Uitgave Ons Orgaan juli 2011 - Bond van Vrije Evangelische ...

2
BEZINNING
Voeg geheel mijn hart tesaam
PS.86:11b
De meesten van degenen die nu met vakantie gaan, hebben voorbereidingen getroffen.
Omdat ik zelf zelden naar dezelfde plek terugkeer, is het altijd een heel gedoe om te weten waar
ik precies naar toe ga. In oktober begin je te denken en hoopt in januari een boeking te kunnen
doen. In de praktijk wordt het veel later en tijdenlang loop ik na te denken over de bestemming.
Je springt in gedachten van de ene bestemming naar de andere.
Zoals je heen en weer geslingerd kunt worden in het maken van vakantieplannen, kan het ook
gebeuren dat je niet klaar komt met diepere dingen van het bestaan. Je wilt op God vertrouwen,
maar in de praktijk is dat zo moeilijk. Er gebeurt zoveel in je leven waardoor je niet vooruit komt.
God is helper en heeft vroeger geholpen, maar nu zie je er niets van. Je wilt de Schepper wel
vertrouwen, maar het is zo moeilijk. Waarom is er onrecht? Waarom wint de onrechtvaardige
machthebber steeds? Waarom krijgen dezelfde mensen steeds ten onrechte de klappen?
Waarom is er ellende? Dit gebeurt in de wereld en in kerken. Om dichtbij huis te blijven,
waarom is op 23 mei jl. onze zeer geliefde broeder Huug Varkevisser op zo‘n jonge leeftijd en met
zo ongekend vele gaven weggenomen? Ik weet het allemaal niet en ervaar dat ik heen en weer
wordt geslingerd.
In Psalm 86 ervaar ik wel herkenning. We komen in de psalm een mens tegen die schreeuwt om
verlossing. Het is een mens die geen kant op kan en die bedreigd wordt. Hij mist Gods hulp en
weet het niet meer. Hij is evenmin in staat om redelijkheid in alles te ontdekken. Wat mij treft in
het lied is dat David vraagt of zijn hart samengevoegd mag worden. Dit houdt niet in dat hij
vraagt of hij alles mag begrijpen wat gebeurt. Met Paulus zal David weten dat we in een spiegel
in raadselen zien. Nee, hij vraagt of hij weer vertrouwen mag krijgen en of hij weer nieuwe
gerichtheid en overgave aan God mag ervaren. Blijkbaar wordt hij innerlijk verscheurd en schieten
zijn gedachten alle kanten op.
Deze hartsintentie van de psalm biedt mij oriëntatie. Ik weet dat het leven absurd is. Naarmate
ik ouder wordt, komen er alleen maar meer vraagtekens bij. Ik weet in toenemende mate dat het
bestaan absurd is. Ik verlang steeds opnieuw naar het samengevoegde hart. Niet een verstand dat
alles begrijpt. Dat leidt alleen maar tot arrogantie. Zo meen je iets te omvatten dat niet te doorgronden
is. Ik verlang naar nieuw vertrouwen, dat in staat is tegen de vragen in te geloven.
Ik verlang naar het geloof van Jezus Christus, die in zijn doodsnood en in zijn vragen bleef vertrouwen.
Voeg geheel mijn hart tesaam, tot de lof van uwe naam.
Ds. Cees Stavleu