DANkFEEsT - passion for south africa

WAAR LATEN WE AL DIE MENSEN?
Diep in ons hart zijn we dankbaar voor het ruimtetekort, het betekent immers dat veel
mensen ons weten te vinden en we zijn blij met al het werk dat door onze vrijwilligers in de
townships wordt verzet.
We zijn druk bezig geweest met de aanschaf van een tent voor 500 mensen. Maar het bleek
dat dat eigenlijk niet mogelijk was. Door de armoede is alles van waarde, dus ook een
gloednieuwe tent. Er zou een twee meter hoge prikkeldraad-omheining omheen moeten.
Wat doe je als je geen huis hebt? Ze snijden een stuk uit de tent als ze
dat kunnen gebruiken voor hun eigen onderkomen, ook de palen
kunnen ze goed gebruiken. Iemand in de tent laten slapen zou
veel te gevaarlijk zijn, omdat er niet wordt teruggedeinst om
iemand van het leven te beroven. Zelfs het kantoor was niet
veilig, getracht werd de deur te forceren maar de inbrekers
werden duidelijk gestoord in hun aktie. De politie maakt nu
iedere paar uur een rondje.
Ook de twee carports hebben ze de eerste de beste avond al
proberen te stelen, terwijl we de ijzeren palen in cement in de
grond hadden gezet. Zij hebben dat eruit gehakt, maar zijn toen
ook door de politie gesnapt. We zetten de carports iedere week
op. We moeten alles op slot doen. Ook het toilet heeft ijzeren
deuren, maar een paar weken geleden hebben ze tijdens de
dienst op vrijdag de koperen waterleiding eruit gestolen,
die hebben we nu vervangen door een rubberen slang.
Het is soms wel ontmoedigend, maar we geloven dat we
een positieve invloed hebben op de mensen die onze
samenkomsten bezoeken en dat er bij hen een mentaliteitsverandering
plaats zal vinden.
Door die tent niet aan te schaffen hadden we wel
een probleem, want de eigenaresse van het gebouw
zei opeens dat we de muur tussen de grote zaal en
het leslokaal er niet uit mochten halen, terwijl ze eerst
gezegd had dat dat wel mocht; als we maar alles in de
oude staat terug zouden brengen als we er uitgaan.
Onverwachts, toen wij er zelf niet waren, kwam ze kijken.
De man die de renovatie doet heeft toen met haar
gepraat en uitgelegd hoe hij de muur open zou breken
en hoe hij het dan weer dicht ging maken als we zouden
weggaan. Eerst bleef ze nee zeggen en ging terug naar
haar auto, maar toen kwam ze opeens terug en zei: “Doe
het toch maar”.