stichting JEnnY & LUc PEiRE DE JUDEstRaat 64 B-8300 KnoKKE ...

4
‘TUINKAMER’ VOOR ENVIRONNEMENT I VAN LUC PEIRE
Marc Dubois (grondplan gelijkvloers ‘Kluis’ Peire, pag.16)
De band tussen schilderkunst en architectuur blijft een boeiend gegeven in het oeuvre van Luc Peire.
Vele werken ogen abstract, maar in essentie gaat het om architectonische ruimtes waarbij de verticale
ordening centraal staat. Het lag bijna voor de hand dat de kunstenaar zijn visie ook wilde concretiseren
in verschillende ingrepen in de publieke ruimte, projecten die hij vooral in Frankrijk wist te realiseren.
Het eerste project waarin ruimte en schilderkunst het dichtst bij elkaar werden gebracht, is Environnement I uit
1967, een sleutelwerk in Peires oeuvre. Het is een gesloten box waarin de vier graphie-binnenwanden
als verticale lijnencomposities een onverwachte dimensie krijgen doordat vloer en plafond als spiegel
fungeren. Door deze twee parallel geplaatste spiegelvlakken ontstaat een verticaal lijnenspel op oneindig,
een sterke visuele ervaring.
Environnement I, in 1972 aangekocht door de Belgische Staat, kwam in de kunstcollectie van de
Vlaamse Gemeenschap (inv. BK 1701) en werd in 1992 in bruikleen gegeven aan het S.M.A.K. te
Gent.
Het werk stond in dit Gentse museum centraal tijdens de tentoonstelling De ateliers van Luc Peire in 2001.
In 2007 werd Environnement I gepresenteerd tijdens de zomertentoonstelling Luc Peire. Environnement
& Graphie in de Stichting Jenny en Luc Peire te Knokke. Het werd toen door het S.M.A.K. in langdurige
bruikleen afgestaan aan de Stichting.
Binnen de Stichting groeide het idee om dit werk een permanente opstelling te geven te Knokke, zonder
echter de bestaande expositieruimte te moeten opofferen. Een uitbreiding in de bestaande tuin was geen
optie, de intieme groene oase tussen de nieuwbouw (aan straatzijde) en het schildersatelier diende te
worden behouden. De enige mogelijkheid om het project te kunnen realiseren, was de aankoop van
een bouwterrein van 7 op 9 meter gelegen achteraan. Peire had reeds bij de aanvang van de jaren
’60 een stuk grond aangekocht naast zijn schildersatelier voor het optrekken van een kleine woonruimte
(bungalow) waar hij met Jenny vooral tijdens de zomermaanden kon verblijven. Dankzij de medewerking
van de aanpalende eigenaar kon de Stichting dit bouwperceel verwerven en kon het concept verder
worden uitgewerkt. Zoals voor het voorgebouw werd beroep gedaan op de architecten Peter De
Bruycker en Inge De Brock.
‘tuinkamer’ voor Luc Peire
Een optimale inpassing in de tuin vormt het basisidee. Wie vanuit de nieuwbouw aan straatzijde via het
kronkelend pad de tuin betreedt, zal de nieuwe toevoeging niet zien. Verscholen achter de beplanting
en in het verlengde van de lange muur past de nieuwe ‘kamer’ perfect in het geheel. Tussen de ‘tuinkamer’
en de gesloten wand van de bungalow is een open ruimte behouden om er via een licht hellend
vlak de toegangsdeur te bereiken. Er werd gekozen om de vloerpas van de ‘tuinkamer’ lager aan te
brengen. Zo bekomt men voldoende hoogte (3,40 meter) in het interieur om Environnement I optimaal
te kunnen plaatsen.
Het interieur wordt bepaald door drie gesloten binnenwanden, de vierde met toegangsdeur is beglaasd.
Via een gleuf bovenaan de fondwand ontvangt de ‘tuinkamer’ haar daglicht. De rest van de afdekking
werd ontworpen als een naadloos wit lichtplafond.
Een ruimte scheppen voor Environnement I houdt niet in dat deze uitsluitend hiervoor bestemd is. Voor
belangrijke nationale en internationale tentoonstellingsprojecten blijft Luc Peires spiegelkamer uitleenbaar.
De ’tuinkamer’ moet dus geschikt zijn voor andere bestemmingen: exposities of tijdelijke installaties. De
architecten zijn erin geslaagd om gelijktijdig een bijzondere en toch onopvallende plek te creëren. Een
toevoeging als een haast evidente schakel op het parcours van voorbouw naar atelier. Geen architectuur
die zich opdringt om op te vallen. De eencellige ruimte stelt het werk van Peire of van andere
kunstenaars centraal.
Een schitterende aanwinst om in Knokke Peire optimaal te kunnen presenteren en het patrimonium van
de Stichting steeds aantrekkelijker te maken voor andere kunstevenementen.