach.
sv Ouderkerk C4 – AS ’80 C10.
AS ’80 begon sterk aan de wedstrijd en kwam meteen al dicht bij een doelpunt, maar na goed opbouwend werk werd
het al snel 1-0 voor ons. We bleven hakkelen en AS ’80 had het voor het zeggen. Toen Dion voor Stef en Kay voor de
hard werkende Yuan invielen kwam er iets meer pit in het spel en Dion schoot met Scherp en zo werd het 3-1 voor rust, maar het
had veel meer kunnen zijn als Kay niet steeds had naast geschoten. We begonnen fris aan de 2 e helft en kwamen dicht bij het
doel, maar AS ’80 was ook sterk en kwamen goed door het middenveld heen. Toen werd er een strafschop gegeven en die ging er
in, zo werd het weer spannend, 3-2. AS ’80 bleef voetballen en zette heel veel druk op onze verdediging, toen een hele snelle
jongen er aan de zijkant langs kwam en schoot, wou Kay de bal tegen houden, maar schoot hem in zijn eigen doel. Dit was zeker
niet de wedstrijd van Kay. Maar we bleven goed druk zetten en dat resulteerde in een 6-3 voorsprong na goed overspelend werk.
AS ’80 scoorde nog een keer en zo werd de eindstand 6-4. AS ’80 is beter als we van tevoren hadden gedacht. Volgende week
om 9.00 uur ‘s ochtends revanche nemen in Almere. Kay.
sv Ouderkerk C1 heeft maar 20 minuten nodig!
De titel van dit verslag klinkt heel krachtig maar ons voetbal was dat verre van. Zeker omdat het weer eens tijd was om
3 punten te pakken ( ook zonder Jimmy, gebroken arm) waren er hoge verwachtingen tegen DCG, een op papier
zwakkere tegenstander. Traditiegetrouw stonden we ook nu weer na 3 minuten 0-1 achter. Velen stonden echt nog te slapen
terwijl we toch pas om 12.00 uur hoefden te starten. De leiding heeft besloten zaterdagavond game- en slaapcontroles te gaan
uitvoeren. Na 20 min spelen komen we terug tot 1-1 door goed doorjagen van Floris maar daar hebben we niet lang van kunnen
genieten. Een DCG-er staat bij een corner volledig vrij en ramt de bal uit de lucht in 1x in de touwen. De laatste 10 min speelden
we best goed en na de mooiste aanval van de wedstrijd (hoog tempo 1x tikken enkele driehoeken) schoot Thijs de bal op de lat,
jammer. DCG drukt door tot een ruststand van 3-1!De praatjes in de kleedkamer zal ik niet herhalen maar met de focus op het
willen winnen van een voetbalwedstrijd in de hoofdklasse had het niets te maken. Frustrerend voor trainer en leiding die veel tijd
in de jongens investeren om ze als voetballer beter te maken en elke zondag een goede en leuke wedstrijd te laten spelen. Toch
een poging gedaan om de heren op scherp te zetten. De 2’helft konden we druk zetten en speelden we op de helft van DCG,
creëerden kansen maar tot scoren kwamen we niet. Een uitval van DCG werd wel afgerond en tot 20 minuten voor tijd staan we
op een kansloze 4-1 achterstand, om moedeloos van te worden. Maar dan gaat het gas erop en wordt er voor elke meter
gestreden en gebikkeld. De verdediging staat als een rots in de branding, DCG is niet meer gevaarlijk geweest. Met heel veel
voorwaartse druk scoort Floris z’n 32’doelpunt van het seizoen en scoort onze eigen Barnie van Barneveld 2 bulls eyes waardoor
we in nog geen 10 minuten terugkomen tot 4-4. Thijs krult 1x de bal in de verre hoek en reageert heel alert op een van de paal
terugspattend schot van Sander. DCG onder de indruk, wij kregen vleugels en gingen voor de volle winst die uiteindelijk door
Floris wordt binnengewerkt. Complimenten voor d e veerkracht en de geleverde strijd van ons allemaal maar volgende keer graag
deze instelling vanaf het begin want dit komt de gezondheid van leiding en toeschouwers niet ten goede. Wat dan wel weer goud
is is dat terug in de kleedkamer de mannen spontaan weten te melden dat ze deze overwinning opdragen aan Pol. Blijkbaar in de
rust toch iets duidelijk kunnen maken. Remco.
Van Moeie Besjes 1 klas tot Mega branie, MB1 wint weer fenomenaal : 10-3.
Was vorige week de lappenmand omgetoverd tot huize avondrood, de meiden MB1 hebben toch weer de draad
opgepakt. Was het tegen de Obdammers nog kommer en kwel, de 2
14
e helft tegen de Medemblikkers was weer als
vanouds. Tegen de Purmerlandse koploper was het ondanks 7 geblesseerden nog een kraker tegen de Obdamse deernen was
het wellicht mede door de diverse afterparties bagger. Zelfs de lantarenpalen waren beter. Vorige keer 7-2, maar het ook 17-2
kunnen zijn, dit keer slechts een schamele 2-1. Bejaarden met een rollator waren formule 1 klasse in vergelijking wat de
Ouderkerkse dames vorige week op de mat legden. Slow motion was nog high speed in vergelijking met het tempo van onze
bloem der natie. Dat de obdammers enkel kick and rush voetbal kunnen spelen, wij zijn toch wel wat beter gewend. En dat terwijl
de ziekenboeg behalve Roos, Yvette en Lindsey weer aardig leeg gelopen was. Dames nog beterschap en wij hopen dat jullie er
snel weer bij zijn. De wedstrijd kort samengevat: de obdamse ballenvangster schoot de bal ver naar voren, onze verdediging, de
beste van het stel die dag, gaf de bal naar voren waar er niets mee werd gedaan en de ballenvangster schoot de bal weer naar
voren etc., etc. Het enige positieve was dat er toch nog gewonen werd maar de wijze waarop was abominabel. Nieuwe ronde,
nieuwe kansen dachten wij tegen nummer 4 van de ranglijst dus moest een leuke pot worden, zeker met Lindsey er weer bij. En
het begon allemaal zo lekker binnen 4 minuten lag de eerste van Melissa al in het mandje en in de 12e minuut was Lindsey met
nummer 2 bij zijn zusje gekropen. Maar wat er toen kwam deed het ergste vrezen. Melissa was het spoor en ook het doel bijster,
Lindsey en Nikki hadden nog wat angst voor de bal en de overige dames, de goeden niet ten na gesproken, hielden de keurig
geëpileerde benen onder de modieus strak gesneden broekjes. Op samenspelen leek wel een verbod te staan en het middenveld
bleek meer een substituut voorhoede te zijn dan een schakel tussen verdediging en aanval. Als Jojo dan ook nog een van haar
zeer spaarzame foutjes maakt (of zij vond het sneu voor de medemblikkers) en de 2-1 in het doel sloeg dan zijn de coaches niet
“blij”. Wie zaait zal oogsten luidt het spreekwoord maar wie niet scoor wie nie win is de realiteit. De Blikkers trokken nog een blik
open en een ruststand van 2-2 was het gevolg. De wederom uitstekend fluitende grasgroene Ton en coach Hans hadden geen
fijne rust en de stemming bleef ondanks het heerlijke weer toch onder NAP. Trainer Rob en coach Winfried hebben tijdens het
theekransje in de rust de juiste toon gevonden want na de limonade was het crescendo. Met weinig woorden en veel zelf
contemplatie (moeilijk woord betekent “kijk naar jezelf” was de beer los, de blikopener uit de kast, de bril weer op de neus, het
vizier weer gericht en de benen uit het vet. Het tikkie-takkie voetbal was er weer, vloeiende combinaties met volop kansen en dit
keer ook doelpunten. De hele voorhoede was los, eerst Melissa na een prachtige pass van gelegenheids linksbuiten Jilly daarna
was het de beurt van Lindsey en toen van Nikki om ineens de teller op 5 te brengen. Dat het er slechts 5 waren was jammer want