IKWEETWATDITIS - Crossmedialab

Niet zo
goed
46
Pace
Vervolgens is gekeken of de videofragmenten
onderling verschillen in de mate waarin ze een goed
verhaal vertellen en de mate waarin het bepaalde
emoties oproept. De zes videofragmenten bleken
significant van elkaar te verschillen. Vervolgens is de
vraag welke twee videofragmenten het meest van
elkaar verschilde om daarmee een ‘goed’ verteld
verhaal te hebben en een ‘slecht’ verteld verhaal.
Videofragment 1 bleek verreweg het vaakst negatief
scoort en videofragment 5 het vaakst positief. De
opmerkingen van de proefpersonen bij de videofragmenten
zijn hiermee in lijn, videofragment 1 wordt
getypeerd met ‘te veel vakjargon’, ‘mist context’
en ‘slechte verteller’; bij videofragment 5 worden
de opmerkingen gemaakt: ‘goed verhaal’, ‘beste
videofragment’, ‘ze voegt absoluut iets toe’. Ook is
videofragment 1 het vaakst als laatste geplaatst in de
opdracht de videofragmenten op volgorde te leggen,
en is videofragment 5 het vaakst als eerste geplaatst
in deze volgorde. Ook bij statistische toetsing bleek
dat videofragment 1 significant slechter scoort op
de vier vragen naar het verhaal en ook significant
slechter scoort op de emotievragen dan videofragment
5.
Beste
De acht professionals die in de pre-test hebben
deelgenomen kunnen beschouwd worden als een
homogene groep en zijn ook vrij uitgesproken in
hun oordeel over het ‘beste’ en ‘slechtste’ videofragment:
zowel de analyse van de antwoorden, de
volgorde waarin de videofragmenten gelegd worden
en de opmerkingen bij de videofragmenten wijzen
alle in dezelfde richting. Er konden dan ook uit het
beschikbare materiaal eenvoudig en eenduidig
twee videofragmenten worden geselecteerd die
uiteindelijk zijn gebruikt in het experiment rond
storytelling. Dit experiment zullen we onderstaand
verder beschreven.
In het experiment ‘storytelling’ heeft uiteindelijk de
toetsing plaats gevonden van de eerder beschreven
hypothesen. Dit experiment zal dus uitspraken
moeten opleveren over de modaliteit bij de presentatie
van een verhaal en de kwaliteit van een verhaal in
relatie tot de betrokkenheid. Om deze uitspraken te
toetsen werd gebruik gemaakt van het geselecteerde
materiaal in de pre-test.
Van beide verhalen zijn drie modaliteiten gemaakt:
1 de videofragmenten zoals die ook in de pre-test
zijn aangeboden;
2 een audioversie waarbij het vertelde verhaal als
MP3 fragment uit de video is gehaald;
3 een tekstuele versie waarbij een transcript is
gebruikt van het vertelde verhaal in het videofragment.
Op deze manier ontstond een 2 x 3 onderzoeksdesign
(goed verhaal / slecht verhaal x video / audio / tekst).
De verschillende condities zijn aangeboden in de
onderzoeksomgeving ‘ikweetwatditis’ waarbij in
alle condities altijd het object zelf in beeld was als
afbeelding. Proefpersonen waren studenten aan
de Hogeschool Utrecht. Deze groep kan als ‘leken’
worden bestempeld. In totaal hebben 65 proefpersonen
deelgenomen aan het experiment, hiervan
zijn er vier uit de data verwijderd omdat tijdens
de afname de applicatie niet goed werkte. Van de
61 proefpersonen gaat het om 15 vrouwen en 46
mannen, met een gemiddelde leeftijd van bijna 23
jaar. Meer dan de helft van de studenten volgden
de opleiding Digitale Communicatie bij de Faculteit
Communicatie & Journalistiek (36), andere vaker
voorkomende opleidingen waren nog commerciële
economie (6), mediatechnologie (5) en culturele en
maatschappelijke vorming (4). Het experiment is
afgenomen in het Crossmedialab aan de Faculteit
Communicatie & Journalistiek van Hogeschool
Utrecht in de periode november - december 2009.
Proefpersonen namen plaats achter een PC-monitor
en volgden de instructies op het scherm. Een
proefleider was aanwezig om eventuele vragen te
beantwoorden. Gemiddeld duurde het experiment
20 tot 30 minuten.
Na een korte introductie werd de proefpersoon
een viertal vragen gesteld over kenmerken zoals
geslacht, leeftijd, postcode en opleiding die gevolgd
werd. Vervolgens werden ook een aantal vragen
gesteld over de betrokkenheid van de proefper-
47
Proefpersoon
Crossmedialab