Samen van februari 2013 - Heilige Suitbertus

SAMEN
RONDOM LINGETORENS
Parochieblad van de
RK Geloofsgemeenschap Linge
Acquoy, Beesd, Enspijk, Gellicum,
Rhenoy en Rumpt
Jaargang 39
Nummer 384
Februari 2013

Pastoraal team
U kunt een pastor bereiken via het nummer
van het secretariaat: 0345 – 681355
In geval van nood: 06-25116603
G.J.B.Zweers pastoor
(profiel liturgie)
Ridderstraat 198, 4101 BK Culemborg
0345-512660
pastoor.zweers@suitbertusparochie.nl
V.W.S.van der Helm diaken
(profiel diaconie)
Voorstraat 19, 4153 AH Beesd
0345-681355
diaken.vanderhelm@suitbertusparochie.nl
J.M.van Leeuwen pastoraal werkster
(profiel gemeenschapsopbouw)
Ridderstraat 198, 4101 BK Culemborg
0345-512660
pastor.vanleeuwen@suitbertusparochie.nl
E.G.J.F.van de Moosdijk pastoraal werker
(profiel catechese)
St.Walburgkerkpad 3, 4001 MG Tiel
0344-613701
pastor.vandemoosdijk@suitbertusparochie.nl
Kerkgelegenheden Linge:
Heilig Kruisverheffing
Voorstraat 21, 4153 AH Beesd
Onze Lieve Vrouw Maria Geboorte
Kerkweg 5, 4155 BD Gellicum
Heilige Maria Geboorte
Schutterssteeg 2, 4156 AE Rumpt
Locatieraad:
M.F.van der Hulst vice voorzitter
mf_hulst@hotmail.com
G.de Jong secretaris
gerrie@gerriedejong.nl
Y. Schneider penningmeester
yvonne@detorenhoek.nl
P.E.M. van Buuren
pvanbuuren@eck.nl
W. de Bruijn
fam.debruijn@hetnet.nl
Banknummer
Rabo: 31.31.35.584
tnv: Locatieraad RK
Geloofsgemeenschap Linge
-2-
Secretariaat Linge
Voorstraat 19, 4153 AH Beesd
0345 – 681355
Dinsdag- en woensdagochtend
bereikbaar van 09.00 – 11.00u
vrijdagmiddag van 14.00 – 16.00u
secretariaat.linge@suitbertusparochie.nl
www.suitbertusparochie.nl
Aanwezigheid pastores:
Maandag, woensdag, donderdag
diaken V.W.S.van der Helm
Verhuizing? Op kamers?
Geef alstublieft uw nieuwe adres door aan de
kerk. Ook als u binnen uw woonplaats
verhuist.
Wordt uw kind in een andere parochie
gedoopt? Laat het even weten.
Voor informatie m.b.t. het columbarium in de
kerk te Beesd kunt u contact opnemen met:
Trudy van Ballegooij 0345-681247
trudy.vanballegooij@gmail.com
Meldpunten:
Beesd: Elly Gietman 0345-681786
Tilly van Breemen 0345-682222
Afra Tkalecz 0345-681232
Rumpt: Toos Jongerius 0345-681395
Gellicum: Bep Versteegh 0345-682722
Rhenoy: Ria Struyke 0345-682438
Tonia de Keijzer 0345-523257
Acquoy: Maria van Leeuwen 0345-682689
Pastoraatsgroep:
Erica v.d. Burg (Liturgie)
burg2725@planet.nl
Ilona Breukel (Oecumene)
ilonabm63@gmail.com
Trudy v. Ballegooij (Gemeenschapsopb.)
trudy.vanballegooij@gmail.com
Thea van Bremen (Diaconie)
theavanbremen@gmail.com.
Redactie Samen
Willie de Bruijn-Post (eindredactie)
email: samen@lingeparochies.nl
Sluitingsdatum
inleveren kopij ‘Samen’
Maart 2013
15 februari a.s.

Redactioneel
Nog een paar dagen en de eerste maand van 2013 ligt alweer achter ons. De hoogste tijd
dus weer voor een nieuwe uitgave van Samen waarin u weer wordt bijgepraat over het
reilen en zeilen in onze Lingegeloofsgemeenschap.
De vieringen rond Kerst en Oud en Nieuw liggen alweer enige tijd achter ons. Allemaal
vieringen waar we met z’n allen met een voldaan gevoel op terug kijken. Eef Kroezen
heeft zijn ervaring van Kerstavond voor u op papier gezet. Eef, heel erg bedankt voor je
bijdrage. Wij als redactie zouden graag meer van dit soort artikelen in Samen willen zien.
Dus wilt u uw ervaringen met ons delen. Schroom niet en klim eens in de pen. Wij worden
er in ieder geval heel vrolijk van. En voor wie de Oudejaarsviering heeft gemist. De
overweging van die avond kunt u verderop nog eens overlezen. Zeer de moeite waard!
De Locatieraad is alweer bij elkaar geweest in januari. Wat er daar besproken is kunt u
nalezen op pag 9.
Ook de actie Kerkbalans gaat binnenkort weer van start. Wat zou het geweldig zijn als het
succes van vorig jaar geëvenaard kan worden. Aan de inzet van de vele vrijwilligers zal
het niet liggen.
Tot slot wil ik hier nog even melden dat komend weekend in de grote kerk van Tiel de
Vormselviering zal plaats vinden. Ook uit onze Lingegeloofsgemeenschap zullen 9
kinderen uit groep 8 het H Vormsel ontvangen. Wij wensen alle vormelingen samen met
hun familie een hele mooie viering toe! Namens de Lingegeloofsgemeenschap alvast
hartelijk gefeliciteerd!!
Voor nu wens ik u allen weer veel leesplezier toe!!
Met vriendelijke groet,
Namens de Redactie,
Willie de Bruijn-Post
Suitbertusdag 2013
Het duurt nog ruim een half jaar, maar de werkgroep die bezig is met de organisatie van
de Suitbertusdag wil u toch vragen een datum te reserveren in uw agenda.
De Suitbertusdag zal dit jaar gehouden worden op zondag 7 juli 2013.
De locatie is wederom het terrein rondom de Blokhut in Buren.
Na het grote succes van 2011 rekenen wij natuurlijk ook dit jaar op veel parochianen die
deze bijzondere dag mee willen vieren.
Wij zullen u de komende maanden regelmatig op de hoogte houden van bijzonderheden
rondom deze dag.
Dus…….. ‘reserveer deze dag’ …….. 7 juli 2013 Suitbertusdag in Buren.
-3-

Het Utrechts Byzantijns Koor
Op zondag 17 februari verzorgt het beroemde Utrechts Byzantijns Koor een viering
volgens de Byzantijnse ritus in de RK kerk van Beesd. Aanvang 09.30uur.
Geschiedenis van het koor
Een aantal Oekraïense Grieks-Katholieke seminaristen vonden kort na de tweede
wereldoorlog hun toevlucht in het Augustijner klooster in Culemborg . Na hun wijding
zwermden zij uit om Oekraïense gemeenschappen in Frankrijk, België, Duitsland, Canada
en de Verenigde Staten te bedienen.
Dr. Antonowycz (* Dolyna 1917 – ✝ De Meern 2006) richtte samen
met Mgr. Smit in 1951 met louter Nederlandse zangers het Utrechts
Byzantijns Koor (U.B.K.) op om de oorspronkelijke Oekraïense wijze
van liturgie zingen voort te zetten. In samenwerking met het
Apostolaat van de Oosterse Kerken verzorgde het U.B.K. in eerste
instantie alleen liturgieën volgens de Byzantijnse ritus. Honderden
parochies in Nederland maakten en maken zo kennis met de
oosterse Slavisch-Byzantijnse long van de katholieke Moederkerk. Al snel voegde het koor
een rijk wereldlijk typisch Oekraïens repertoire toe aan zijn liturgische basis. In ontelbare
concerten en liturgieën getuigt het U.B.K. van de rijkdom die de Oekraïense zangcultuur
kent: van de liturgie volgens kerkvader Johannes Chrysostomos tot Kozakkenliedjes en
klassiek getoonzette Oekraïense poëzie.
De dirigent Grigori Sarolea
Het U.B.K. bestaat in inmiddels 60 jaar en is nog springlevend! Huidige dirigent Grigori
Sarolea (’s-Gravenhage 1967) en sinds 1992 opvolger van Dr. Antonowycz werd kort na
zijn geboorte gedoopt volgens de Byzantijnse ritus. Hij werd onder hoede van zijn ouders
en de paters Capucijnen van acoliet tot kerkdirigent ingevoerd in de Byzantijnse ritus. Als
jonge acoliet schepte hij het liefst een extra schepje wiero ok op het kooltje terwijl hij van
achter de iconostase de gezangen van het kerkkoor meezong. Vanuit zijn liturgische
ervaring en spirituele achtergrond creëert hij met zijn zangers een kleurrijk palet aan
vocale klanken. Zijn intense en enthousiaste uitvoeringen van wereldlijke muziek werken
aanstekelijk op zangers en publiek. Het U.B.K. onder leiding van Grigori Sarolea maken
van een uitvoering meer dan de muziek zelf: een geestrijke muzikale belevenis.
Naast Byzantijns specialist en dirigent van diverse koren is Grigori Sarolea docent en
muzikant in diverse genres en stijlen. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Den
Haag (Koordirectie en Docent Muziek) en Muziekwetenschap (MA) aan de Universiteit
Utrecht. Het Utrechts Byzantijns
Koor geeft regelmatig concerten
waarin een beeld wordt gegeven
van de Oekraïense religieuze
en profane zangcultuur.
-4-

Vieren en vasten
Ik kom uit Twente, uit Almelo. Nu werd er in Almelo zelf niet zoveel aan carnaval gedaan,
maar in de dorpen erom heen des te meer. Ik weet nog goed dat wij als kinderen met mijn
moeder naar de kinderoptocht in Oldenzaal gingen. Eerst met de trein, wat als kind al leuk
is, en daarna de optocht bekijken. Ik vond het geweldig! En ook later, op de middelbare
school, gingen de carnavalsverhalen rond. Het ging vooral over het feit dat de dorpen
soms zo klein waren dat iedereen in de plaatselijke optocht mee reedt, waardoor er bijna
geen publiek was om te kijken.
Na carnaval kwam natuurlijk het vasten, dat was bij ons thuis vaste prik. Niet zo heel
streng, maar er was zeker aandacht voor. Dat is ook iets wat ik zelf heb meegenomen.
Vasten, of in ieder geval het niet snoepen en het matigen met eten is nog steeds iets wat
ik zelf erg prettig vind. Het zet mij stil bij de tijd waarin we leven.
En dat is ook waar het hele gebeuren van Carnaval, Aswoensdag en de Vastentijd toe
oproept. Carnaval komt, zoals u wellicht weet, van het Latijnse ´carne vale´, wat ´afscheid
van het vlees´ betekent. Nog één keer helemaal los gaan, voordat het allemaal soberder
wordt. Van oudsher is de dinsdag voor Aswoensdag ‘vette dinsdag’, dan wordt alles wat
nog in huis is aan lekkere dingen opgemaakt. Twaalf uur ’s nachts begint dan de
vastentijd, met Aswoensdag. En op Aswoensdag lezen wij in de kerk altijd het gedeelte uit
Mattheüs: Mattheüs 6,1-6.16-18. Een prachtig gedeelte dat heel mooi weergeeft waar het
in de vastentijd om gaat. Jezus geeft ons in dit gedeelte een handvat voor hoe wij de
vastentijd vorm kunnen geven. Hij noemt het geven van aalmoezen, het bidden en het
vasten. Het is een drieslag die aan de ene kant heel duidelijk een richting geeft en aan de
andere kant aan iedereen de ruimte geeft om daar op een eigen manier invulling aan te
geven. Het geven van aalmoezen legt de nadruk op het delen, het delen van dat wat je
hebt, het stilstaan bij die dingen waar je dankbaar voor bent en vanuit die dankbaarheid
het zoeken naar de verbinding met de mensen om je heen, stilstaan bij wat je een ander
kunt geven, waar je van kunt delen. Daarnaast noemt Jezus het bidden, het zoeken naar
de verbinding met de Vader, de tijd nemen voor gebed, voor stilte, echte stilte, meer dan
op andere dagen, het stilstaan bij je eigen leven en de vragen die daarbij naar boven
komen. Als laatste noemt Jezus het vasten, het minderen met eten of met andere dingen
die je stilzetten bij alles wat wij hebben, bij dat wat een ander misschien moet missen.
Het is een prachtige drieslag die Jezus noemt: delen, bidden en minderen. En het mooie is
dat Jezus daarbij zegt dat het de bedoeling is dat we dat van binnen doen: het gaat niet
om uiterlijkheden, om te laten zien hoe goed je bent, hoe goed je aan het vasten bent, aan
het bidden bent, maar waar het om gaat, zegt Jezus, is dat je naar binnen gaat, dat je je
omkeert, naar jezelf toe, naar je eigen leven, naar de Vader toe en naar de mensen om je
heen.
Mogen wij deze drieslag, die Jezus ons aanreikt, deze
veertig dagen met ons meenemen, mogen wij er tijd en
aandacht aan besteden, ermee aan de slag gaan. Mogen wij
deze veertig dagen gebruiken om ons om te keren naar
elkaar, naar God en naar onszelf.
Pastor Joset van Leeuwen, pastoraal werker
-5-

Levensweg
Overleden
Op 20 december namen we afscheid van Bertus van de Boezem in de
kerk van Gellicum. Hij werd 87 jaar. Bertus was meer dan 50 jaar
dirigent van het kerkkoor van Gellicum/Rhenoy. Hij was geboren in
Leerdam in een creatieve familie. Hij kwam te werken als
bakkersknecht bij Story in Rhenoy en daar leerde hij ook zijn vrouw
kennen. Zijn grote liefde was, naast zijn vrouw en gezin, de muziek. Hij
speelde in de harmonie Ad Astra met zijn favoriete instrument de
saxofoon, en dirigeerde behalve het kerkkoor ook andere koren. Als
dank kreeg hij de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia en een Koninklijke
onderscheiding. Moge Bertus bij de Heer zijn in zijn rijk.
Op 27 december namen we afscheid van Willem van Breemen. Hij werd 82 jaar. Hij werd
geboren aan De Paay in Beesd als een na jongste in een gezin van twaalf kinderen. Hij
leerde bomenonderhoud en kweken. Tot aan zijn dood bleef hij aan De Paay wonen, later
mijn zijn broer en zus, en toen deze overleden waren, met zijn zus Riet. Thuis hadden ze
een veehouderij en kwekerij. Hij genoot van de natuur om het huis en ieder klein dier. De
laatste jaren waren niet gemakkelijk voor hem en zijn zus Riet. Moge hij thuis zijn bij de
Heer.
Achter tranen van verdriet
schuilt de glimlach van herinnering
H Vormsel 2013
Nico Eckelboom
Jon Gietman
Josune Gietman
Joeri Hol
Larissa Honk
Mila van Kessel
Isa Kroeze
Lex Verschure
Bas Versteeg
-6-

Zo maar een stukje......
Ik had net met het leerlingenorkest van Concordia het kinderkerstfeest in de Protestantse
kerk muzikaal mee opgeluisterd. Daardoor kwam ik 5 minuten te laat hijgend onder het
zingen de kerk in. Het was de kerstavondmis (de nachtmis, dat was vroeger, toen nog om
5 uur 's morgens).
Dat ik niet gestruikeld was, dankte ik aan Maria van den Heuvel, die mij er op attent
maakte dat mijn schoenveters nog los zaten, wat niet het geval was, ze waren gewoon te
lang.
Dit is de aanloop, voor zover ik weet, aan mijn eerste bijdrage in de "Samen".
De aanleiding van dit stukje is de preek van onze hulpbisschop Mrg. Woorts.
Hij vertelde ons waarom in een kerststal er een Os en een Ezel bij het kindje Jezus staan.
En waarom het kindje altijd wordt afgebeeld met uitgestrekte armpjes.
Het is iets wat je niet opvalt, maar pas als iemand je daarop wijst.
Nu zijn wij katholieken over het algemeen wat minder goed thuis in de Bijbel dan onze
Protestantse medechristenen, maar dat de aanwezigheid van os en de ezel in de kerststal
zijn oorsprong heeft in het Oude Testament, dat wist ik echt niet.
Mijn geheugen wordt er vanwege mijn leeftijd niet beter op, maar gelukkig had mijn vrouw
Wil nog onthouden dat het beschreven zou zijn in het hoofdstuk JESAJA.
Nieuwsgierig geworden, heb ik de Bijbel er eens op nageslagen en jawel in het eerste
hoofdstuk in de eerste alinea staat het al. Ik zal het hier letterlijk overnemen.
Hoor toe, hemel, geef gehoor aarde,
de HEER heeft gesproken:
Ik heb mijn kinderen opgevoed en grootgebracht,
maar ze zijn tegen mij in opstand gekomen.
Een rund herkent zijn meester
een ezel kent zijn voederbak,
maar Israel mist elk inzicht,
mijn volk leeft in onwetendheid.
Zo zie je maar je bent nooit te oud om te leren.
Ik weet nu hoe de os en de ezel in de kerststal terecht zijn
gekomen.
Maar ik blijf toch nog met een vraag zitten over de kerststal.
Bij onze oosterburen de Duitsers zie je vaak dat er een olifant in de kerstgroep voorkomt.
Dat er en kameel in voorkomt lijkt me nog verklaarbaar. De Wijzen kwamen uit het Oosten,
en daar was het gebruikelijk dat ze op een kameel reisden. Maar hoe die olifant in het
kerstverhaal terecht is gekomen? Marco Polo was dacht ik uit een latere tijd.
Ik denk niet dat het te niet te vinden is, in het Oude en ook niet in het Nieuwe Testament.
Misschien zou de redactie deze vraag eens voor kunnen leggen aan onze bisschop mrg.
Woorts, die overigens een mooie preek had in de dienst.
Niet alleen de dienst was mooi, ook het koor Bloesem heeft prachtig gezongen. Dit zeg ik
niet omdat mijn zus Mariska er in meezingt, maar gewoon omdat het zo was.
Het gaf mijn vrouw en mij weer een ouderwets kerstgevoel, al was het niet om vijf uur
s' morgens.
Eef Kroezen
-7-

Ondersteuning van de allerarmsten in de Betuwe.
…...We gaan er mee door……!
Armoede in Nederland? Dat is er toch niet. Een opmerking die we vaak horen in kranten en
misschien ook wel onze omgeving. Toch is de realiteit heel anders:
Het aantal mensen in Nederland dat moet rondkomen van een (te) laag inkomen, is vorig jaar
gestegen tot boven de zeshonderdduizend. Dat is het hoogste armoedecijfer sinds jaren. Dat blijkt
uit een gezamenlijk rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau
voor de Statistiek (CBS) dat in december is gepubliceerd. De armoede is vooral toegenomen bij
mensen met een uitkering en bij zelfstandigen. Het aantal arme zelfstandigen steeg met 52
duizend tot 175 duizend. Tweeënhalf procent van de huishoudens moet al langer dan vier jaar
rond komen van een inkomen onder de armoedegrens. De verwachting is; dat de armoede zal
blijven doorstijgen, de werkloosheid zal stijgen, huizen te duur zijn om te kopen of verkopen. Zeker
met de plannen van ons kabinet.
Binnen onze Betuwe zijn er meer dan honderd gezinnen die wekelijks bij de voedselbank in Tiel
komen om een voedselpakket in ontvangst te nemen. Nog groter is de verborgen armoede. Het
zijn vaak gewone mensen zoals u en ik die door een grote tegenslag in diepe ellende terecht
komen. Stel: Je hebt een huis en de zorg voor een gezin. Dan raak je door reorganisatie of
faillissement ineens je baan kwijt. Als je dan ook de pech hebt dat je ouder bent als 45, dan moet
je héél veel geluk hebben, om snel een nieuwe baan te vinden. Door de hoge hypotheek lasten, de
belastingen en studiekosten van de kinderen sta je al snel aan de financiële afgrond. Het is iets
wat iedereen kan overkomen, hoe hard je ook je best gedaan hebt voor je baas. De aanvragen
nemen wekelijks toe bij alle voedselbanken in Nederland. Een zeer zorgelijke situatie.
Binnen onze parochie H.Suitbertus, zijn we vorig jaar
begonnen met de inzameling van houdbaar voedsel om
via de voedselbank te verdelen onder de armen. Dit
hebben we in fases gedaan. De eerste keer bij het
priesterfeest van onze pastoor, daarna vanaf 15 juli,
wekelijks in de Dominicus-parochie te Tiel. En vanaf de
Advent in alle geloofs-gemeenschappen van onze
parochie. Per week werden er gemiddeld 12 kratten
aan voedsel opgehaald. Vanuit de parochie werd dit
door velen toegejuicht, anderen vroegen: “Kunnen we
ook geld overmaken naar de voedselbank?”
Binnen het pastorale team en ook het diaconaal beraad
hebben we dit uitgebreid besproken. Het is één van de
meest essentiële dingen van ons christen zijn: “De christelijke naastenliefde.” We hebben dan ook
besloten om met de voedsel inzamelingsactie door te gaan.
Helpt u mee de nood te lenigen ?
U kunt blijven helpen door houdbaar voedsel mee te nemen naar de vieringen. Het voedsel zal dan
tijdens de offerande naar het altaar gebracht worden. Een offergave die we vanuit ons eigen hart,
aan God aanbieden om daarmee de armen te helpen.
(Zie de foto: Een volle mand voor het altaar, als offergave voor God)
We beseffen dat u er misschien niet altijd aan denkt om voedsel mee te nemen naar de kerk. En
ook dat niet iedereen in de gelegenheid is om naar de kerk te komen, derhalve kunt u altijd
voedsel afgeven, tijdens de openingstijden op de parochiecentra van: Culemborg, Beesd, Tiel,
Geldermalsen, Maurik. U kunt uiteraard de voedselbank ook financieel steunen: rekeningnummer
126360820, tnv Voedselbank Tiel
Omzien naar elkaar, een taak en verantwoordelijkheid van ons allemaal !
Diaken V. van der Helm
-8-

Nieuws uit de Locatieraad
Op woensdag 9 jan. jl. kwam de Locatieraad voor het eerst in 2013 weer bijeen voor haar
maandelijkse vergadering. Er werd terug gekeken op de afgelopen periode, maar natuurlijk ook
vooruit gekeken op wat het nieuwe jaar ons weer zal gaan brengen.
De vieringen rond Kerst en Oud en Nieuw zijn allen goed bezocht en het waren allemaal vieringen
met een mooie inhoud. Allen die hier aan meegewerkt hebben willen wij hartelijk danken voor hun
inzet. Dan was er op zondag 13 jan. weer de traditionele nieuwjaarsreceptie voor onze
Lingegeloofsgemeenschap. Na een viering m.m.v. Koor Bloesem togen velen naar het nieuwe
Buurthuis in Gellicum waar de koffie met gebak al op ons stond te wachten en we elkaar een
gelukkig nieuwjaar konden wensen. Altijd weer een mooie traditie om het jaar mee te beginnen.
Verder is op deze avond de jaarlijkse Parochieavond besproken. Deze zal plaats vinden op
donderdag 18 april a.s. in de Betuwepoort te Rhenoy. In samenwerking met de pastoraatsgroep en
Pastor van Leeuwen zal deze avond ingevuld worden. Noteer deze datum vast in uw agenda. U
hoort er spoedig meer over.
En het duurt nog lang maar op zondag 5 oktober vindt de jaarlijkse Korenavond van Suitbertus
plaats in de kerk van Beesd. Diverse mensen hebben aangegeven om te helpen om van deze
avond iets moois te maken. Wij kijken er in ieder geval al naar uit.
Dan start binnenkort natuurlijk ook weer de jaarlijkse actie Kerkbalans. Hieronder kunt u er verder
over lezen. Kortom, er is weer genoeg om het komend jaar weer naar uit te kijken.
Namens de Locatieraad,
Willie de Bruijn
Jaarlijkse kerkbijdrage 2013
Zoals al aangegeven door Vincent zijn we weer in de startblokken voor
de kerkbijdrage.
Ieder jaar weer een bepaalde spanning om alles op tijd klaar te hebben
zodat onze trouwe lopers weer aan de slag kunnen.
De juiste adressen, de wijzigingen, voorwaar niet gemakkelijk om geen
fouten te maken in een bestand van zo’n 700” adressen. Als er iets
misgaat onze excuses alvast !
Die adressen moeten allemaal op de enveloppen, brieven en
formulieren worden gedrukt en vervolgens moet dit in een envelop
met de brochure “Wat is de kerk u waard?” (waar onze pastoor een goed woordje doet) en dat
alles dan liefst zonder fouten, meestal gaat het goed, maar wij blijven mensen.
De actie van vorig jaar heeft wel aangegeven dat wij met z’n allen op de goede weg zijn, we zullen
er dan ook voor blijven ijveren om gezamenlijk met alle dorpen van de Linge een bloeiende
geloofsgemeenschap in stand te houden.
Het doet goed dat we ons doel van € 35.000,00 in 2012 voorbij zijn gegaan met het mooie
resultaat van € 40.000,00.
Je begrijpt het al, hier willen wij dit jaar weer op “insteken” ,en laten we eerlijk wezen niet voor de
lol maar voor de bittere noodzaak om alles financieel rond te kunnen krijgen is het hard nodig.
Vanaf 1 februari kun je onze lopers aan de deur verwachten, probeer op de dag dat ze de envelop
op komen halen deze klaar te hebben liggen dan hoeven ze niet nogmaals en soms voor de 3 e
maal aan de deur te komen.
Wij zijn benieuwd en zullen u op de hoogte houden.
Namens het kerkbijdrage team alvast bedankt voor uw medewerking,
Paul van Buuren
-9-

Vastenaktie 2013 van H. Suitbertus.
CABE, een vernieuwend landbouw project in Kenia.
In de vastentijd 2013 werken alle geloofsgemeenschappen van
St. Suitbertus samen aan een nieuw eigen doelen project . Het
project CABE, een landbouwproject in Kenia is erkend door
Cordaid en de Vastenaktie. De MOV werkgroepen en het Thom
Huisman Fonds zijn enthousiast over dit sympathieke project.
CABE betekent Centrum voor Afrikaans Bio- Ondernemerschap( entrepreneurship). Dit project is
opgericht in Kenia in 2004. Kleine boeren en jongeren, werkzaam in de landbouw in West- Kenia,
worden ondersteund. Zoals in veel Afrikaanse landen zijn de vrouwen verantwoordelijk voor de
teelt, de oogst, de productie, de verkoop en het bereiden van voedsel. CABE ondersteunt bij de
verbetering van de gewassen teelt, de productie van voedsel, de verbinding met de plaatselijke
markten en de verspreiding van kennis onder de vrouwen en jongeren. Dat zijn de kleine boeren in
de streek.
Een van CABE’s activiteiten is Table Banking Groups.
Vrij vertaald betekent table banking samen bankieren in kleine groepen.
Er zijn nu zeven groepen van kleine vrouwelijke boeren, die vanaf 2011 samen komen. Ze komen
maandelijks bij elkaar om te sparen en om samen activiteiten te ontplooien die inkomen opleveren.
Zo beraadslaagt de groep bijvoorbeeld om microkrediet te verstrekken aan een startend lid en om
te overleggen over kleine investeringen die de voedselproductie en handel kunnen verbeteren.
Een table banking groep heeft maximaal 20 leden. De groep beschikt over een bedrag van € 47, -
voor investeringen. Dit bedrag gaat per maand rond gaat van het ene groepslid naar het andere.
De mensen leren elkaar hierdoor goed kennen, ondersteunen elkaar in ondernemerschap, leggen
verantwoording af aan elkaar en werken samen om de voedselproductie in hun lokale
gemeenschap te verbeteren. Enkele voorbeelden van de activiteiten die een table banking group
bespreekt en met elkaar financieel ondersteunt:
- het houden van bijen om honing te produceren en het hygiënisch opslaan in potten voor
verkoop op de plaatselijke markt;
- het verbeteren van de teelt van champignons en tomaten;
- de aanschaf van een kar of wagen om de producten naar de lokale markt te brengen;
- het samen uitproberen van zaden die beter bestand zijn tegen de droogte;
- het verbeteren van het houden van kippen in een dorp.
In de Table Banking Group wordt alles maandelijks besproken: samen werken, kleine
investeringen doen en kennis delen. De groepsleden sparen ook maandelijks en vanuit de
renteopbrengsten wordt gezamenlijk geïnvesteerd: 70 % in de kleine agrarische bedrijven van de
groepsleden en 30 % voor voeding, scholing en gezondheid van hun eigen lokale gemeenschap.
CABE vraagt onze financiële steun om veel meer kleine boeren te bereiken en te organiseren in
Table Banking Groups. Met uw steun kan het aantal groepen in 2013 uitgebreid worden.
CABE is ook een internationaal project. Het project is in west Kenia. Hannington Odame is de
leider van het Centrum voor Afrikaans Bio ondernemerschap (CABE)in Kenia. De
wetenschappelijke ondersteuning wordt geboden door dr. Nicky Pouw en haar internationale
studenten van de Universiteit van Amsterdam. Nicky Pouw en haar studenten bezoeken het
project regelmatig. Ze zullen in de vastentijd in onze kerken komen vertellen over CABE.
Uw bijdrage is welkom op
Bankrekening 4701.68.854 van H. Suitbertus Culemborg
o.v.v. Vastenactie 2013.
We rekenen op uw steun voor dit aansprekende project.
De MOV werkgroepen van
H. Suitbertus parochie in West Betuwe
-10-

Pastorie Rumpt
Het jaar 2013 is begonnen, de feestdagen liggen al weer een poosje achter ons.
We hebben elkaar een Zalig Nieuwjaar gewenst en we hebben het leven van alle dag weer
opgepakt. Ik wil toch even terugkijken op de maand december.
Allereerst hebben velen het sinterklaasfeest gevierd en daarna kwam al gauw de kerstboom
tevoorschijn. Het geeft al snel zo’n warm gevoel van de bomen die binnen en buiten licht geven.
Ik vond het ook een heel goed initiatief van de HV kerk van Beesd, zij hadden een boom buiten
neergezet om zo mensen de gelegenheid te geven om iemand in het licht te zetten en zo te
gedenken.
16 December hebben we met velen het ouderen kerstfeest gevierd en dat was hartverwarmend.
‘s Avonds een mooi kerstconcert, een waardevolle dag.
Kerstavond heeft de RK kerk met de HV kerk in Rumpt samen een dienst gevierd!!!
Het was een goede en warme mooie start voor het kerstfeest.
’s Morgens ben ik naar Gellicum geweest, een mooie viering door onze diaken Vincent met
ondersteuning van het koor Alegria. Tony van Beest speelde trompet en wat is het heerlijk om
samen te kunnen genieten van hetgeen er allemaal gebeurt en wat je ook zo kan ontroeren.
De oudejaarsavondviering is altijd heel bijzonder, het Lingekoor zong prachtig met solozang van
Irna van Beest en Herman Boas, bijna 100 mensen waren aanwezig.
Ellen-Maria had weer een prachtige, ontroerende dienst gemaakt. Over
haar preek moet ik nog steeds nadenken en met goedkeurig van Ellen-
Maria wordt hij hieronder afgedrukt. Al met al voel ik mij heel rijk met alle
mooie en goede ervaringen van de afgelopen maand december.
Hartelijke groeten, Toos Jongerius
Overweging Oudejaarsviering
Laten we vanavond eens beginnen met de instructies die de leerlingen
meekrijgen op hun tocht in het zo juist gelezen Evangeliegedeelte.
Want die instructies nemen een groot deel van het verhaal in beslag.
Ze zouden wel eens te maken kunnen hebben met de weg die wíj, die de kerk in deze wereld heeft
te gáán. En wanneer er in de Schrift gesproken wordt over de weg, dan heeft dat alles te maken
met geloven, met sámen op weg gaan. En op weg gaan, betekent dan: God dóen!
En dan ga je een ongewisse toekomst tegemoet: weg van oude vertrouwde zekerheden die je
soms zelfs dreigen te verstikken. Je gaat op weg naar de ander die je tegenkomt op je levensweg.
En de uitrusting van de leerlingen bestaat uit niets anders dan de kleren die ze aanhebben.
Niets mogen ze achter de hand houden voor noodgevallen.
Er is niets om je achter te verschuilen…..geen geld en geen bezittingen…
Wat er dan overblijft is je eigen naakte zelf, ontdaan van alle opgebouwde lagen in en om jezelf.
Dat lijkt zo op het eerste oog nogal schamel.
De eerste windvlaag die in jou een makkelijke prooi vindt, kan je omverblazen.
Wat betekent dat voor ons zoals we hier vanavond bij elkaar zijn?
We staan op het punt om een drempel over te gaan.
We verlaten het oude jaar dat achter ons ligt, om binnen te treden in een jaar dat nog helemaal
nieuw is.
Een ongelooflijk uitgestrekt open veld ligt in het verschiet.
We kunnen dus een nieuw begin maken.
Maar is dat wel zo? En onze bagage dan?
Die overvolle rugzak die sommigen meetorsen, die kun je toch niet zomaar achterlaten?
Nee, dat kan inderdaad niet zo maar, dan zouden we elkaar niet serieus nemen.
Maar we kunnen het wel vergelijken met een verhuizing.
Alle bagage wordt in het oude huis ingepakt, om het vervolgens in het nieuwe onderkomen weer
uit te pakken. En er zal veel zijn, wat een andere plaats krijgt.
Sommige zaken zullen misschien voorlopig achter in een kast blijven opgeslagen.
Andere zaken komen nu ineens in het volle licht te staan.
We zullen gaan schikken en herschikken.
-11-

Sommige dingen zullen we nu toch echt opruimen, hoewel we daar misschien niet aan gedacht
hadden, of er nog niet aan toe dachten te zijn.
Kortom….het is hard werken om weer een bewoonbare wereld te creëren, die genoeg ruimte biedt
om weer op weg te kunnen.
Misschien biedt het nieuwe jaar ons wel de mogelijkheid om eens te beginnen met die rugzak van
ons.
Misschien kunnen we echt te tijd nemen om zaken te gaan herschikken.
Om alles wat ons in die levensbagage bezighoudt eens in de ogen te kijken en de beslissing te
durven nemen, om nieuwe stappen te zetten.
Om ons eigen pantser eens te doorbreken en ons niet langer te verschuilen achter allerlei
opgebouwde zekerheden, die ons misschien wel helemaal niet verder helpen.
Misschien zal er dan ook voor ons die beloftevolle stem klinken waardoor wij losgemaakt
worden uit de betovering en de omklemming van de bestaande wereld, om in een ruimte van
vrijheid te worden gezet, zoals Bert ter Schegget het verwoordt in de eerste lezing.
Dat kan alleen maar wanneer we gehoor geven aan die opdracht van Jezus: ga dan op weg….
Ga! Probeer! Neem je onzekerheid voor lief! Kom als jezelf!
Voordat we in beweging kúnnen komen zullen we misschien eerst toch nog even stil moeten staan
bij die moeilijke woorden van Jezus: Groet niemand onderweg.
Betekent dat een asociale weg bewandelen?
Geen oog hebben voor de ander die wij onderweg ontmoeten en die ons wel een iets te zeggen
zou kunnen hebben?
Nee, dat betekent het in geen geval.
Maar het joodse begroetingsritueel was zeer uitgebreid, en men nam ruim de tijd om uitgebreid
met elkaar te praten en elkaar weer op de hoogte te brengen van alle wel en wee van iedereen, en
natuurlijk ook van de gehoorde roddels.
Dat nam alleen maar kostbare tijd in beslag volgens Jezus, die ánders gebruikt zou kunnen
worden.
Bij het huis dat je binnengaat, het binnengaan van het leven van medemensen….dat doe je met
lege, open handen.
Het enige wat je te bieden hebt is een vredeswens.
Je opent je daarmee heel kwetsbaar voor wildvreemde mensen, zonder de garantie dat je welkom
bent. Je bent totaal aangewezen op welwillendheid.
Waar je geen toegang krijgt moet je ook niet aandringen….niets forceren!
Wat je hebt te accepteren en te incasseren, is dát wat je overkomt.
Is het gebeuren van dát moment.
En de aandacht zal dan ook niet allereerst uitgaan naar die mensen die gelden als belangrijk, maar
wel naar de uitvallers, naar hen die vastgelopen zijn.
Voor hen is het belangrijk dat er helende aandacht is.
En daarvoor heb je geen kant en klaar pakket achter de hand.
Alle voorzorgen en ingebouwde veiligheden worden door Jezus afgewezen.
Ontdaan van alles waarmee je je kunt indekken, ga je de ander open tegemoet.
Niet als de grote hulpverlener, maar wel als iemand die van anderen afhankelijk is.
Niet als rijke en vermogende mens tegen wie men opziet, maar eerder als een bedelaar, die
aangewezen is op medemensen.
Jezus waarschuwt dat de leerlingen, en dus ook wij, als lammeren onder de wolven zullen zijn.
Dat betekent dat we weerloos en kwetsbaar zullen zijn, omdat we niets anders meebrengen dan
ons naakte zelf.
En om jezélf te kunnen blijven op die weg van uitgaan naar de ander, is het belangrijk om voeling
te blijven houden met je eigen krachtbronnen.
Daarom is het uitpakken van je rugzak zo belangrijk.
-12-

Want als je onder al die lagen van verdriet, van teleurstelling, van kleinheid, van het niet kunnen
geloven in jezelf, dóórgraaft… dan kan het niet anders of je stuit op een gegeven moment op een
krachtbron.
Dat kan een tekst zijn, een gebed, geloofsvertrouwen, een betekenisvolle ontmoeting,
vriendschap…of noemt u maar op.
Alles wat je daarin sterker maakt en je doet groeien in vertrouwen en mens-zijn is zo’n krachtbron.
In ieder klein gebaar van liefde: een luisterend oor, een arm om een schouder, een kaartje, een
bezoekje, woordenloze aanwezigheid….. daar dóen we God.
Daar gaan we met vallen en opstaan de weg van geloven die vrede mogelijk maakt.
Vrede in jezelf, vrede voor anderen.
Want als Gods arbeiders is er ongelooflijk veel te oogsten.
Er zijn zoveel mensen die hunkeren naar aandacht, naar een luisterend oor, naar iemand die een
stukje met je meeloopt op de levensweg, naar geborgenheid en veiligheid.
Wanneer wij ons kunnen ontdoen van bagage die ons tegenhoudt om die weg te gaan, dan zullen
er bloemen gaan bloeien op de grootste puinhopen van het leven.
We hoeven die weg niet alleen af te leggen, gelukkig…
Want ze zijn er… de mensen op onze weg, die zomaar open zijn voor een ont-moeting,
ze worden betekenisvol voor ons….een nieuwe krachtbron.
De evangelielezing eindigt vandaag met de woorden: Het koninkrijk van God is nabij!
Het moet dus niet nog kómen….
Nee….. het is er al!
Het is te vinden in jou en in mij.
Daarom kunnen doodgewone dagelijkse dingen, een wonder van geloof en vertrouwen zichtbaar
maken…. ook in het nieuwe jaar dat voor ons ligt.
In dat vertrouwen wens ik u en wens ik jou met de woorden van Kris Gelaude:
Het kan gebeuren
dat je een engel
op je weg ontmoet.
Onverwacht
en nooit meteen herkenbaar.
Ik wens dat het je overkomt
in het stille verloop
van dagelijkse dingen.
Ik wens dat je vrede in je huis vindt.
Ik wens dat zijn licht je hele wereld
met innigheid doordringt.
Ik wens dat zijn aanraking
je angst kan uitwissen.
Ik wens dat zijn woord
je wijst op het onzichtbare.
Ik wens dat zijn schaduw
je aandachtig maakt
voor de toevallige voorbijganger.
Ik wens vooral dat hij voor jou
nooit ongewenst komt.
En God weet,
zal iemand op een dag
in jou een engel zien:
boodschapper van
mensgeworden goedheid. AMEN.
-13-

Geloven is durven vertrouwen.
En vertrouwen is jezelf durven over te geven aan God
Pas geleden lazen we in het evangelie over Jezus die over het water loopt. We knipperen
dan even met onze ogen. Dat kan toch helemaal niet! Maar al gauw denken we dan
misschien: bij God is nu eenmaal alles mogelijk. Jezus veranderde ook water in wijn, hij
genas zieken en dreef duivels uit.
Het opwekken van Lazarus die al vier dagen in zijn graf lag, maakte zo’n twintig jaar
geleden nog de meeste indruk op mij. Een gestorven mens weer de levensadem inblazen.
Dat leek mij ongeveer het grootste wonder dat er bestaat. Eén van de zusters van Lazarus
zei nog tegen Jezus dat Hij helaas te laat was gekomen. Haar broer lag al drie dagen in
het graf. En, zei ze: hij riekt al. Het lichaam van Lazarus was al tot ontbinding overgegaan.
Natuurlijk kennen wij ook de verhalen over het dochtertje van Jaïrus dat zojuist was
gestorven en de jongeling van Naïm, die ten grave werd gedragen.
Later besefte ik pas dat deze mensen die door Jezus weer tot leven werden gewekt, later
toch een natuurlijke dood zijn gestorven. Weliswaar voor de tweede keer.
Het grootste wonder is natuurlijk dat Jezus zelf is gestorven en op de derde dag is
verrezen, zoals ook was voorspeld in de Schriften. Na zijn verrijzenis heeft Jezus echter
een verheerlijkt en niet langer een sterfelijk lichaam. Wie gelooft in Hem, onze Verlosser
en onze Broeder, zal blijven leven ook al is hij gestorven, zo lezen wij in de evangelies. In
het Credo, de Geloofsbelijdenis, spreken wij het nog eens nadrukkelijk uit: Ik geloof in de
vergeving van de zonden, de verrijzenis van het lichaam en in het eeuwige leven. Amen.
Met de verrijzenis van het lichaam wordt letterlijk ons lichaam bedoeld. Dat we na onze
dood zullen leven, ook al zijn wij gestorven.
Daarvoor is wel nodig dat wij onvoorwaardelijk geloven. En geloven betekent dat wij ons
onvoorwaardelijk durven over te geven aan God. Dat wij op Hem durven te vertrouwen.
In het zojuist genoemde evangelie staat iets verder, dat de apostel Petrus naar Jezus toe
wil gaan. Dat ook hij wil lopen over het water. En Jezus zegt: kom maar, Petrus. Jij kunt
ook over het water lopen. En Petrus begint te lopen. Met succes. Maar halverwege twijfelt
hij en zakt hij weg, in het meer. Angstig roept hij tot Jezus: Heer, redt mij! En Jezus steekt
hem de helpende hand toe. Wij hadden niet anders verwacht!
Hoe vaak twijfelen wij zelf ook niet. Er gebeurt ook zoveel in ons leven, in en om ons heen.
Je hoort en leest soms de vreemdste berichten.
Laten wij erop vertrouwen dat God ons altijd nabij is. Dat Hij samen met ons optrekt. Dat
Hij ons bij de hand neemt. In het zand zien we als het ware twee paar voetstappen, van
mijzelf en van God die naast mij loopt. En soms klaagt iemand: Heer, toen ik het heel erg
moeilijk had, toen ik écht niet meer wist hoe ik verder moest gaan, op die momenten zie ik
maar één paar voetstappen in het zand. Waar was U toen? Hebt U mij toen in de steek
gelaten? En de Heer zal antwoorden: de voetstappen die je ziet, beste Marie, beste Theo,
dat zijn Mijn voetstappen. Toen jij het heel moeilijk had, heb Ik jou gedragen als een kind.
Want dat ben en blijf je: een kind van Mij.
Wij zijn allemaal kinderen van God. Laten wij de liefde die we van God hebben ontvangen,
doorgeven aan onze kinderen en aan onze kleinkinderen. Hoe moeilijk dat soms ook is.
En als we ruzie hebben met onze kinderen en met wie dan ook, laten we dan vrede
sluiten. Soms weten we niet eens meer precies waarom we ruzie hebben gekregen. Soms
is het al vele, vele jaren geleden. Laten we dan “de minste” durven te zijn. Degene die
probeert het weer goed te maken. Als dat lukt zullen we een gelukkig mens zijn!
Hans Nijhuis, diaken
-14-

Oecumenisch Beraad Beesd
Even een impressie van de dienst op zondag 20 jan jl.. Ondanks de kou was de kerk
aardig gevuld. Veel kerkgangers hadden sneeuw, koude wind en een vroeg uur
getrotseerd. De dienst stond in het teken van gebed voor de eenheid van de christenen.
Een waardig streven! De liturgie was samengesteld door christenen ui India. De
voorgangers kwamen dan ook met tromgeroffel de kerk binnen. Dit is een Indiaase
gewoonte en staat voor de viering van het leven en verzet van de onderdrukking. De Dalits
in India hebben het zwaar te verduren door extremisten die huizen en kerken verwoesten.
Aan het eind van de dienst hebben we zaadjes uitgedeeld. Dit is volgens de Dalits een
teken van hoop. Zonder hoop, geen leven! We hopen dan ook dat u de zaden zult
gebruiken om zo hoop aan uzelf en anderen door te geven.
Misschien een idee om de zonnebloemen in het najaar mee naar de kerk te brengen of er
foto’s van te maken om op de beamer te tonen! Wie heeft de grootste en mooiste
zonnebloem? Doet u mee?
De bloemen uit de dienst zijn gegaan naar Corrie en Aart-Jan van de Water en Riet van
Bremen van de Paay.
Op 20 febr, om 20.00u. hebben we een filmavond georganiseerd.
“As it is in Heaven”. Een mooi indringende film die zich afspeelt binnen een kleine
gemeenschap op het Zweedse platte land. We hop dat we veel mensen mogen
verwelkomen en dat we onder het genot van een hapje en een drankje wat na kunnen
praten over deze film!
Dit was het weer. Een hartelijke groet, namens het oec. Beraad en tot ziens op 20 febr. In
het Jeugdgebouw PKN kerk. De koffie staat klaar.
Jenneke den Hartog – de Gier
Inspirerende filmavond Oecumenisch
beraad
U bent van harte uitgenodigd uit voor de 1 e filmavond die
het oecumenisch beraad voor u organiseert.
“As it is in heaven”
Een Zweedse film uit 2004, vol emoties en herkenbare
menselijke levensvragen.
Na de film zullen we met elkaar doorpraten onder het
genot van een hapje/drankje.
Datum: 20 februari 2013
Plaats: PKN Beesd
Tijd: 20.00 u
Graag even doorgeven als u komt bij:
Heleen van der Hulst tel: 681248
Baukje Voskuilen tel: 682579
Van harte hopen we u te ontmoeten!
-15-

RAAD VAN KERKEN - TOERUSTING
In het voorjaar van 2013 is het cursusaanbod enigszins beperkt. De eerder aangekondigde luisterwokshops
over de Mattheuspassion kunnen door persoonlijke omstandigheden van de inleider helaas niet doorgaan.
Gelukkig is het resterende programma zeer de moeite waard! Wilt u zich in verband met de noodzakelijke
voorbereidingen zo spoedig mogelijk, bij voorkeur via e-mail, opgeven bij de commissieleden die bij de
cursussen vermeld staan? Zoals gebruikelijk zijn de kosten heel laag, namelijk € 3 per avond.
Jezus in de kunstgeschiedenis
Deze cursus over Jezus wordt gegeven aan de hand boeiende afbeeldingen die in de loop der eeuwen van
hem gemaakt zijn (beamerpresentatie). Anders dan in de vorige cursus van ds. Veldhuis over Jezus komt
deze keer het accent meer te liggen op de kunsthistorische aspecten van de gekozen afbeeldingen.
Daarover weet Marita Ton (29 jr.) ons veel te vertellen, want zij is kunsthistorica.
Door te zien hoe Jezus telkens weer anders werd afgebeeld in de loop van de geschiedenis, leren we ook
veel over de geloofsbeleving in verschillende tijden. Die verschillende invalshoeken en belevingen kunnen
ons helpen met nieuwe ogen naar Jezus te kijken en daarover met elkaar te praten. Kortom, het is een
cursus over Jezus en ons geloof vanuit een kunsthistorische invalshoek. Verdeeld over drie avonden worden
de volgende thema’s in beeld gebracht:
1) Jezus als gekruisigde; Jezus als opgestane
2) Het uiterlijk van Jezus als spiegel van de tijd en cultuur waarin de afbeelding is gemaakt
3) Jezus aan tafel; Jezus en Maria
Cursusleiders: drs. Marita Ton en ds. Henri Veldhuis
Data: drie donderdagavonden op 28 februari, 7 maart en 14 maart, telkens van 20.00 tot 22.00 uur
Plaats en tijd: RK Parochiecentrum, Ridderstraat 198
Aanmelden bij: Trudy den Hartog, tdenhartog@online.nl (tel. 513357)
of Betty Visser, betty.visser@kpnplanet.nl (tel. 513539)
Boekbespreking: Ik ben niet bang
De Italiaanse schrijver Niccolò Ammaniti (1966) is een groot talent en nu internationaal doorgebroken. Ook
in Nederland is zijn lezerspubliek groeiende. En dat verdient hij zeker. Want zijn verhalen zijn niet alleen
spannend en goed geschreven, ze zetten ook aan tot nadenken. De sfeer en problematiek is Italiaans, maar
herkenbaar en invoelbaar. De schrijver maakt daarbij verrassenderwijs gebruik van motieven die ook in de
traditie van kerk en geloof ter sprake komen. Zijn boek ´Ik ben niet bang´ (2002) wordt misschien nog
veelzeggender als we het lezen naast het lijdensverhaal van Jezus.
Graag wil de inleider zijn eigen leeservaring met anderen delen.
Wie mee wil doen aan deze boekbespreking moet het boek vóór 21 maart gelezen hebben. ‘Ik ben niet
bang’ (205 blz.) van Niccolò Ammaniti is voor 10 euro te koop bij de boekhandel, maar kan natuurlijk ook bij
de bibliotheek worden geleend.
Cursusleider: ds. L. de Ronde
Datum: donderdag 21 maart
Plaats en tijd: consistorie van de Grote of Barbarakerk
Aanmelden bij: Betty Visser, betty.visser@kpnplanet.nl (tel. 513539)
of Annie Nijboer, agnij31@hetnet.nl (tel. 518022)
Stiltewandeling + evensong
Samen wandelen en daarna genieten van een Choral Evensong, dat kan op zaterdag 23 maart.
Als je in stilte wandelt, ga je meer open voor de omgeving, zintuigen nemen scherper waar. Je maakt
verbinding met de natuur, met wat je ziet, hoort, ruikt en ervaart. Het helpt je ook om helemaal in het hier en
nu te zijn, dichtbij jezelf en toch verbonden met anderen en de Ander. We verzamelen ons om kwart voor
drie in de Oud-Katholieke kerk aan de Varkensmarkt en wandelen vervolgens tot kwart voor vier. Om vier
uur begint de Evensong (ook in de Oud-Katholieke kerk). Het Culemborg Chapel Choir, dat in deze
Evensong zingt, is een klein gemengd koor dat gespecialiseerd is in het zingen van liederen uit de traditie
van de Anglicaanse Kerk. Een Choral Evensong is een dienst waarin gezongen en gebeden wordt en ook
gelezen uit de bijbel, waarop een korte overdenking volgt.
Leiding: ds. Helma van Loon
Datum: zaterdag 23 maart
Plaats en tijd: Oud-Katholieke kerk, Varkensmarkt 18, 14.45 – 17.00 uur
Aanmelden bij: Jan van der Linde, luth54@xs4all.nl (tel. 535404)
of Ineke Brouwer, inekebvr@hotmail.com (tel. 501451)
-16-

Uit de krant van..............
60 jaar geleden
Beesd, 28 februari 1953.
Op 1 maart is het 25 jaar geleden dat
Ginus L. van Buuren onafgebroken bij ons
in dienst is geweest.
Dat hij nog lang gespaard moge blijven is
de wens van de familie Piet J. Akkerman,
kweker te Beesd.
50 jaar geleden
Rumpt, 9 febr.1963.
De filmavond georganiseerd door de
Plattelandsvrouwen is een succes
geworden.
De zaal was bij de voorstellingen overvol.
Met genoegen is gekeken naar de
dorpsfilm 'Hoe het reilt en zelt' ,
opgenomen in augustus 1962.
Telkens waren er lachsalvo's, terwijl er
stilte viel als er iemand op het doek
verscheen die inmiddels is overleden.
De opname in de r.k. kerk met koor en de
zeer bejaarde organist Gozen Derks was
buitengewoon mooi.
Ook de muziekvereniging 'Voorwaarts' en
de brandweer deden het goed.
De film is aangekocht , dus zullen er in de
toekomst ook die mensen nog van kunnen
genieten, die nu verhinderd waren.
Beesd, 26 febr. 1963
10 jaar plattelandsvrouwen..
Vorige week vierde de Bond van
Plattelandsvrouwen afdeling Beesd haar
10-jarig bestaan met een feestelijke
maaltijd voor haar leden, gasten en
genodigden.
Na het welkomstwoord van de presidente,
mevr. C. van Verschuer, werd de leiding
overgegeven aan de voorzitster van de
feestcommissie, mevr. J. den Hartog-de
Gier, die de gasten
toesprak, waarna het Bondslied werd
gezongen. Daarna werden de dames
gehuldigd, die vanaf de oprichting lid
zijn en werd hen een fraaie tegel
overhandigd.
De avond werd verder gevuld met zang,
declaratie, toneelstukje, keukenorkest en
-17-
volksdansen. Tussentijds werd er heerlijk
gegeten en gedronken.
Na 10 jaar zonder voorzittershamer te
hebben vergaderd, werden nu 3 hamers
achter elkaar aangeboden. Grote hilariteit !
Door de bestuursleden werd een kleed
aangeboden, geborduurd met de wapens
van Beesd en de provincie Gelderland en
het bondsembleem.
Met het zingen van het Gelders Volkslied
werd de avond besloten.
40 jaar geleden.
Enspijk, 1 febr. 1973
Gijzeling.
'Meneer, waar gaat u heen?'' , vraagt een
politieman vanuit zijn autootje aan het
begin van de Hoevenseweg te Enspijk.
Antwoord: Meneer, ik ben van de krant en
wil graag naar onze fotograaf, die daar
verderop aanwezig is'. De politieman lacht
een beetje. 'Ja, dat willen alle journalisten.
Maar er mag niemand passeren. U mag
zelfs hier niet blijven'. Gelukkig blijkt de
agent vatbaar voor het argument dat De
Gecombineerde als streekblad toch
present moet zijn als er midden in het
verspreidingsgebied groot nieuws te
verzamelen valt: een gijzelingszaak. En zo
staan we even later op korte afstand van
de boerderij van Piet Smits (56) , die daar
samen met zijn vrouw G. Smits-van Zetten
(55) en zijn dochter Jannie van de
Wetering-Smits (23) gegijzeld werden
gehouden door ontsnapte gedetineerden
Jan Brouwer en Daan Denie.
Het was toen kort tegen zessen. Pas om 4
uur 's nachts zouden we de Hoevenseweg
definitief verlaten, volkomen onzeker over
het lot dat Smits en zijn vrouw en dochter
wachtte. Het lot van de beide vluchtelingen
stond toen reeds vast: gezien de
maatregelen welke de politie in de oop der
avond hadden genomen zouden zij geen
schijn van kans op een ontsnapping
hebben.
Paul van Mook

Liturgische vieringen in februari 2013
Voor vervoer kunt u bellen met het secretariaat (tel. 681355)
dinsdag en woensdag 9.00 - 11.00, vrijdag 14,00-16,00.
Voor vieringen elders binnen de Suitbertusparochie
http://www.suitbertusparochie.nl/site/agenda.html
Zo. 3 febr. Beesd Eucharistieviering Hoogtevrees
10.30 uur Pastor Swijnenberg
Zo. 10 febr. Gellicum Woord- en communieviering Alegria
9.30 uur Diaken van der Helm
Wo. 13 febr. Rumpt Aswoensdag Linge koor
19.00 uur Diaken v.d. Helm
Zo. 17 febr. Beesd Eucharistieviering Utrechts Byzantijns Koor
9.30 uur Eigen priester
Za. 23 febr. Beesd Woord- en communieviering Bloesem
19.00 uur Diaken v.d. Helm
Zo. 24 febr. Rumpt Woord- en communieviering Samenzang
9.30 uur Diaken v.d. Helm
Zo. 3 mrt. Beesd Woord- en communieviering Notenkrakers
10.30 uur Diaken van der Helm Presentatie EHC
Zo. 10 mrt. Gellicum Woord- en communieviering Caeciliakoor
9.30 uur Pastor van Leeuwen
-18-