KRONIEK 2008 - Lijnen door de Tijd

’
( )
( )
( )
( )
( )
( )
EEN GEDENKWAARDIGE SINTERKLAASAVOND
Het was 5 december. Naar ik meen in 1954. Ik zat op de ambachtsschool
in Hoorn, waar ik leerde voor brood- en banketbakker. Op zaterdag hielp
ik bij Rommert Polsma. Ook door de week gebeurde dat wel, als er koek
of gebak moest worden gemaakt. Meestal werd dat ’s avonds gedaan.
Zaterdags begon ik altijd om zes uur. Eerder mocht niet, want ik was
nog geen veertien jaar. Zo ook op 5 december 1954. Bakker Polsma was
om zes uur al volop aan de gang, want om tien uur moest het brood
klaar zijn; dan mocht je beginnen te verkopen. Eerder niet, dat was
verboden. Broodsoorten die we maakten waren tarwebrood bruin en wit,
regeringswit (hier zat inlandse bloem in en het zag grauw), tarvo (een
soort moutbrood) en melkwit (gemaakt met melk in plaats van water).
De kleur van melkbrood was mooi door de gebrande melksuiker. Verder
maakten we nog krentenbrood en het kleine spul zoals witte bolletjes en
krentenbolletjes.
Lage verdiensten
Een hoop werk en lage verdiensten in die tijd, ook door de kleine klantenkring en
de vele bakkers. In Benningbroek had je de bakkers Vis, Pereboom en Zilver. In
Sijbekarspel bakker De Boer en bakker Polsma.
Maar nu over die bewuste 5 december. Om tien uur begon je met venten. Dat was
opschieten, want na het venten moesten de sinterklaasbestellingen nog worden
rondgebracht. Dus nog een keer heel Sijbekarspel door. Het begon steeds harder
te waaien. ‘Hoor de wind waait door de bomen’, vanuit het noordwesten.
Toen we de zuidkant van het dorp hadden uitgevent, gingen we terug naar de
bakkerij om de bakfiets weer te vullen. Aan de achterkant van de bakfiets werden
twee gewichten vastgebonden van tien en vijf kilo. Dit werd gedaan om de bakfiets
beter in balans te krijgen. De bak op de fiets was van een handkar en eigenlijk te
lang. Daar kwam ook nog een grote trommel voor beschuit en ontbijtkoek bij aan
de voorkant, dus overgewicht lag voor de hand.
25