Colofon - De Levensbron

Rond het Carillon - Rijke Roomsche Leven
geworden voor de pastorie en men was dan ook begonnen deze leeg te
dragen, Gelukkig kon men door het nat houden van de tussenverbindingsgang
de pastorie redden.
In de kerk ging echter alles verloren, zoals de kostbare kunstschatten in
de vorm van oude schilderijen.
Troosteloos was de aanblik toen de brand was uitgewoed. Het
hoofdaltaar was uiteengevallen, de zware mensa was doormidden
gebroken en het grote koperen kruis hing gebogen over het tabernakel.
Alles wat zich in het priesterkoor bevond was in vlammen opgegaan en
totaal verwoest. Het houten Christusbeeld dat achter in de kerk in een
nis stond was totaal verbrand op een kleine stomp na. Alles ging
verloren, behalve het zandstenen St. Antonius-beeld. De doopvond stond
er eveneens nog. De hitte was zo groot geweest dat de stenen aan de
binnenkant van de muur waren afgeschilferd."
Tot zover het verslag in het Liber Memorialis over de fatale aanval met
brandbommen.
Terwijl er op verschillende huizen brandbommen waren gevallen en er
twaalf woningen totaal uitgebrand waren bleek het aantal slachtoffers
gelukkig gering. Twee personen zijn om het leven gekomen.
De geestelijkheid stond wel voor de grote vraag: hoe nu verder?
De eerste dagen na de brand werden de eucharistievieringen gehouden in
de kapellen van de paters en de zusters. Snel begon men al, onder leiding
van Dhr. Van Mierlo, de volksbond in te richten als (nood) kerk. Een
geluk bij een ongeluk was dat de Volksbond begin 1943 al geschikt
gemaakt was voor het houden van retraites en andere
godsdienstoefeningen Binnen 10 dagen kon men dan ook al, op zondag
23 mei, de Volksbond in gebruik nemen als (nood)parochiekerk.
Door de grote hulp van vele pastoors uit het aartsbisdom was het
mogelijk geworden om de vereiste paramenten en het linnengoed snel
weer aan te vullen. Er waren die zondag 23 mei in de Volksbond al weer
5 H.H. Missen. Het verzoek was wel om de vrouwen plaats te laten
nemen op de 200 aanwezige stoelen, de mannen moesten blijven staan.
Men ging er al direct vanuit dat de noodkerk voor vele jaren ingericht
moest worden. Er konden al snel kerkbanken gekocht worden voor 200
plaatsen, naast de al aanwezige stoelen was dit een grote verbetering.
Parochieblad OLV Ten Hemelopneming
- 16 van 32-