Jubileumboekje Dienst Terugkeer en Vertrek

van het terugkeerdossier krijgt steeds meer concreet vorm en samen met
de ketenpartners bekijkt de DT&V waar de oorspronkelijk gelegde ‘knip’
in de werkprocessen verbeterd kan worden. Na vijf jaar is het goed om
met de keten te bekijken waar de in 2006 gemaakte keuzes, achteraf
gezien niet zo logisch zijn. Zo is onder andere in samenwerking met de
IND het Dublinproces gewijzigd.
Niet alleen op de inhoud moest steeds worden geïmproviseerd, zeker
ook in de bedrijfsvoering is heel wat op ons afgekomen; het openen en
sluiten van DJI- en COA-locaties, de bezuinigingen en de overgang van
Justitie naar BZK. Allemaal trajecten waar ik persoonlijk veel van heb
geleerd.
Nu staat er een organisatie die zelfbewust de volgende stappen gaat
zetten, die weet wat zijn meerwaarde is en op een aantal terreinen
trendsettend is. De volgende stappen gaan weer veel van ons vergen, ik
zal niet zeggen dat we er al klaar voor zijn, maar wel dat we het
aankunnen.’
Directeur Internationale Aangelegenheden Hans Faber
De directeur Internationale Aangelegenheden is verantwoordelijk
voor het onderhoud van de relaties met zowel de centrale
autoriteiten van het land van herkomst als diens diplomatieke
vertegenwoordiging in Nederland of België.
‘Eigenlijk zijn het geen vijf jaar DT&V voor mij geweest,
maar zes jaar. Begin 2006 vroeg Rhodia mij of ik haar wilde gaan helpen
een terugkeerorganisatie te bouwen. Ik heb daar bijna niet over nagedacht
en dat direct gedaan. Gestart in een kantoortje vlakbij het Plein in
Den Haag als projectorganisatie. Daarna het spannende moment van
januari 2007 toen we live gingen en hoopten dat toch de meeste
gummetjes, bureaus, computers, salarisstrookjes, dossiers etc. er waren.
Vervolgens met alle 450 nieuwe collega’s de organisatie opbouwen naar
de organisatie die er nu stevig staat. Wat een unieke ervaring is dat op
zich al geweest!
Maar terug naar de vraag, wat betekenen die vijf, zes jaar nu voor mij?
Het helpen bedenken en opbouwen heeft mij echt enorm veel energie
gegeven. Alles was nieuw en onbekend. Vooral alles maar op gezond
verstand. Ook werken met ervaren bestuurders, zeker met generaal
buiten dienst Maarten Schouten, heeft mij veel geleerd. Ik heb gemerkt
dat er meer kan dan je denkt dat er kan. Gewoon doen! En het bood voor
mij natuurlijk ook veel kansen. Ik werd hoofd afdeling Inhoudelijke
Ondersteuning. Eén van de leukste banen in de vreemdelingenketen.
Verantwoordelijk toen voor de gevreesde procesprotocollen, voor de
beleidsmatige ondersteuning van de organisatie en voor het internationale
dossier. Dus van paklijsten van het Semi Statisch Archief, naar
debatten in de Tweede Kamer naar overleggen in Kaboel met (letterlijk)
de Taliban in de achtervolging. Vervolgens mijn eerste echte ervaring in
het primair proces als waarnemend directeur Operationele
Ondersteuning (DOO) in 2011. Indrukwekkende periode, vooral door toen
te beginnen met het uitzetten van gezinnen naar Bagdad. En nu trek ik
13