Rupel.blad - Natuur in Aartselaar

Doornbrem en overal kwamen we
stukjes tegen van de ‘Camino de Santiago’,
de bekende pelgrimsweg naar
Compostella. Ook het bezoek aan het
Castillo de Loarre, met een audiocassette
als gids in een taal naar keuze,
vonden we allen heel leuk.
Andere dagen waren onze uitstappen
meer gericht op het vogels kijken. Zo
was er de mooie bergwandeling naar
de Valle de Agarües waar we de lucht
afspeurden naar Lammergieren.
Of de avondwandeling waarbij we Oehoe’s
zagen en Dwergooruil en Nachtzwaluw
hoorden roepen.
In en rond Berdún zaten Zwarte
Roodstaarten en Europese Kanaries.
Onderweg zagen we veel Rode en
Zwarte Wouwen.
Vooral tijdens de mooie kloofwandeling
in de ‘Foz de Lumbier’ genoten we
van het schouwspel van de Vale Gieren
en de Aasgieren, ook de Blauwe Rotslijster
hebben we hier gezien. Vogels
kijken op een vuilnisbelt bleek echter
iets minder in de smaak van sommige
deelnemers te vallen, de mooie Rode
rotslijster stoorde zich echter minder
aan het afval.
De mooiste bloemen en vlinders, en
vooral de mooiste wolken zagen we
tijdens de wandeling richting Arrés.
Vele Orchideeënsoorten en zoveel
vlinders; Landkaartjes, Geaderde witjes
en Rouwmantels vlogen er met
tientallen rond onze hoofden.
Het hoogtepunt van deze Pyreneeënreis
was de tocht vanuit Torla in het
mooie ‘Parque Nacional de Ordesa
y Monte Perdido’. Een pendelbusje
bracht ons naar het beginpunt van
onze dagtocht.
De ‘ravijn’ Ordesa, met zijn kilometerslange
bijna loodrechte wanden,
bood ons die dag spectaculaire vergezichten.
Veel moesten we niet klimmen
die dag, wel urenlang afdalen in
deze onvergetelijke omgeving aan de
voet van de Monte Perdido: eindeloze
kalkstenen rotsformaties met indrukwekkende
plateaus. Pyreneese gemzen
keken vanuit de hoogte toe hoe
wij, op handen en voeten soms, onze
weg naar de vallei zochten.
Zeven uur stappen, zei onze chauffeur
die ochtend toen we naar boven reden,..
we hebben er wat langer over
gedaan. Het laatste stuk, vanaf de
waterval, een afdaling over een plaatselijk
zwaar geërodeerd stenig bospad,
was moordend. Zelfs de meest
begeesterde vogelspotters onder ons
Rupel.blad 21
Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido foto: Patricia Budini
dachten uiteindelijk alleen nog maar
aan een frisse ‘cerveza’.
‘s Avonds, bij Emilio, dronken we
gezellig een frisse pint. Een goei
douchke kan dan soms wonderen
doen. Nog even een fijne verrassing
voor Irma want zij verjaarde die dag:
een lekkere cava en een verjaardagsgebak
als dessert. Die avond waren
we wél te moe voor onze afspraak
achter de kerk met de Kerkuil. De aperitivo,
aangeboden door Ria en Luk,
was voor de volgende dag evenals de
traktatie van een ijsje door Irma.
Kerkjes, middeleeuwse bruggetjes,
Aragonese schouwtjes, waar Gaudi
allicht zijn inspiratie in heeft gevonden,
en de grandioze natuur… wat een
voorrecht dat we hier mochten zijn!
Bedankt Erik en Irma, voor de goede
zorgen en de fijne reis. Dank ook aan
Ria en Luk voor hun bijdrage aan deze
zeer goed voorbereide reis. Ik denk
dat iedere deelnemer het naar zijn zin
heeft gehad.
¡Hasta la proxima! Dit is zeker voor
herhaling vatbaar.