Brochure - Nederlandse Labrador Vereniging

De Labrador Retriever: oorsprong en rasstandaard
De Labrador Retriever komt van de oostkust
van Canada. Ongeveer 150 jaar geleden namen
vissers honden mee van Canada naar
Engeland. Deze honden waren geliefd om
hun apporteerlust. Ze hielpen de vissers bij
het binnenhalen van de netten en het vangen
van de vissen die tussen de mazen doorschoten.
Ze werden in Canada ‘honden van
St. John’ genoemd. In Engeland werd hun
uiterlijk en reukvermogen verbeterd door
kruising met verschillende jachthonden. Fokkers
van het eerste uur waren de tweede en
de derde graaf van Malmesbury, die eind 18e
en begin 19e eeuw begonnen met het fokken
van deze honden voor de jacht op hun landgoed
Heron Court nabij Poole. De zo ontstane
Labrador werd in Engeland zeer geliefd als
apporterende jachthond, vooral vanwege zijn
intelligentie, goede reukvermogen en ‘will to
please’: zijn verlangen om de baas een plezier
te doen. De Engelse Kennel Club erkende het
ras in 1903.
De St. John’s hond
Volgens de rasstandaard van de Labrador
Retriever, die in 1987 door de Federation
Cynologique Internationale (FCI) werd overgenomen
van de Engelse Kennel Club, dient
een Labrador een sterk gebouwde hond te
zijn, kort in lendenen, bijzonder actief, breed
in schedel, breed en diep in borst en ribben,
6 Een uitgave van de Nederlandse Labrador Vereniging | www.nlv.nu
breed en sterk in lendenen en achterhand.
Onder het kopje ‘Typische raskenmerken’
staat in deze standaard: ‘Goed temperament,
erg behendig. Buitengewoon goede neus,
zacht in de mond, uitgesproken liefhebber
van water. Een toegewijde, zich gemakkelijk
aanpassende metgezel’. En over het temperament
vervolgt de rasstandaard: ‘Intelligent,
levendig en gezeglijk, met een sterke wil zijn
baas te behagen. Vriendelijk karakter zonder
spoor van agressie of ongepaste schuwheid’.
De vacht moet kort en dicht zijn zonder golven
of bevedering, vrij hard aanvoelend, met
een weerbestendige ondervacht. Zwart, geel
of lever/chocoladekleurig, waarbij de gele
kleur kan variëren van licht roomkleurig tot
vossenrood. Een kleine witte vlek op de borst
is toegestaan.
De officiële tekst van de rasstandaard van de
Federation Cynologique Internationale is te
vinden op www.nlv.nu en op
www.fci.be/nomenclature.aspx.
De Labrador is een vriendelijke, vrolijke hond,
die goed omgaat met kinderen. Zoals alle
jachthonden heeft hij veel beweging nodig.
Zijn goede neus, behendigheid en trainbaarheid
maken hem geschikt voor actieve
mensen en voor het beoefenen van diverse
hondensporten. Ook als u een Labrador als
huishond wilt aanschaffen, is een basistraining
noodzakelijk.
Behalve als jachthond wordt de Labrador
ook veel gebruikt door reddingsteams bij het
zoeken naar overlevenden van bijvoorbeeld
een aardbeving. Om dezelfde reden is hij
ook erg gewild als blindengeleidenhond en
als hulphond voor mensen met een ernstige
handicap.