Editie sept - okt 2012 - WZC de Lichtervelde

Veel zeggen met weinig
woorden…
Rubriek waarin we een bewoner aan het woord laten
- dit infomagazine wil spiegel zijn van ons huis –
niet door een klassiek interview,
maar door een tekst, beeld of lied
dat sprekend is geweest voor zijn/haar leven.
Mr Gevels (kamer 225) bijt de spits af. We herinneren ons dat een gedicht
van Guido Gezelle voor hem veel betekenis heeft: dat is terecht, zo blijkt.
“Ik heb het geleerd als kind, toen ik 10 jaar was en moest het later als
examen voordragen bij de broeders op school. Het heeft me mijn hele
leven begeleid, bvb toen we naar Lourdes gingen werd ik gevraagd om
voor de bedevaarders van onze groep uit Boom dit gedicht te laten horen.
Toen we hier kwamen wonen, heb ik het na vele jaren nog eens
voorgedragen tijdens de week van de gulden leeftijd.”
En met ontroering in de stem laat hij het weer klinken, vlot en zonder
aarzelen als ‘in lang verleden dagen’:
‘t Kruiske
't Eerste dat mij moeder vragen
leerde, in lang verleden dagen, als ik hakkelde, ongeriefd
nog van woorden, 't was, te gader
bei mijn handjes doende: "Vader,
geef me een kruiske, als 't u belieft!"
'k Heb een kruiske dan gekregen,
menig keer, en wierd geslegen
op mijn kake, zacht en zoet...
Ach, ge zijt mij, bei te gader,
afgestorven, moeder, vader,
't geen mij nu nog leedschap doet!
Maar, dat kruiske, 't is geschreven
diep mij in de kop gebleven,
teken van mijn erfgebied:
die de schedel mij aan scherven
sloege, en hiete 't kruiske derven,
nog en hadde' hij 't kruiske niet!
Guido Gezelle
- 14 -