2012-04 De Inrol van april 2012 - Groen-Geel

haagSchE countrycLub groEn-gEEL
tEEnSLippErDag
De laatste twee weken werden gekenmerkt door een aantal mooie voorjaarsdagen.
Afgelopen zaterdag was er één van en ik had die dag het genoegen naar buiten
te kunnen. Wat mij een aangename afwisseling van het bureau en de laptop leek.
Leek.
Het bleek rokjesdag te zijn. Ik dacht
altijd dat deze term door Martin Bril
bedacht was, maar een snelle googleactie
leverde andere informatie op. Ik
denk dat men dan doelt op bloesjesdag,
wat ook heel erg zal zijn, maar niet zo
erg als rokjesdag. Die we ook heel goed
teenslipperdag kunnen noemen, maar
daarover later meer ergernis. Over de
combinatie rok & teenslipper zal ik al
helemaal maar niet beginnen.
Nu moet u weten dat ik een groot
voorstander ben van de rok. En de jurk.
Zowel kort als lang en graag in een tint
zwart, grijs of bruin en als ik op avontuur
ben in wit of legergroen. Maar dat
is heel gedurfd en enkel voor dagen dat
ik overloop van zelfvertrouwen. Dat zijn
er niet al te veel.
En soms zou ik willen dat de rest van
Nederland daar ook last van zou hebben.
Niet vanwege genoegdoening,
wraak of iets anders onvriendelijks.
Nee, puur vanwege het feit dat al die
rokken mijn ogen deden tranen. Nu
zou ik die felgekleurde, flodderige en in
gevallen vrolijk gebloemde rokken nog
kunnen verdragen, als de benen die de
rok omsluiten een dergelijke lap H&M
stof zouden sieren. Of andersom. Maar
in gevallen zag ik de kerven terplekke
in het linnen springen. Vermoedelijk
omdat het wintervet nog niet is weg
gesport, de rok één rokjesdag te veel
heeft meegemaakt, of omdat de rok de
melkflessen zelf ook niet langer meer
kon ‘handelen’. Overduidelijk zag ik
bloemen terplekke wegkwijnen in het
waterige maartzonnetje: dit was te veel
van het goede voor ons beiden.
Na het opzetten van mijn donkerste
zonnebril om al dit vreselijks te filteren
werd mij nog iets helder. Ik was zo
20
gefixeerd geweest op de rokken/jurken
en melkflessen dat ik het schoeisel
nog niet had kunnen registreren. Blote
benen in laarzen. Hakken met glanzende
huidkleurige panty’s van het Kruidvat
en.... téénslippers. Ja, u leest het goed:
flipflops. Die met een rubberen onderkant
en een dingetje tussen de tenen
waarvan je altijd de eerste twee weken
blaren hebt (gerechtigheid!). De teenslippers
die je met goed fatsoen alleen
op het strand of de camping aan kunt.
En je dan alsnog dient te verexcuseren.
Dat soort. In alle kleuren. Uiteraard
waren de nagels nog niet gelakt en de
pedicure was er de afgelopen maanden
kennelijk behóórlijk bij ingeschoten. De
enkels daarentegen waren wel weer
fraai versierd. Met een veelvoud aan
enkelbandjes in alle kleuren van de
regenboog. Stekende hoofdpijn kreeg
ik er van en ik trok gedesillusioneerd
huiswaarts.
En waar rokjesdag met veel fantasie
nog iets zou zijn waar naar uitgekeken
zou kunnen worden (mannen), dien ik
hierbij een motie in om teenslipperdag
bij modewet te verbieden.
Gelukkig geldt dit allemaal niet voor
onze hockeydames. Die zien er tenminste
goed uit in rok, zijn hier door
veelvuldig dragen aan gewend en lopen
bovendien op normaal (hockey-) schoeisel.
Om er voortaan zeker van te zijn,
denk ik er over een ‘verbod tegen teenslippers
op de Roggewoning’ in te brengen
op de komende ALV. Ofzo.
Met een groet,
Monique Kootker.