Jaargang 26 nummer 4 - september 2012 - Golfclub Veldzijde

More documents

Recommendations

Info

Club Face door Fred Bouwman Onder deze naam maken we kennis met een lid of een medewerker van de golfbaan en dit keer is dat een nieuw lid, Peter Schmitz. Wat wil je over jezelf vertellen dat voor de leden interessant is om over je te weten? Sinds december 2011 ben ik gepensioneerd bij de Nederlandse vestiging van MAN, een bedrijf in industriële compressoren voor de chemische en petrochemische sector. Ik was daar servicemanager voor het onderhoud van het zogenaamde rotating equipment van onze klanten, waartoe o.a. de Gasunie en Shell behoorden, waarmee ik in mijn adviserende rol tussen de fabriek en de klant in veel besprekingen voerde. Omdat ik niet stil wil zitten en een voorliefde heb voor snelle auto’s heb ik kortgeleden contact gelegd met een Nederlandse dealer van o.a. Maserati, Bentley en Rolls Royce, die mij oproept als er een auto naar een klant moet worden gebracht. Daarnaast ben ik ook nog actief met allerlei (ver-)bouwzaken thuis, zoals het aanleggen van de electriciteit, maar ook het maken van het dak. Ik ben getrouwd, heb twee zoons (en ook kleinkinderen) en woon in Nieuwegein. Mijn vaste golfpartner, die gelijk met mij hier lid is geworden, is Peter van der Dingen, de schoonvader van één van mijn zoons. Waarom golf je en beoefen je geen andere sport? Ik vind golfen heel erg (ont-)spannend; aan de ene kant de wil om steeds beter te gaan spelen, maar aan de andere kant weer de relaxte omgeving. Ik vind het ook leuk en gezellig om te doen; alhoewel het feitelijk een individiduele sport is zie ik het ook als teamsport. Je speelt in teamverband en tegelijk tegen jezelf. Je probeert daarbij je eigen prestaties te verbeteren en toch met anderen te spelen. Dat maakt het telkens weer spannend maar soms ook frustrerend. Wintersport vind ik ook leuk; ik ski nog steeds en dat gaat goed, waarbij ik mij overigens wel bewust ben van de risico’s 8 op mijn leeftijd. Wat vind je van het clubleven op Veldzijde; ben je goed opgevangen? Voor ik lid werd heb ik rondom mijn woonplaats Nieuwegein een prijs-/kwaliteitsonderzoek gedaan en daar kwam Wilnis veruit het beste uit naar voren; ik vond de baan ook heel mooi. Op de welkomstavond heb ik kennisgemaakt met Fred Scheijde en nu moeten we het integreren in de club (bijv. door mee te doen aan seniorenwedstrijden) zelf gaan doen, maar daar zijn we volgens ons nog niet helemaal aan toe, Zijn er in de meest brede zin van het woord nog zaken, die je wellicht anders zou willen zien? Ik vind de staat van de greens niet goed; er zitten ook te veel putjes in. Ook al heb je de deuk zelf niet veroorzaakt let er dan toch op en neem de moeite om het te repareren. Wat wil je tenslotte nog kwijt? Ik ben ook een enthousiast filmer en heb daarover al met Wim Smeets gesproken. Er zou een upgrade komen van de DVD van Veldzijde en dat gaan we nu samen doen. We willen van meer evenementen filmpjes maken, zoals van het Veldzijde Jeugd Open, waarbij we dan ook interviews willen houden. Tenslotte wil ik nog even vermelden dat hole 18 mijn favoriete hole is met de lange fairway er naartoe en het water voor de vlag; de foto is dan ook op die hole gemaakt.
door Ria Waal Rollend in de baan en een beetje marshal. Sinds ik van een handicart gebruik maak, voel ik me de koning te rijk en begeef ik me vooral rollend in de baan. Onlangs ook een keer naast oppermarshal Rob de Jong. Hij is in zijn rol als gastheer van Veldzijde tegen iedereen even vriendelijk. “Als marshal ben je spelers behulpzaam bij het zo plezierig mogelijk lopen van een rondje.” Aanvankelijk staan Rob en ik een tijdje ‘herkenbaar’ in de rode marshal-buggy bij de afslag van hole 1. Rob heeft de startlijst bij zich en kan daaraan zien wie er in de baan zijn. Hij weet ook wie alleen de A-lus (hole 1 t/m 9) spelen. Het aangetreden koppel mag eerder starten omdat het vorige niet gekomen is. Als Rob hen veel plezier wenst, merk ik dat ik automatisch deel in de sympathie die hem toekomt. “Als marshal ben je actief tijdens vrij spelen en let je op naleving van etiquette. Spreek je iemand ergens op aan, dan doe je dat zo vriendelijk mogelijk.” Omdat ik vooral benieuwd ben hoe het er in de baan aan toe gaat als je gastheer of gastvrouw bent, gaan we rijden. We sukkelen een beetje op de paden en buiten de fairway, maar staan vrij snel alweer stil voor een tegemoetkomende speler en wachten we tot hij zijn bal geslagen heeft. Dan zet de marshal de vaart erin naar een hole waar hij denkt dat mogelijk enige vertraging is ontstaan. We komen in het nieuwe gedeelte en genieten van het uitzicht op het hoogste punt. Dan gaan we langs de ‘Drentse Schaepjes’ die uit de IJstijd met een kunstenaarsingreep in ons veen zijn beland. Ze zijn prachtig en echt helemaal schaap. Het is een warme dag. Maar doordat we rijdend wat wind 9 vangen is het aangenaam. Langzaamaan krijg ik zin om marshal te worden. En er is behoefte aan marshals. Misschien maak ik kans. Ik heb dan ook een paar vragen voor Rob de Jong. Hij geeft antwoord. “Hoewel nu alle marshals lid van de grote baan zijn, is in principe ieder lid welkom mits met handicap 36 of lager. Je wordt één keer per maand een dagdeel ingeroosterd in de periode van 1 april tot eind september.” Helaas is het voor mij voorlopig niet mogelijk aan een handicap te werken. Mijn gezondheid legt me wat beperkingen op. Ik blijf daarom wel rollen met een handicart. Maar voor wie handicap 36 of lager heeft: meld je aan, het is een leuke baan binnen de club en het kost je weinig tijd. Golf in English style Dilemma: What if you were playing in the club matchplay championship tournament finals and the match was halved at the end of 17 holes. You had the honour and hit your ball a modest 250 yards to the middle of the fairway, leaving a simple six iron to the pin. Your opponent then hits his ball, lofting it deep into the woods to the right of the fairway. Being the golfing gentleman that you are, you help your opponent look for his ball. Just before the permitted five minute search period ends, your opponent says: "go ahead and hit your second shot and if I don't find it in time, I'll concede the match". You hit your ball, landing it on the green, stopping about 10 feet from the pin. About the time your ball comes to rest, you hear your opponent exclaim from deep in the woods: "I found it!". The second sound you hear is a click, the sound of a club striking a ball and the ball comes sailing out of the woods and lands on the green, stopping no more than six inches from the hole. Now here is the ethical dilemma: Do you pull the cheating bastard's ball out of your pocket and confront him with it or do you keep your mouth shut?
Page 1 and 2: Jaargang 26 nummer 4 - september 20
Page 3 and 4: Colofon 26e jaargang nummer 4 septe
Page 5 and 6: Van de Voorzitter Bart Weitjens Het
Page 7: Maatwerk in behaaglijkheid Mijn baa
Page 12 and 13: door Gert van Hasselt Kennismaken m
Page 14 and 15: Kennismaken met... Jan, Frans en El
Page 16: TEE KIDS Pagina van en voor de Jeug
Page 19 and 20: 20 jaar Périne Instituut Périne b
Page 21: elzas grand cru I M P O R T E U R V
Page 24 and 25: Van de Par 3 Vriendinnendag Par 3 3
Page 27: Echtparen/Koppel-golfdag door Netty
Page 30: Bestuur en Commissies De e-mailadre

Jaargang 26 nummer 4 - september 2012 - Golfclub Veldzijde

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?