KRONIEK 2006 - Lijnen door de Tijd

echts: bij het huwelijk va v n
tine met rein ongert in 1959.
de trouwstoet te voet op
weg naar de pastorie, toen
tijdelijk gemeentehuis. vooraan
corrie met klaas wa w gemaker,
daarachter rein, aan het
einde va v n de stoet gert en
aagje bijpost-visser. hier is
goed te zien hoe de slagerij
er na de verbouwing uitzag.
⁽fotocollectie r. bijpost⁾
‘E ‘ en onsj s e ge g hakt om te t kokkere r llen’
Betj t e deed de winkel, maar zoals gebruikelijk in die tijd vo v nd de meeste nering
plaats door bij de klanten ‘te horen’ te gaan en de bestellingen per transportfi f ets
met grote mand te bezorgen.
In die tijd was het een traditie dat, als er een kind was geboren, het buurtj t e of de
fa f milie een kilo biefs f tuk bij de slager bestelde. Tien dagen lang moest een van de
kinderen dan een biefs f tuk van een ons aan huis bezorgen.
De kinderen moesten vanzelfs f prekend bij allerhande klusjes helpen. De herinneringen
daaraan zijn nog zeer levendig. Zo kw k am Tine eens ergens lappen bezorgen
en kreeg te horen dat ze in Hoorn 10 cent goedkoper waren. Nou zei Tine “dan
haalt U ze daar toch”, pakte de lappen resoluut terug en verliet het erf. f ’s Middags
kw k am mevrouw u haar lappeninde winkel halen, want vo v or 10 cent kon je vanzelff
sprekend niet met de bus naar Hoorn! De slager kreeg uiteraard nog wel even te
horen dat hij een brutale dochter had. Een andere keer moest Corrie eens, toen
zij om kw k art vo v or tw t aalf uit school kw k am naar de “deft f ige” mevrouw u Noot, de
vrouw u van de notaris in Benningb g roek. Ko K rt daarvo v or had deze de slager gebeld:
‘A ‘ ch slager, kunt U een onsje (!!) gehakt brengen, liefs f t vóór 12 uur, om nog wat
te kokkerellen’. Heel anders was het bij de vrouw u van dokter de Vr V ies. Daar hoefd f e
je níet te bellen aan de vo v ordeur, r maar liep je achterom en ging je na wat vriendelij i ke k
woorden met een snoepje weer op huis aan. Ook was er een klant, die altijd als je
kw k am bezorgen nog iets vergeten was. “Goed mevrouw u w, na de middag komik
Uw onsje ham nog eve v n brengen” Bij het nab a ezorgen kw k am het dan zelfs f vo v or
dat ze nogmaals iets liet nab a rengen. Op een keer werkte Corrie de 3e bestelling,
leverworst, door de brievenbus en wist niet hoe snel ze daarna weg moest komen.
De kinderen Bijpost fi f etsten altijd zo snel mogelijk langs het huis van deze klant,
omdat ze anders de kans liepen dat ze geroepen werden.
Om de gu g nst vra ra g gen Nieuw u e klanten werve v n was uiteraard zeer belangrijk. Als een boer van knecht
wisselde, altijd op 1 mei, was het zaak om het nieuw u e gezin als klant te krijgen.
Va V naf het moment dat het gezin van de oude knecht, na het melken ’s morgens,
9