Betreft: Lorem ipsum dolor sit amet in hac habitasse platea - Privacy ...

Beslist op 30/07/2008, na beraadslaging, als volgt:
I. VOORWERP VAN DE AANVRAAG
Ber RR 39/2008 - 2/8
De aanvraag heeft tot doel om het Belgische Rode Kruis, Rode Kruis-Vlaanderen, Dienst voor het
Bloed, hierna de aanvrager, te machtigen om het identificatienummer van het Rijksregister te
gebruiken (artikel 8 WRR) met het oog de identificatie van bloeddonors.
II. ONDERZOEK VAN DE AANVRAAG
A. TOEPASSELIJKE WETGEVING
A.1. Wet van 8 augustus 1983 (WRR)
Overeenkomstig de artikelen 5, eerste lid, 2°, en 8 WRR wordt de machtiging om toegang te
verkrijgen tot of om mededeling te bekomen van de informatiegegevens bedoeld in artikel 3, eerste
en tweede lid, WRR en om het identificatienummer van het Rijksregister te gebruiken, verleend door
het Comité aan de openbare en private instellingen van Belgisch recht voor de informatie die zij
nodig hebben voor het vervullen van taken van algemeen belang die hen zijn toevertrouwd door of
krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie of voor taken die uitdrukkelijk als zodanig
erkend worden door het voormelde sectoraal comité.
De wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong, is bedoeld
om de inzameling van bloed zo te organiseren dat het besmettingsrisico via bloedtransfusie
vermeden wordt. Eind jaren 80 begin jaren 90 werden in heel wat landen hemofiliepatiënten met het
HIV-virus besmet ingevolge bloedtransfusies (Kamer, Gewone zitting 1993-94, doc. 1229, nr 1, blz.
2). Deze wet en haar uitvoeringsbesluiten zijn er dus op gericht om de volksgezondheid te vrijwaren
en dragen dus bij tot het algemeen belang.
Artikel 5 van de wet van 5 juli 1994 bepaalt: "De afneming van bloed en bloedderivaten mag enkel
plaatsvinden bij vrijwillige niet vergoede donors en met hun toestemming". De afneming, de
bereiding en de bewaring van bloed en labiele bloedderivaten worden uitsluitend toevertrouwd aan
instellingen die voldoen aan de voorwaarden vastgesteld door de Koning en die erkend werden door
de minister die bevoegd is voor de volksgezondheid (artikel 4).