Het Klökske Jaargang 6 no 3 (14 mei - 15 juli 2012) - Roermond ...

13 juni 1987. De dag daarna deed ik de eerste Mis in de Servaasparochie
in Maastricht waar ik in september 1986 benoemd was als kapelaan. Ik
deed mijn eerste Mis in de Kruisherenkerk, die toen fungeerde als
noodkerk van de Servaaskerk die in restauratie was. Wel vreemd als je nu
een kop koffie gaat drinken in het Kruisherenhotel
Enkele weken later heb ik een ‘eerste’ Mis gedaan in de Munsterkerk. Ik
heb daar nog een DVD van! Deken Heuvelmans, kapelaan van Hout,
meneer van Boven ze zijn ons al voorgegaan naar de hemel!
Enkele weken later heb ik samen met mijn wijdingsgenoot Constantijn
Dieteren een ‘eerste’ Mis opgedragen in de H. Geestkerk.
Hoe beviel dat: kapelaan in Maastricht?
In het begin moest ik even wennen. De parochie was wat merkwaardig: in
de parochie woonden precies drie kinderen, 1000 goeddeels ouderen en
3000 studenten, die een eigen priester hadden. Hoe je daar een
bloeiende parochie van moet maken stond niet in mijn studieboeken.
Maar de Servaas was een echte streekparochie. Iedere zondag prachtige
liturgie, veel grote feesten en als klap op de vuurpijl: de heropening van
de Servaasbasiliek en de Heiligdomsvaart in 1990. Hemels!
En toen ging u naar een totaal andere parochie
Dat kunt u wel zeggen. Ik werd in 1990 benoemd tot pastoor van de
Annaparochie in de Heerlense wijk Bekkerveld. Een moderne
stadsparochie met veel zelfbewuste gelovigen die aanvankelijk een jong
Rolduc-pastoortje niet zo zagen zitten. Toch heb ik daar een schitterende
tijd gehad. Er waren best wel eens meningsverschillen, maar dat
betekende voor mij niet dat we niet met elkaar konden praten en bijna
altijd ook Eucharistie vieren. Een hele klus was ook de totale restauratie
van de grote betonnen Peutz-koepelkerk. Als oud-parochiaan van de H.
Geestkerk voelde ik me meteen thuis in dit majestueuze heiligdom.
En toen werd mgr. Wiertz bisschop
Hij was in Heerlen mijn deken. En ineens werd hij bisschop. Na korte tijd
vroeg mgr. Wiertz of ik directeur wilde worden van het Diocesaan
Pastoraal Centrum in Roermond. Dat zat toen in de Neerstraat. Het
D.P.C. omvatte de afdeling Jongerenpastoraal, Evangelisatie, Roepingen,
het bisdomblad en nog een aantal andere afdelingen. Daarnaast was ik
pastoor in Herten. Een flinke dubbele klus: tot dan toe had Herten een
fulltime pastoor gehad, enkele jaren eerder zelfs met enkele assistenten,
en nu moest ik het doen in de ‘halve tijd’. Het was een hele toer om deze
twee functies te combineren. Uiteindelijk werd mgr. de Jong hulpbisschop
en nam hij begin 1999 de leiding over van de D.P.C. Omdat mijn vader
ernstig ziek was mocht ik pastoor in Herten blijven om zo mijn ouders –
die zowat in mijn parochie woonden – te kunnen ondersteunen. Toen
8