ebop-turandot-prog-12-03-1 - Schouwburg Amphion

Giacomo Puccini
TurandoT
Staatsopera van Tatarstan
programma

Kazan
Kazan is de hoofdstad van de Republiek van Tatarstan
en een van de grootste en mooiste steden van
Rusland. Kazan, dat net als Rome gebouwd is op
zeven heuvels, is de oeroude hoofdstad van het volk
en land wiens bekende naam gehuld is in misvattingen.
Het volk zijn de Tataren van Kazan; het land
heet Tatarstan. Als resultaat van historische omstandigheden
ligt Kazan in het hart van Rusland,
slechts achthonderd kilometer ten oosten van Moskou.
Het is de hoofdstad van een Multinationale republiek
die het gebied tussen de Wolga en het
Oeralgebergte beslaat.
De Tataren hebben hun eigen taal, hun eigen cultuur,
hun eigen eeuwenoude tradities en feesten,
en zelfs hun eigen geloof, maar hun verleden is en
blijft, soms op dramatische wijze, verweven met de
Russische geschiedenis. De Rusische revolutie is feitelijk
begonnen op de universtiteit van Kazan, waar
Lenin in die dagen studeerde.
In 2005 vierde Kazan haar duizendjarig bestaan. Ondanks
haar historische achtergrond groeit en ontwikkelt
deze stad zich nog steeds in alle opzichten
op dynamische wijze. Omdat het hedendaagse
Kazan een centrum van multinationale cultuur is,
werd de stad organisator van het Fyodor Shalyapin
Internationale Opera Festival en het Rudolf Nuriev
Internationale Ballet Festival.
Het is onmogelijk om het spirituele leven van de
stad voor te stellen zonder de nationale Tataarse
feestdagen, zoals Sabantui, Nauruz en het belangrijkste
feest: de dag van de republiek. Deze feestdagen
combineren de eeuwenoude gebruiken als het
nieuwe imago van de stad Kazan.
Geschiedenis van het theater
In 1803 werd het eerste (houten) theater van Kazan
gebouwd. Tot 1815 stond dit op de plaats waar tegenwoordig
het Opera Theater staat. Van origine was het
een dramatheater, maar opera’s stonden er ook op de
planken. In 1815 werd een schitterend, nieuw theater
gebouwd in Kazan. Het werd geopend door een Italiaans
operagezelschap. Het was de eerste keer dat de
mensen uit Kazan luisterden naar Italiaans gezang.
In 1934 besloot de overheid van Tatarstan om het
Theater van Opera en Ballet in Kazan te openen. Ter
voorbereiding werden de meest getalenteerde Tataren
naar Moskou gestuurd om daar te studeren.
Zangers, dirigenten en componisten studeerden
daar vier jaar lang. Wanneer zij hun studie afgerond
hadden kwamen ze terug naar Kazan. Het theater
werd in 1939 geopend met Zhiganovs opera ‘Kachkyn’
(‘Deserteur’). De naoorlogse jaren werden gemarkeerd
door een ware bloei van theaterkunst. Een
hele ‘sterrenhemel’ van operazangers en balletdansers
maakten hun opwachting.

Het balletgezelschap begon haar activiteiten tegelijkertijd
met het operagezelschap. Choreograaf Gai
Taghirov was pionier voor de kunst die nieuw was
voor de Tataarse podia. Het eerste nationale ballet
van Tatarstan werd opgevoerd in het theater op 12
maart 1945. De productie was een van de meest belangrijke
evenementen van het Tataarse muzikale
leven van die tijd.
Het hedendaagse theatergebouw werd geopend in
1956. De esthetiek en goede kwaliteit van het gebouw
zijn uniek. Het plafond van het auditorium
is versierd met een speciaal gemaakte kroonluchter
van bergkristal, die meer dan een ton (!) weegt. In
1988 kreeg het Tataarse Theater voor Opera en Ballet
de titel van Academisch theater.
Tegen woordig is het gebouw een monument van
architectuur, beschermd door de staat.
Gedurende de periode van 1978 tot 1987 trad het
opera- en balletgezelschap van het theater succesvol
op in vele Russische steden. En in 1994 begon het
gezelschap wereldwijd te touren. Sindsdien presenteren
ze jaarlijks vele opera en ballet optredens op
de grote podia van Europa.

Turandot
Tentar vie non battute
Na zijn drie korte opera’s, die samen Il Trittico vormen, was Puccini toe aan iets nieuws. ‘Tentar vie non battute’, om met zijn
eigen woorden te spreken, wat vrij vertaald ongebaande paden betreden betekent. Hij zocht een verhaal met een sprookjesachtige
sfeer, maar met personages van vlees en bloed. Een verhaal dat anders moest zijn dan alle andere verhalen. Puccini wilde breken
met het naturalisme van zijn vorige opera’s en was op zoek naar vernieuwende archetypische symboliek.
Verschillende schrijvers werden door Puccini benaderd, maar
zonder resultaat. Tot een bevriende journalist, Renato Simoni,
hem op een toneelstuk van Carlo Gozzi wees, gebaseerd op het
oude Chinese sprookje Turandot. Puccini werd gegrepen door het
verhaal, en het zou hem de rest van zijn leven ook niet meer
loslaten. Hoewel Puccini twee librettisten inschakelde voor de
bewerking, werd het verhaal van Turandot zowel muzikaal als
dramatisch een volmaakt nieuwe schepping van Puccini zelf,
en de personages kregen een veel modernere, boeiendere en
complexere gedaante.
Het verhaal van het oorspronkelijke sprookje is van een
verbluffende eenvoud. Een prinses, Turandot, wil alleen trouwen
met een man die de drie raadsels die zij hem zal opgeven,
kan oplossen. Slaagt de man hierin niet, dan zal hij ter dood
worden gebracht. Vele jonge edelen komen een poging wagen,
maar ze kunnen haar raadsels niet beantwoorden. Zodoende
begint het knekelhuis in de tuin van het paleis al aardig vol
beenderen en doodskoppen te raken. Op een dag arriveert er een
arme varkenshoeder, die veel over het bestaan heeft nagedacht en
die zijn geluk wil beproeven. In aanwezigheid van twaalf
geleerden stelt de prinses hem haar vragen. Nadat hij de vragen
goed heeft beantwoord, staat niets een huwelijk tussen de
varkenshoeder en de prinses nog in de weg, en uiteindelijk zal de
held als koning regeren.
In de bewerking van het sprookje door Gozzi werd er een groot
aantal personages aan het verhaal toegevoegd, wat door Puccini
weer deels ongedaan werd gemaakt. Zo werd bijvoorbeeld de
varkenshoeder vervangen door een onbekende Tartaarse prins.
En het is Puccini die de librettisten de opdracht gaf er een
sterfscene aan toe te voegen; de zelfmoord van Liù, de slavin van
de vader van de Tataarse prins Calàf, die dingt naar de hand
van Turandot.
In 1926, tijdens de première, legde dirigent ArturoToscanini na de
aria van Liù (Tu, che di gel sei cinta) zijn baton neer, draaide zich
om naar het publiek en kondigde aan: Hier eindigt de opera, die
onvoltooid is gelaten, omdat de maestro op dit punt is overleden.
Volgens de overlevering heeft Puccini hem dat op zijn sterfbed
ingefluisterd, weer andere bronnen beweren dat Toscanini, een
persoonlijke vriend van Puccini, het uit piëteit met de maestro
heeft gedaan.
In werkelijkheid was de opera in 1926 inmiddels wel voltooid, door
Franco Alfano, maar zijn finale is altijd onderwerp van discussie
geweest. Zonder daar nu uitgebreid op in te gaan, is het mijns
inziens tekenend dat het tot 1982 zou duren eer de finale van
Alfonso in zijn geheel gespeeld zou worden. De kritiek spitste zich
met name toe op de vele herhalingen uit de tweede acte. Alfonso
heeft overduidelijk geprobeerd, met de aantekeningen van de grote
maestro in de hand, het werk in de stijl van Puccini voort te zetten.
Een dappere poging, maar Puccini is Puccini, en die laat zich niet
zo gemakkelijk imiteren.
In de voltooiing van Alfonso krijgt de opera een happy end, en de
koude en kille Turandot verandert in een vrouw die wel in staat is
liefde te geven en te ontvangen. Maar wat gebeurt er met het
verhaal en de personages als de finale, en dus het happy end, wordt
weggelaten? Wat als de opera daadwerkelijk zou eindigen met de
zelfmoord van Liù?
De heldinnen in de opera’s van Puccini -en in de opera’s uit het
klassieke tijdperk in het algemeen- zijn bereidt tot zelfopoffering
en lijden, te doen gebruikelijk ter meerdere eer en glorie van de
allesomvattende liefde. En slechts zelden weten ze de opera te
overleven. Opera vraagt om drama, de muziek van Puccini vraagt
om grote emoties. Vanuit die gedachte ontstond bij regisseur
Misha Pandevize het idee om in deze enscenering van Turandot

de finale achterwege te laten, waar ik u twee doorslaggevende
argumenten voor kan geven.
De geloofwaardigheid van het verhaal is in het geding met een
happy end. Turandot maakt met haar terreur vele slachtoffers, en
dat laat prins Calàf duidelijk niet onbewogen. Zeker nadat Liù,
die haar hele leven als een dochter voor zijn vader is geweest, een
zelfverkozen slachtoffer wordt van de ijzige prinses. Om nog maar
niet te spreken van de emoties die de dood van Liù bij de vader van
Calàf oproept. Welke zoon laat het lijden van zijn vader zo
onberoerd? Als de prins daadwerkelijk in staat zou zijn lief te
hebben, kan hij zich na de zelfmoord van Liù onmogelijk
onvoorwaardelijk aan Turandot overgeven. De happy ending in
de finale wringt met de scene die daaraan vooraf is gegaan.
Het is bekend dat Puccini in de laatste maanden voor zijn dood
zijn librettisten tot spoed maande om met een fantastische finale
te komen. De vraag of de happy ending de finale is die Puccini
voor ogen had, zal altijd onbeantwoord blijven.
Het tweede argument is gelegen in de veronderstelling dat het
verhaal aan dramatische zeggingskracht wint zonder een happy
end. In de enscenering van de Staatsopera van Tatarstan laat de
prins Turandot in vertwijfeling alleen achter na de zelfmoord van
Liù. Hij heeft haar hand gewonnen, en daarmee de heerschappij
over haar rijk. De vrouw Turandot heeft hij niet meer nodig; een
ijskoude berekening. Als we teruggrijpen naar het oorspronkelijke
sprookje, was de liefde ook niet de drijfveer, maar wilde de
varkenshoeder zijn geluk beproeven.
En Turandot krijgt, als klap op de vuurpijl, gelijk in haar
Freudiaanse angst voor mannen. Aan het begin van het verhaal
verkiest Turandot de eenzaamheid boven de liefde door zich
onbereikbaar op te stellen. Aan het einde van het verhaal wordt
duidelijk dat ze ook altijd alleen zal blijven.
In de vormgeving van de kostuums en dekors is ervoor gekozen een
fantasiewereld te creëren. Traditionele Chinese elementen zoals de
bekende drakenkoppen en de typisch Chinese bouwstijl zijn
vermengd met elementen die aan een computergame ontleend
zouden kunnen zijn, zoals de harnassen van de garde van
Turandot. Het volk, maar ook de edelen en de raad van wijzen
dragen kleding uit een lang vervlogen tijd, terwijl de
grootkanselier zich verplaatst met een gepantserd voertuig van de
oproerpolitie. Zo ontstaat er een tijdloos beeld, dat recht doet aan
de sprookjeswereld waarin Puccini Turandot situeerde.
Een live-uitvoering van een opera bijwonen is de enige manier om
het schouwspel, de schitterende muziek en de emoties die daarmee
samengaan daadwerkelijk tot in de essentie te ervaren, de veelheid
aan prachtige dvd-registraties ten spijt. Ik hoop van harte dat
deze ervaring u bij het zien van de enscenering van Turandot door
de Staatsopera van Tatarstan ook ten deel zal vallen.
Stefan Bruin

Publiekslieveling Giacomo Puccini
Verrassen en ontroeren
Giacomo Puccini
Mijn wetten zijn die van het theater, schreef Puccini. Belangstelling opwekken, verrassen en ontroeren. Hij schreef
geen opera’s voor het analytische oor van de criticus, maar voor zijn publiek. Daardoor werd hij als operacomponist
door het publiek vrijwel onmiddellijk op handen gedragen, maar heeft hij lange tijd moeten wachten op erkenning
van critici en kenners.
Het gevoel dat hij in de schaduw stond van de reuzen Verdi en Wagner heeft hem gedurende zijn gehele leven
gemotiveerd om zichzelf te overtreffen. Turandot getuigt hiervan en wordt algemeen aanvaard als een absoluut
meesterwerk binnen de geschiedenis van de opera.
Puccini's kijk op het genre opera lijkt in niets op de invulling die de
Germaanse culturen er in de laatromantiek aan gaven. Richard
Wagner maakte van zijn werken complexe en doorwrochte tragedies,
waaraan een mystieke levensbeschouwing ten grondslag lag.
Dit soort diepgang vindt men niet terug in de opera’s van Puccini.
Wagner laat een liefdeskoppel sterven vanuit de mystieke overtuiging
dat zuivere liefde enkel kan ontstaan na verlossing van aardse
beslommeringen. Voor Puccini sterft de hoofdfiguur om de theatrale
dramatiek. Puccini’s opera’s bespelen dus meestal hevig oplaaiende
passies: pathos, wanhoop en erotiek. De meeste musicologen zijn het
erover eens dat Puccini’s werk getuigt van groot meesterschap.
Toch is hem verweten dat hij plat en vulgair zou zijn, doordat zijn
streven naar hoogdravendheid vaak de indruk geeft van zinloze en
goedkope emotie.
In deze kritiek zit een kern van waarheid, maar een verklaring kan
ook het feit zijn dat Puccini een kind was van zijn tijd, het decadente
fin-de-siècle. Puccini was door zijn succes al op jonge leeftijd erg
welvarend, en een echte Italiaanse macho. Hij gaf zich maar al te
gemakkelijk over aan vrouwen, drank, de jacht en snelle sportwagens.
Puccini was in vergelijking met bijvoorbeeld Verdi ook niet bijster
productief. Welgeteld schreef hij tien opera’s, amper een derde deel van
wat Verdi aan het klassieke operarepertoire toe heeft weten te voegen.
Daar moet wel bij vermeld, dat praktische alle titels van Puccini nog
regelmatig gespeeld worden, en het grootste deel tot het ijzeren
repertoire mag worden gerekend.

Turandot
Opera in 3 akten
Componist Giacomo Puccini
Lucca, 22 december 1858 – Brussel, 11 november 1924
Libretto Giuseppe Adami en Renato Simoni
De eerste opvoering vond plaats in Milaan, La Scala, op 25 april 1926.
Prinses Turandot * SOPRAAN
Oksana Kramaryeva, Gulzat Daurbaeva
Keizer Altoum * De vader van Turandot * TENOR
Sergey Boychenko
De onbekende prins, Calàf * Vrijer van Turandot * TENOR
Dmitry Polkopin, Akhmed Agadi
Timur * Verbannen koning van de Tataren
en de vader van Calàf * BAS
Sergey Kovnir, Aydar Nurgayanov
Liù * Slavin * SOPRAAN
Liliia Grevtsova, Zhannat Baktay
Ping * Grootkanselier van China * BARITON
Vladimir Gromov, Yury Ivshin
Pang * Grootmaarschalk * TENOR
Oleg Machin
Pong * Chef van de keizerlijke keuken * TENOR
Yury Petrov, Nurzhan Bazhekenov
Mandarijn * BARITON

Libretto
Eerste bedrijf
Voor het keizerlijk paleis
In Peking heeft prinses Turandot een decreet uitgevaardigd. De man
die met haar wil trouwen, moet drie raadsels oplossen. Als hij daar niet
in slaagt, zal hij worden onthoofd. Prins Calàf is net in Peking
aangekomen en is getuige van de ophanden zijnde onthoofding van de
prins van Perzië. In de mensenmenigte ontdekt hij zijn vader Timur,
die wordt begeleid door de slavin Liù. Timur was ooit koning van
de Tataren, maar is inmiddels overwonnen en verbannen. Omdat
Timur en Calàf lang van elkaar gescheiden zijn geweest, vertellen ze
hun belevenissen aan elkaar. Het blijkt dat Liù bij Timur is gebleven
omdat ze verliefd is op Calàf, en hoopte door bij Timur te blijven Calàf
weer terug te zien.
Inmiddels heeft de menigte medelijden gekregen met de prins van
Perzië. De roep om genade vindt echter geen gehoor bij Turandot. Op
het moment dat Turandot verschijnt wordt Calàf verblind door haar
schoonheid en hij wordt onmiddellijk verliefd op haar. Timur en Liù
proberen op hem in te praten, maar dat heeft geen succes. Ook Ping,
Pang en Pong kunnen hem niet op andere gedachten brengen. Zelfs de
beul met het hoofd van de prins van Perzië heeft geen effect op hem.
Calàf slaat drie maal op de gong om aan te geven dat hij de volgende
huwelijkskandidaat is.

Tweede bedrijf
Een paviljoen bij het paleis. Nacht
Ping, Pang en Pong beklagen zich over hun lot, omdat ze steeds weer
mee moeten maken hoe jonge prinsen onthoofd worden. Zij voorspellen
echter dat er iemand zal zijn die de drie raadsels op zal lossen.
Dan worden ze geroepen om aanwezig te zijn bij de test van Calàf.
Hof van het paleis. Nacht
De keizer smeekt Calàf tevergeefs om van gedachten te veranderen.
Turandot legt vervolgens de aanleiding van het decreet uit: één van haar
voorouders is ooit verslagen door een prins uit een vreemd land en in
gevangenschap meegevoerd. Van verdriet en schaamte is zij toen
overleden. Turandot is vastbesloten wraak te nemen op elke
buitenlandse prins, die met haar zou willen trouwen. Zij geeft Calàf nog
een kans om zich terug te trekken, maar hij weigert opnieuw. Wijze
mannen vormen de jury.
Turandot presenteert haar eerste raadsel: Wat wordt elke nacht geboren
en sterft bij zonsopgang? Na wat nadenken antwoordt Calàf: Hoop.
De acht wijze mannen keuren dat antwoord goed. Turandot geeft haar
tweede raadsel op: Wat is warm en rood als een vlam, maar is geen vuur?
In de aanwezigheid van Turandot begint Calàf te twijfelen, maar hij geeft
toch zijn antwoord: Bloed. Weer wordt het antwoord goedgekeurd. Een
geërgerde Turandot presenteert haar laatste raadsel: Wat is als ijs, maar
brandt toch? Ze daagt Calàf uit, maar wederom heeft Calàf het juiste
antwoord paraat: Turandot zelf. De menigte juicht, maar Turandot is
ontzet. Ze smeekt de keizer om haar niet uit te huwelijken, maar deze
weigert: hij kan niet op zijn belofte terugkomen. Calàf bevrijdt haar
echter van haar belofte, omdat hij wil dat zij van hem houdt. Hij
presenteert haar zijn eigen raadsel: voor zonsopgang moet zij zijn naam
te weten komen. Als haar dat lukt, is hij bereid alsnog te sterven.

Derde bedrijf
Een paviljoen in de paleistuin
Turandot heeft een nieuw decreet uitgevaardigd: geen moeite mag
gespaard worden om de naam van de prins te ontdekken. Als iemand
zijn best niet doet om daarachter te komen, zal hij sterven.
Calàf overpeinst dat hij zijn naam pas zal onthullen als hij haar liefde
gewonnen heeft, en bij zonsopgang zal hij haar winnen.
Ping, Pang en Pong smeken Calàf om zijn naam te onthullen. Ze bieden
hem geld, vrouwen, eer en een vrije aftocht aan. Calàf wil er echter niets
van horen. Op dat moment worden Timur en Liù door een groepje
soldaten binnengebracht. Turandot wordt op de hoogte gebracht en
geeft opdracht om Timur net zolang te martelen totdat hij de naam
prijsgeeft. Liù komt tussenbeide en zegt dat alleen zij de naam kent.
Liù verzekert Calàf dat zij zijn naam niet zal noemen, ondanks de
martelingen door Ping. Turandot vraagt Liù wat haar zoveel kracht
geeft. Liù antwoordt dat het liefde voor de prins is. Turandot geeft
opdracht om de martelingen weer door te laten gaan, maar Liù weet te
ontsnappen en loopt op Turandot af. Zij voorspelt dat Turandot
uiteindelijk van de prins zal gaan houden, en daarvoor is zij bereid haar
leven op te geven. Gadegeslagen door het volk en Turandot verhangt ze
zichzelf. In een processie wordt het lichaam van Liù afgevoerd, gevolgd
door Timur en Calàf. Turandot blijft in vertwijfeling achter.
Calàf heeft gewonnen.
Hier eindigt het werk van Puccini, omdat op dit punt de maestro is overleden.

Nessun dorma! Nessun dorma!
Tu pure, o, Principessa, nella tua fredda stanza,
guardi le stelle che tremano d'amore e di speranza.
Ma il mio mistero è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!
No, no, sulla tua bocca lo dirò
quando la luce splenderà!
Niemand mag slapen! Niemand mag slapen!
Ed il mio bacio scioglierà il silenzio Zelfs jij, oh Prinses, in jouw koude kamer,
che ti fa mia!
kijk naar de sterren, die beven van de liefde en hoop.
(Il nome suo nessun saprà!
Maar mijn geheim is in mij verborgen,
e noi dovrem, ahime, morir!)
mijn naam, die niemand zal kennen!
Dilegua, o notte!
Nee, nee, op jouw mond zal ik hem uitspreken
Tramontate, stelle! Tramontate, stelle! wanneer het licht zal stralen,
All'alba vincerò! Vincerò, vincerò!
en mijn kus zal de stilte doen verdwijnen,
wat jou de mijne zal maken.
(Niemand zal zijn naam weten
en we moeten, helaas, sterven.)
Verdwijn, o nacht!
Sterren, gaat onder! Sterren, gaat onder!
Nessun Dorma
Bij het ochtendgloren zal ik overwinnen!
Ik zal overwinnen! Ik zal overwinnen!

Solisten
Prinses Turandot De onbekende prins, Calàf
Oksana Kramaryeva Gulzat Daurbaeva Dmitry Polkopin Akhmed Agadi
Keizer Altoum Timur Liù
Sergey Boychenko Sergey Kovnir Aydar Nurgayanov Liliia Grevtsova Zhannat Baktay
Ping Pang Pong
Vladimir Gromov Yury Ivshin Oleg Machin Yury Petrov Nurzhan Bazhekenov
Het creatieve team & Staatsopera van Tatarstan
Renat Salavatov Maikail Pandzhavidze Igor Grinevich Raufal Moukhametzyanov Eduard Bagautdinov
Dirigent Regisseur Dekorontwerper Directeur Internationale betrekkingen

Aanbod komende seizoenen
BALLET December 2012 – Januari 2013
de Notenkraker
Wie kan in de gezellige decembermaand een traditionele
uitvoering van ‘De Notenkraker’ beter voor
zijn rekening nemen dan het Ballet van de Staatsopera
van Tatarstan? De groep brengt sprookjesachtige
belichting, levensgrote mechanische muizen,
schaatsers op het toneel, honderden kostuums en
fraaie decors om de legendarische choreografie van
Petipa en Ivanov recht te doen. Op de fabuleuze muziek
van Tsjaikovski creëerde dit superduo een werk
vol spectaculaire pas de deux, een vervaarlijke strijddans,
een exotische Spaanse dans en natuurlijk de
‘Bloemenwals’.
Romeo en Julia
Romeo en Julia is zonder twijfel een van de meest
geliefde balletten uit de klassiek-romantische traditie.
Met prachtige dans van wereldniveau brengt het
gezelschap uit Tatarstan het ultieme liefdes-verhaal
tot leven, met indrukwekkende decors, weelderige
kostuums en hartverscheurende, meeslepende ontmoetingen
tussen de twee geliefden, die gebukt
gaan onder de vete tussen hun beider families.
het Zwanenmeer
‘Het Zwanenmeer’ wordt wereldwijd gezien als het
betoverende hoogtepunt van het klassiek romantisch
ballet. Marius Petipa was in topvorm toen hij
in de choreografie in 1894 maakte op de schitterende
muziek van Tsjaikovski. Het Ballet van de Staatsopera
van Tatarstan is een van de topgezelschappen
van Rusland en expert op het gebied van grote klassieke
balletten.
Spartacus Voorjaar 2013
Het verhaal over gladiator Spartacus inspireerde
Khachaturian in 1954 tot deze moderne klassieker.
Het gerenommeerde Ballet van de Staatsopera van
Tatarstan breidde het balletspektakel nog verder uit
met een operakoor. Met 180 artiesten op toneel en
in de orkestbak is dit het grootste reizende ballet
ter wereld, zo'n spektakel zag u nog nooit!
OPERA
a Night at the Opera Voorjaar 2013
Wegens groot succes weer een nieuwe verzameling
van de mooiste en bekendste operamelodieën, uitgevoerd
door de Staatsopera van Tatarstan. Het is
dé gelegenheid om met opera kennis te maken en
voor de liefhebber is het een uitgelezen kans om op
één avond de mooiste en meest aangrijpende melodieën,
aria’s en duetten te beleven.
Tosca Najaar 2013
Het meesterwerk van Puccini over jaloezie en wraak -
zucht, met de beroemde sprong van de Engelen -
burcht. Een meeslepend operadrama waarin de
personages werkelijk tot leven komen. De sterke
punten van het libretto sluiten naadloos aan op de
geroemde kwaliteiten van Puccini: onbegrensde lyriek,
vurige passie en een vleugje weemoed. Een onvergetelijke
opera-ervaring!
Carmina Burana Najaar 2013
Carl Orff selecteerde in 1935 een aantal liederen uit
de middeleeuwse Carmina Burana en schreef er zijn
eigen muziek bij. De dramatische muziek van Orff
spreekt velen tot de verbeelding, en heeft ook op de
populaire cultuur een duidelijk stempel weten te
drukken. Het verhaal gaat over Vrouwe Fortuna en
de wisselvalligheid van het lot. Het motto is: leef en
geniet, het leven kan morgen voorbij zijn. Er is één
functie die de Carmina Burana ontegenzeggelijk
volmaakt vervult: een groot publiek bekoren en
amuseren.
Barbier van Sevilla Voorjaar 2014
De komische opera van Rossini, Barbier van Sevillia
ging in 1816 in première in de periode van de ‘Carnevale’:
de tijd van vermomming en misleiding.
Het verhaal sluit daar perfect op aan. De rijke graaf
Almaviva, verkleed als burgerjongen, probeert het
hart van de mooie Rosina te winnen, en spant daarvoor
de barbier Figaro voor zijn karretje. Een verhaal
over liefde, listen, rijdom en bedrog.

Spartacus
Ballet van de Staatsopera van Tatarstan
COMPONIST Aram Khachaturian
CHOREOGRAAF George Kovtun
SPEELLIJST SPARTACUS
datum aanvang theater plaats website telefoon
WO 03-04-2013 20:00 De Goudse Schouwburg GOUDA www.goudseschouwburg.nl 0182-513750
VR 05-04-2013 20:00 nieuwe Luxor Theater ROTTERDAM www.luxortheater.nl 010-4843333
ZA 06-04-2013 20:00 nieuwe Luxor Theater ROTTERDAM www.luxortheater.nl 010-4843333
ZO 07-04-2013 14:00 nieuwe Luxor Theater ROTTERDAM www.luxortheater.nl 010-4843333
DI 09-04-2013 20:00 Schouwburg Orpheus APELDOORN www.orpheus.nl 0900-1230123
WO 10-04-2013 20:00 Schouwburg Orpheus APELDOORN www.orpheus.nl 0900-1230123
DO 11-04-2013 20:15 World Forum Theater DEN HAAG www.seetickets.nl 0900-1353 (45 cpm)
VR 12-04-2013 20:15 World Forum Theater DEN HAAG www.seetickets.nl 0900-1353 (45 cpm)
ZA 13-04-2013 20:00 Martiniplaza GRONINGEN www.martiniplaza.nl 050-5222797
ZO 14-04-2013 20:00 Martiniplaza GRONINGEN www.martiniplaza.nl 050-5222797
DI 16-04-2013 20:00 Theater Heerlen HEERLEN www.parkstadlimburgtheaters.nl 045-5716607
WO 17-04-2013 20:00 Theater Heerlen HEERLEN www.parkstadlimburgtheaters.nl 045-5716607
DO 18-04-2013 20:00 TheaterHotel De Oranjerie ROERMOND www.theaterhotelroermond.nl 0475-391491
VR 19-04-2013 20:00 TheaterHotel De Oranjerie ROERMOND www.theaterhotelroermond.nl 0475-391491
ZA 20-04-2013 20:00 Chassé Theater BREDA www.chasse.nl 076-5303132
zo 21-04-2013 19:00 Chassé Theater BREDA www.chasse.nl 076-5303132

COLOFON
Het creatieve team
muzikale leiding Renat Salavatov
regie Mikhail Pandzhavidze
dekorontwerp Igor Grinevich
kostuumontwerp Yulia Vashchenko
koordirigent Liubov Draznina
Staatsopera van Tatarstan
algemeen directeur Raufal Moukhametzyanov
internationale betrekkingen Eduard Bagautdinov
administratief directeur Yuri Larionov
technisch directeur Nikolay Kirpikov
hoofd techniek Andrey Nartsov
stagemanager Svetlana Bessanova
operator Rustem Karimov
lichtontwerp Sofya Gracheva
European Ballet and Opera Productions
uitvoerend producent Stefan Bruin
productie assistent Karin van Ooijen
tourmanager Vassilen Dimitrov
boventiteling Jurjen Stekelenburg
Brochure
ontwerp MOL grafische vormgeving
druk ESHA Drukwerkfaciliteiten
www.ebop.nl