Alternatieven voor invasieven : plant anders - Europa

Wanneer is een plant invasief?
Bepaalde uitheemse
planten die in onze streken
worden geïntroduceerd,
worden op termijn
invasief. Ze koloniseren
natuurlijke milieus,
verspreiden zich snel en
vermeerderen zich soms
op een explosieve manier.
Invasieve planten
De mens voert al sinds eeuwen, vanuit alle hoeken van de wereld, planten in. Het overgrote deel van deze
soorten veroorzaakt geen problemen, slechts een klein gedeelte heeft een negatieve invloed op het milieu.
Ingevoerd in een nieuw territorium, zonder hun natuurlijke vijanden, weten ze zich uitstekend aan hun nieuwe
omgeving aan te passen. Ze groeien er zeer snel, verspreiden zich gemakkelijk en rukken onbeheerst op in
de natuur, ten nadele van de inheemse flora en fauna. De bekendste voorbeelden zijn reuzenberenklauw, reuzenbalsemien,
Amerikaanse vogelkers en Japanse duizendknoop. Maar er zijn nog vele andere invasieve (of
woekerende, exotische) planten. Ze bevinden zich overal: in steden, bossen, weiden, vijvers, langs wegen
en waterlopen... én in onze tuinen.
Reuzenberenklauw
4
Waterteunisbloem
Wetenschappers hebben invasieve planten gedefinieerd aan de hand
van precieze criteria. Een invasieve plant is een plantensoort die:
l door de mens, bewust of toevallig, buiten haar natuurlijke verspreidingsgebied
is geïntroduceerd, (vandaar de term “exoten”,
of uitheemse soorten);
l in staat is om in natuurlijke milieus zijn populatie in stand te
houden;
l over een aanzienlijke verspreidingscapaciteit beschikt, wat leidt
tot een sterke expansie van de populatie;
l de neiging heeft om dichte populaties te vormen die geleidelijk
aan de inheemse soorten gaan verdringen, vergelijkbaar aan
monoculturen.
Alleen soorten die aan al deze criteria voldoen, kunnen als invasief
beschouwd worden.