De ruwharige vacht; niet een dezelfde

De ruwharige vacht; niet een dezelfde
De genetica van de ruwharige vacht is moeilijk te begrijpen. In een nest kan je een behoorlijke variatie in vachten zien; van kortharige
puppy’s met perfecte ondervacht tot aan puppy’s met overvloedige vacht met nauwelijks ondervacht. De ideale vacht is een vacht bestand
tegen alle weersomstandigheden en terreinen. Een gemakkelijk te onderhouden vacht die bestaat uit een harde bovenvacht met dichte,
zachte ondervacht en beschermend garnituur; de baard en wenkbrauwen. Dit is het soort vacht wat fokkers nastreven.
Twee nestzusjes op de leeftijd van zes weken. Links de chocoladebruin en tan met minimale, maar perfecte beharing. Rechts de black
and tan met overvloedige beharing.
De ruwhaar is een vacht gemaakt door de mens, dus komt niet voor bij wilde honden. Ondanks een eeuw van
effectieve selectie kan worden gesteld dat de ruwharige vachten onderling niet allemaal met elkaar
overeenstemmen. Ruwhaar is een algemene noemer om de vachtsoort aan te duiden, maar er zit veel verschil
in de ruwharige vachten onderling. Binnen het ras zijn de vachten ongeveer gelijk aan opbouw en structuur,
maar elke hond heeft zijn eigen samenstelling. Dit is te vergelijken met de vingerafdruk van de mens. Elk mens
heeft een vingerafdruk, maar geen is er exact hetzelfde. De ene teckel heeft harde stekelhaartjes, terwijl de
andere langere, gekrulde haren heeft. De bovenvacht verwijderen we door deze bij voorkeur met de hand uit
te plukken
De hoeveelheid vacht die een ruwhaar heeft, kan per seizoen veranderen, maar er is er niet een duidelijke
seizoensgebonden ruiperiode zoals bij sommige rassen. Begrijpelijk, want de vacht wordt handmatig
verwijderd door middel van plukken wanneer deze ‘rijp’ is. Het ruien kan zich aanpassen aan het plukken.
Om de ruwharige vacht te beoordelen, voelen we de hardheid van de bovenvacht en kijken we naar lengte.
Deze kan variëren van 1 tot globaal 5 centimeter. De hardheid van de vacht kan ook beoordeeld worden door
tegen de haargroei in te blazen. Als de haartjes blijven liggen, is de vacht hard. Er zijn verschillende graden van
hardheid en dichtheid.
De ondervacht kan bekeken worden door de vacht op de rug in een scheiding te kammen. Is de huid makkelijk
te zien, dan is de vachtdichtheid (het aantal haren per vierkante centimeter) laag. Als je de huid niet makkelijk
kan zien, dan is de vacht dicht. De ondervacht moet duidelijk te zien zijn bij deze inspectie en zit net onder de
bovenvacht en bestaat uit zachtere, doffe haartjes die zorgen voor een isolerend laagje. Wanneer de hond net
uit het water komt, kan men direct zien hoe goed de ondervacht functioneert. We zien niet alleen onderlinge
verschillen in de bovenvacht, maar ook in de ondervacht.