Geobrief 5 - kngmg

.voetlicht
Appy Sluijs winnaar van de Vening Meineszprijs 2010
Fossielen als
paleothermometers
Appy Sluijs op veldwerk in Spitsbergen.
Dit voorjaar won dr. Appy Sluijs (1980) de Vening Meineszprijs,
die tweejaarlijks wordt uitgereikt aan jonge, veelbelovende
aardwetenschappers.
10 Geo.brief augustus 2010
Sluijs kreeg de prijs voor zijn onderzoek
naar de invloed van het atmosferisch
CO 2 -gehalte op de opwarming van de
aarde rond de Paleoceen-Eoceengrens,
zo’n 55 miljoen jaar geleden. Een interview
over fossiele algen, oceaanverzuring
en de rol van internet binnen de wetenschap.
‘Een twitterberichtje leidde zelfs
een keer tot nieuwsberichten.’
Atmosferische kruisbestuiving
Ruim 30˚ Celsius voorspelt het weerbericht
op de vrijdag dat ik Appy Sluijs ga interviewen.
Terwijl ik, in de schaduw van de
linden, oververhit richting het geologiegebouw
van de Universiteit Utrecht wandel,
denk ik terug aan mijn vorige bezoek aan
Utrecht. Hartje winter, met een sneeuwpakket
dat tot mijn enkels kwam.
Toch lijken de schommelingen in het
Nederlandse weer vrij onschuldige
momentopnames vergeleken met enkele
van de grootschalige klimaatveranderingen
die er in de geologische geschiedenis hebben
plaatsgevonden. De opwarming op de
grens van het Paleoceen en Eoceen bijvoorbeeld,
die de afgelopen jaren nauwgezet
door Sluijs en zijn collega’s is bestudeerd.
‘54 miljoen jaar geleden groeiden er palmen
op de Noordpool’, vertelt Sluijs in
de koelte van zijn werkkamer. ‘Of beter
gezegd: langs de kust van wat we nu de
Noordelijke IJszee noemen. De temperatuur
van het oppervlaktewater kwam soms
wel boven de 20˚ Celsius uit. Dat het
wereldwijd warmer werd tussen de 60
en 50 miljoen jaar geleden was al wel
bekend. Maar dat het zo warm was op de
polen, dat was nog niet eerder ontdekt.’
Waarom de temperaturen juist op de
Noord- en Zuidpool zo hoog waren, is nog
niet bekend. ‘Mogelijk heeft het te maken
met een andere atmosferische circulatie
boven de polen.’ Om dat te onderzoeken
werkt Sluijs samen met meteorologen en