Dit weet ik, dat God met mij is. - Herv Gem Bunschoten

VAN HET KERKPLEIN
Verwachting grote dag heeft
invloed op onze levenswandel
Kan de kerk de wederkomst van Christus straffeloos
verwaarlozen? Ds. L. Wüllschleger stelt deze
vraag in het blad Tijding, een uitgave van de IZB.
,,In het Nieuwe Testament hoort de verwachting van
de grote dag van Christus bij het hart van het christelijke
getuigenis. Voor de kerk in de Westerse wereld
lijkt die verwachting echter een minimale rol te spelen.
Triest genoeg, want het is een illusie om te denken
dat de verwaarlozing van een zo wezenlijk geloofsgoed
geen gevolgen zou hebben. Lauwheid en
wereldgelijkvormigheid zijn er een regelrecht gevolg
van.’’
De grote Engelse zendingsman John Stott (1921-2011)
benadrukte in toenemende mate het onopgeefbare belang
van de verwachting van de terugkomende Christus,
geeft de directeur van de IZB in zijn column aan.
,,In zijn laatste boek (Radicaal Discipelschap) laat hij
zien dat die verwachting niets te maken heeft met een
vlucht uit de wereld. Integendeel: hij benadrukt hoe de
verwachting van de grote dag invloed heeft op onze
concrete levenswandel. In het omgaan met ons bezit
en onze welvaart. Door een eenvoudige levensstijl te
praktiseren met ruimte om te kunnen weggeven. Door
zelf gestalte te geven aan de gelijkwaardigheid van alle
mensen en nooit toe te geven aan vooroordelen en
discriminatie. Door zorg te hebben voor Gods schepping.’’
In ‘de rede over de laatste dingen’ spreek Christus indringend
over de verwachting van Zijn toekomst en
gebruikt Hij het beeld van de vijgenboom. Wüllschleger:
,,Als de takken teer worden en de bladeren uitlopen,
weet je dat de zomer in aantocht is, zegt Hij. Leer
die les van de vijgenboom, is de boodschap (Mattheüs
24: 32).
Je zou het heel letterlijk kunnen vertalen als: wees een
discipel van de vijgenboom! Het Griekse woord voor
‘leren’ is hetzelfde woord dat gebruikt wordt voor
‘discipel zijn’. Verwachting van de wederkomst hoort
bij de kern van discipel zijn. Een werkelijk missionaire
levenshouding is onafscheidelijk verbonden met
die verwachting.
Overal lopen de bladeren uit. Laten wij discipelen van
de vijgenboom zijn!’’
Moslims die christen worden
De Gereformeerde Gemeenten hebben onlangs een
jongeman van 29 jaar oud toegelaten tot de eigen
Theologische School, die hem opleidt tot predikant
-12-
binnen deze kerk. Zijn naam is Mohammed Tarek
Al-Chalabi.
,,Kenners zullen bij het horen van die naam verrast
hebben opgekeken’’, merkt Bart Jan Spruyt in Elsevier
veelzeggend op.
De publicist vervolgt: ,,De Gereformeerde Gemeenten
zijn zo autochtoon als kaas, klompen en rauwe andijviestamppot,
en die naam verraadt duidelijk een allochtone
kom af. Dat klopt ook. De familie van Al-
Chalabi komt oorspronkelijk uit Irak, al werd hij zelf
in Boskoop geboren. Hij kreeg een liberaal-islamitische
opvoeding en stond in 2003 op de lijst van Leefbaar
Nederland voor de Kamerverkiezingen.
Hij legde daarna een zoektocht af die hem bij de Gereformeerde
Gemeenten deed uitkomen. ‘Daar werd
vanuit de Bijbel uitgelegd Wie God is en wie de mens
is. Ik leerde dat God Zich laat kennen door Zijn
Woord. En elke preek was gebaseerd op Bijbelteksten.
Zelfs de slechtste zondaar kan terecht bij de Heere Jezus,
zei hij in een interview.’’
Over ex-moslims die christen zijn geworden, bestaat
sinds kort zelfs een website (www.isaruhallah.nl), opgericht
door de 28-jarige Yüksel Güllü, dochter van
Turkse gastarbeiders. Spruijt: ,,Als meisje werkte ze
in een hotel. Daar zag ze een Bijbel liggen en die heeft
ze gestolen. Door in de Bijbel te lezen en een kerk te
bezoeken ‘werd de leegte in mijn leven gevuld’, vertelt
ze zelf.’’
Voornoemde site biedt een platform aan Nederlandse
christenen met een moslimachtergrond. ,,Zij vertellen
over de grote verandering in hun leven, wisselen kennis
en ervaringen uit.
Een van de moeilijkste vragen blijkt het feit dat Jezus
in het christelijk geloof de Zoon van God is – een
dogma dat haaks staat op de opvatting dat Allah geen
kinderen heeft – en al helemaal geen Zoon die aan een
kruis voor de zonde van de wereld is gestorven.
Er zijn ook afkeurende reacties van moslims die hun
geloof trouw blijven.’’
Spruijt concludeert dat dit soort bekeringsvoorbeelden
tot de kern van de mogelijkheden behoren die een democratische
samenleving biedt.
‘Roeping van iedere christen
zich een gezondene te weten’
Prof. dr. W. Verboom spreekt op de GZB-dag op
D.V. 25 augustus in Hydepark te Doorn. In Alle
Volken, het magazine van de GZB, staat een interview
met hem.
Over verschillen tussen vroeger en nu, zegt Verboom:
,,Vroeger was er een gemeenschappelijk besef van
waarden en normen. Vooral in de dorpen werd het leven
gedragen door een gezamenlijk christelijke levensovertuiging.
Dat is grotendeels weggevallen. Het
individualisme heeft grote verdeeldheid gebracht.