Jaarboek 2008-2009

vuc 4 - oliveo 2 0-0
Tjeetje waar moeten we dit keer beginnen ? Een wedstrijd die in 0-0 eindigt daar zou je in principe
weinig over hoeven te schrijven maar als je dan hoort wat er allemaal de revue passeert op
zo'n middagje VUC 4 dan weet je niet waarmee je het beste kunt starten. We kunnen beginnen
over het kaalgeschoren bolletje van Sergio zijn dochtertje, gaat ze dan op Tati lijken werd al geroepen.
Of over de Ice-save rekening van Theo, had die in vertrouwen tegen Rick verteld. Maar
ook de BVtjes, NVtjes, Vennootschappen onder Firma of de Commanditaire Vennootschapjes
van VUC 1 zouden een onderwerp kunnen zijn om mee te starten, hier had ook een mooi internetlinkie
bijgepast maar lekker belangrijk dat eerste, willen we onze lezers niet mee vervelen. We
kunnen het over het apparaat van Nuno hebben maar eerlijk gezegd, is het alleen Beumer die
daar nog zwetend van wakker wordt. Nee joh we gaan het gewoon eens over de wedstrijd hebben,
geen randzaken, geen lakkie lakkies, geen Theo Gudjohnsons, gewoon alleen de wedstrijd.
En als je het over de wedstrijd gaat hebben dan heb je het over Hans want hij is eigenlijk degene
die de pot verziekt heeft (..moest ik zeggen hoor Hans..). Maar hier later nog meer over...
We hadden deze week een luxe probleem, 15 man aanwezig, Rick had met Bar weer eens ouwerwets
op een tochtig hoekje gestaan en had een stijve. Gerla was terug na zijn ladder-incident,
Daan stond er weer tussen alsof die nooit was weg geweest en Schippie ging het na een gekneusde
teen weer proberen. Nek...het was Rick zijn stijve nek en kon dus in burgertenue blijven.
Als je dan een gevulde bank hebt met Hans, Gilbert en Schip dan mag ook Wouter Bos best eens
een kijkje bij ons komen nemen hoe wij dat flikken.
OLIVEO zag er aardig uit, stonden hoog en leken wat in hun mars te hebben. Schijn bedriegt
want in Beumer zijn zinnen zitten meer komma's dan dat er in het spel van de tegenstander zit. Er
zat echt helemaal nul komma nul voetbal in. Achteraf gezien was het gelijke spel twee verliespunten
voor ons maar ja...vantevoren kijk je naar beneden en dan is een gelijkspelleltje mooi.
De eerste helft liep het bij ons ook nog niet soepel. Beumer miste zijn maatje Miel en liep dolend
rond op de positie van verdedigende middenvelder, hij kon zijn stempel niet drukken, kreeg een
dikke nek van het omhoog kijken naar de overvliegende ballen en haakte na twaalf minuten af
met last. Hans ging warm lopen en in de tussentijd besloten we Gilbert erin te zetten.
Niet alleen door Gilbert maar het stond achterin wel ineens weer als vanouds. Tati schoof een
positie naar voren en dat gaf weer wat meer kracht op het middenveld. Ook Theo en Daan speelde
een puike partij op de flanken. Op wat geharrewar voor ons goal na aan het slot van de 1e
helft waren we de betere partij. De keeper van de blauwwitten moest twee keer zweven bij goede
schoten van afstand en een paar keer kwamen we een teentje tekort maar verder was het een
bloedeloze brilsstand.
De tweede helft kwam de eerder genoemde Hans erin voor de moegestreden Gerla, besloot Patrick
wat later naar Limburg af te reizen en besloot Tati de minuut stilte in een trainingspak bij te
wonen. Kortom het team stond weer en weer waren we de betere partij. Wederom veel gerommel
voor de goal van de tegenpartij maar ook nu ontbrak het killing instict van bijvoorbeeld onze geblesseerde
Dup. Patrick, Ferry, Nuno, Frannoe allemaal kregen ze een hele of halve kans/
mogelijkheid. De beslissing lag op de voet van Hans en al werd er veel geld geboden om dit te
schrijven, het was ook echt een dot van een kans. Op 2,5 meter afstand, recht voor de goal raakte
hij toch nog een been van één van de vaste klanten van Nicky's Place (..weet u nog http://
www.nickys-place.nl/ onze hoofdsponsor, bezorgt ook bij u thuis..). Schippie, erin gekomen voor
Tati zodat die toch schoon en fris ruikend stil kon zijn, kwam nog een keer mooi in de buurt van
de goallie, speelde hem voorbij, werd licht getoucheerd maar wist ook dat vallen een gele prent
zou opleveren.
De goed fluitende man in het geel/zwart (..niet te verwarren met die man in hetzelfde tenue met
de vlag in de hand want dat was weer eens een ouwerwetse clubkoekenbakker die niks beter op
zondag te doen heeft..) vond het mooi geweest, 0-0, en ach met een punt zijn we tevreden maar
er had meer in gezeten. De vierde wedstrijd op rij ongeslagen, is dat een record oude Teedee ?
Na afloop was de derde helft weer ouwerwets gezellig, Ice-save, het grote huis en de lege portemonnee
van Frannoe, de BVtjes, de familie van Rijswijk, het vergelijk onder de douche, alles
kwam weer voorbij. Donderdag weer gezellig een uurtje trainen en daarna nog eentje af aan de
bar. Was Rick nou nog wel of niet naar die verjaardag van Robert gegaan......