Download PDF - de Boesdaalhoeve

werken in een warm huis
Over het rustoord de groene Linde
Niet minder dan vijftien personeelsleden
werken al 25 jaar of langer in De Groene
Linde. Rita Denayer is zo’n ‘bekend
gezicht’. Vijfentwintig jaar was zij actief
bij het onthaal; vandaag werkt zij als
animator. “Volgend jaar bestaat De
Groene Linde 30 jaar. Er zijn collega’s die
hier al langer aan de slag zijn dan ik en
volgens mij ook heel wat meer verdiensten
hebben. Maar ik ben een ‘bekend
gezicht’, omdat ik op het onthaal in
contact kwam met alle mensen, zowel
bewoners als bezoekers”, vertelt Rita.
“Na 25 jaar wilde ik een nieuwe uitdaging
en ik heb me laten omscholen tot
animator. Nu sta ik nog dichter bij de
mensen. Het is zeer belangrijk om naar de
mensen te luisteren. Horen wat er leeft,
wat zij graag hebben of doen, kijken of
alles naar wens verloopt, hen aanvoelen
en begeleiden. Soms willen zij bijvoorbeeld
het graf van de overleden echtgenoot,
een familielid of een vriend
bezoeken. Waarom zou dat niet kunnen?
Of ze hebben nood aan andere bijstand.
Wel, wij zoeken de beste oplossing voor
iedereen.”
Iedereen animator
“Het is niet altijd makkelijk, maar
moeilijk gaat ook en vragen zijn er om
opgelost te worden. Eén ding is zeker: wij
doen ons werk graag. Het voordeel is dat
je hier steeds in een ‘warm huis’ terechtkomt.
Ook een huis waar je veel liefde
krijgt. De bewoners zijn blij als ze ons
terugzien. Als we een andere dienst doen
en ze komen ons tegen, vragen ze dikwijls
‘wanneer wij nog eens bij hen staan?’”,
beamen Gerda Van De Gucht en Lieve
Vansumere. Alle drie benadrukken ze dat
je nooit als eerste naar het leven van de
bewoners mag peilen. Alleen als ze zelf
laten blijken erover te willen praten, kan
je dieper ingaan op hun leven. “In feite
moet elk personeelslid in zekere zin een
animator zijn”, vat directeur Robert
Geeraert het in één zin samen. “In
samenwerking met het dienstencentrum
De Boomgaard kunnen mooie activiteiten
opgezet worden. Deelnemen aan
allerhande activiteiten is van groot belang
voor onze inwoners. Het is de bedoeling
om de samenwerking in de toekomst nog
te verstevigen.”
uit de gemeente 03
Als je bewoners van rustoord de groene Linde in Sint-genesius-Rode tegen het lijf
loopt en er een praatje mee slaat, hoor je niets dan positieve geluiden. meestal
benadrukken ze het “gedienstig en toegewijd personeel” en het feit “dat je altijd terecht
kan bij iemand die je kent”. dat laatste kan alleen als je een vaste en goede personeelsploeg
hebt. en dat is in het Rodense OCmW-rustoord de groene Linde het geval.
Vlnr. Gerda Van De Gucht, Robert Geeraert, Rita Denayer, Lieve Vansumere.
Eigen stek blijft belangrijk
“Verhuizen naar een rusthuis is een
ingrijpende gebeurtenis”, vertelt Robert
Geeraert. “Het is afscheid nemen en
achterlaten, maar ook het begin van een
nieuwe, volwaardige levensfase. Onze
betrachting is dat onze bewoners hier een
warm, rustig en gezellig plekje vinden,
prettige ervaringen opdoen en nieuwe
vriendschappen sluiten. Ze moeten zich
hier zo vlug mogelijk thuis voelen.”
Daarom beschouwt De Groene Linde de
kamer van de bewoners als hun privédomein.
“De bewoners kunnen hier ook
samen met hun familie eten als ze dat
willen. Dergelijke dingen dragen bij tot het
welzijn van onze bewoners. Mensen die
ontevreden zijn over een aantal zaken
kunnen dat trouwens altijd zeggen aan het
personeel. Wie dat niet direct mondeling
durft, kan de formulieren bij het onthaal
gebruiken om een probleem aan te kaarten.
In het dienstencentrum kunnen de
bewoners terecht voor allerhande informatie,
advies en diensten.”
Hugo Devillé