Carwash Cash - Vandevelde, Johan

auto’s wassen.’
Dat was waar, maar Alex leefde erg mee met meneer
Frank. Vader De Vilette leefde immers voort in de
oldtimers en hierdoor hadden ze een emotionele waarde,
die niet in geld uit te drukken was. Maar Frank had
gelijk, ze konden niets doen. Er zat niets anders op dan
afscheid te nemen en op zoek te gaan naar een wijk waar
misschien nog niemand iets van de diefstal gehoord had.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Het was al
middag en iedereen had het nieuws al gehoord. Toen de
drie vrienden op een schaduwrijk plekje in het park een
broodje verorberden, hadden ze welgeteld één auto
gewassen.
‘Ik stel voor dat we het voor bekeken houden’, zei
Chrissy. ‘We zullen vandaag toch niet veel meer
verdienen. We kunnen alleen maar hopen dat de inbrekers
snel opgepakt worden, zodat de mensen ons weer gaan
vertrouwen.’
‘Dat kan weken duren!’ kreunde Alex.
‘We mogen de moed niet laten zakken’, zei Jesse. ‘De
supermarkt is er nog nog.’
Alex keek verbaasd op.
‘Wat bedoel je?’
‘Simpel!’ zei Chrissy. ‘We vragen de mensen of we hun
auto mogen wassen terwijl ze gaan winkelen en als ze
terugkomen, betalen ze ons!’
Het was het proberen waard.
> 17