Brochure Longtransplantatie - Transplantkring.be

Recommendations

Info

Geleidelijke vernauwing van de bloedvaten De bloedvaten worden te nauw en geraken soms verstopt. Dit is een gevolg van: - een beschadiging van de oppervlakkige laag, of endotheel, van de vaten. - een vermenigvuldiging van de spiervezels in de wand van de bloedvaten. - het kleven van de bloedplaatjes aan het beschadigde edontheel. Er wordt aangenomen dat er een erfelijke aanleg is, samen met een uitlokkende factor. Dit kan zowel een verhoogde bloeddoorstroming, verhoogde druk of ontsteking zijn. Dit alles kan leiden tot een onevenwicht van bloedvatvernau-wende producten ter hoogte van de longvaten, bijvoorbeeld: - tekort aan vaatverwijdende prostacyline. - tekort aan vaatverwijdende stikstofmonoxide - overschot aan vaatvernauwende endotheline. Ten slotte zijn er nog enkele zeldzame aandoeningen zoals Eisenmenger (9%), ré-transplantatie (2%) en Bronchiëctasiën (2%). In België worden in vier universitaire centra longtransplantaties gedaan (ULB, UCL, UA en KU Leuven), waar tussen de 60 en 70 transplantaties per jaar plaatsvinden. Tot nu toe waren er twee chirurgische behandelingen voor COPD mogelijk: longtransplantatie en volumereductiechirurgie. Bij volumereductiechirurgie wordt aan één of aan beide zijden van de long een stukje weggesneden. Die techniek bleek maar bij een derde van de longlijders de levenskwaliteit echt te verbeteren. Bovendien was het moeilijk om het effect van de ingreep te voorspellen. Borstkasvergroting is een nieuwe operatieve techniek, die longlijders met emfyseem kan verbeteren. Door hun borstkas operatief te vergroten, wordt de levenskwaliteit van patiënten met chronische longziekte aanzienlijk verhoogd. COPD is een ontstekingsziekte die vijf tot tien procent van de bevolking boven de vijftig jaar treft. Roken is de belangrijkste oorzaak. Bij gebrek aan echte geneesmiddelen zochten artsen naar manieren om de levenskwaliteit van longlijders te verbeteren. Dank zij de nieuwe operatietechniek krijgen patiënten met uitgerekte longen die in ademnood geraken, nieuwe vooruitzichten. Chirurgen vergroten de borstkas van de patiënt door het borstbeen open te snijden. Er worden een soort botblokjes ingebracht, waardoor de thorax vergroot en de longcapaciteit toeneemt. Een verbreding van het borstbeen met twee centimeter leidde tot een toename van de longcapaciteit met 400 ml. De nieuwe techniek werd virtueel ontwikkeld met behulp van 3D-modellen. Die konden per patiënt precies voorspellen welke volumetoename een bepaalde verwijding zou betekenen. Ondertussen zijn reeds enkele patiënten geopereerd en zijn de resultaten veelbelovend. De toename in de levenskwaliteit van de longlijders blijkt groter dan bij volumereductiechirurgie. ( Bron: prof. dr Marc Decramer en prof. dr Paul De Leyn K.U. Leuven. uit Eos mei, 2005) . “ Overgenomen uit Nieuwsbrief 15/ september 2006 HALO vzw”. Na transplantatie. Na het verblijf op dienst intensieve zorgen, de Medium Care en de transplantatieafdeling mogen de transplanten terug huiswaarts. Het verblijf in het ziekenhuis is van iedere patiënt anders en hangt af van de toestand van de patiënt. Omdat longtransplantatie een hoogtechnologische heelkundige ingreep is, betekent het doormaken van een longtransplantatie een ingrijpende gebeurtenis, dit zowel voor patiënt als voor de familie. Deze transplantatie biedt dan ook de kans om de levenskwaliteit te herwinnen die verloren was, maar het brengt ook enkele verplichtingen met zich mee. Therapietrouw is van groot belang, zo moet iedere transplant op juiste tijdstippen, en dit dagelijks, zijn medicatie tegen afstoting innemen. Hierop volgt ook een strikte follow-up. De patiënt moet geregeld terug op consultatie bij de behandelende arts, dit noemt men “ op dagzaal”. In het begin gebeurt dit 2X/week, nadien 1X en zo wordt verder afgebouwd naar vier tot maximaal 12 weken. Wanneer de patiënt iets voelt, kan hij steeds de verpleegsters of de professor raadplegen en indien nodig word de dagzaal vervroegd of word men terug opgenomen. Een dagzaal verloopt als volgt: in volgorde van aankomst, ’s morgens op de transplantatieafdeling, word je gezien door een verpleegkundige, die je parameters neemt (bloeddruk, hartslag, temperatuur, saturatie en gewicht). Daarna worden je eventuele klachten en problemen besproken. Iedere transplant moet een dagboek bijhouden, waarop dagelijks de medicatie word bijgehouden, gewicht, blaasresultaten en temp.. Vervolgens wordt er een longfoto genomen en moet men naar longfunctie waar blaastesten worden afgenomen. Na drie, zes en twaalf maanden en verder om de zes maanden worden een aantal routineonderzoeken gepland, met o.a. bijkomende longfunctieproeven, CT-scan van de longen en een bronchoscopie met spoeling en eventueel biopsiename. Wanneer alle resultaten bekend zijn, wordt men dan bij de professor verwacht voor het bespreken van de resultaten. Om het jaar wordt men voor drie dagen opgenomen voor een grondige screening. Wanneer de patiënt wil en voldoende hersteld is, mag hij in samenspraak met zijn behandelende arts eventueel het werk terug hervatten. Er mag ook terug aan sport gedaan worden, dit ook in overleg met de arts.
Medicatie Spirometer Iedere longtransplant krijgt bij ontslag een spirometer mee naar huis, dit is een toestel dat de uitgeademde volumeverandering en de tijd registreert. Dit toestel meet twee waarden nl: FVC: Geforceerde Vitale Capaciteit, dit is het max. volume dat kan uitgeademd worden na een volledige inademing. FEV1: (ESW) Eén seconde waarde, max. volume dat in één seconde kan uitgeblazen worden. De berekening van de normaalwaarden hangt af van verschillende factoren: leeftijd, lengte, geslacht en ras. De parameters nemen toe tot op 18 jaar, blijven constant tot 25 jaar en nemen daarna terug af. Wanneer de FEV1 echter enkele dagen na elkaar tot 10% zakt, word best de behandelende dokter hiervan op de hoogte gebracht. Spijtig genoeg worden de wachtlijsten voor longtransplantatie langer en sterven er patiënten op de wachtlijst. Daarom worden in verschillende centra gezocht naar methoden om zieke longen beter te behandelen. Het aantal transplantaties zou men op verschillende manieren kunnen verminderen, zoals het verbannen van roken zo zou er minder emfyseem zijn. Het herstellen van zieke longen, of in de verdere toekomst misschien een beroep te kunnen doen op kunstlongen. Met dank aan: Prof. Geert Verleden, Prof. Lieven Dupont, longtransplantatie.be, gezondheid.be, demaakbaremens.org en vzw HALO. Tekst: P. Vandorpe.
Page 1 and 2: LONGTRANSPLANTATIE verbetert kwalit
Page 3 and 4: Donaties (bloed - weefsels en organ
Page 5: Wie komt in aanmerking Longtranspla
Page 9 and 10: GETUIGENISSEN Dit zijn getuigenisse
Page 11: Organisatie: Oostrozebeekse Transpl

Brochure Longtransplantatie - Transplantkring.be

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?