In dit nummer onder meer: Toespraak L.P. presidentskandidaat ...

Jullie zijn bang voor jullie eigen kinderen, want zij zijn
thuis in een wereld waar jullie voor altijd immigranten
zullen zijn. Omdat jullie hen vrezen, schuiven jullie
aan je bureaucratieën de ouderlijke verantwoordelijkheden
af waarvoor jullie te laf zijn om die zelf te aanvaarden.
In onze wereld zijn alle sentimenten en expressies
van de mensheid, van de oneerbare tot de
engelachtige, delen van een naadloos geheel, de wereldomspannende
conversatie van bits. Wij kunnen de
lucht waar onze adem naar snakt niet scheiden van de
lucht waarop vleugels slaan.
In China, Duitsland, Frankrijk, Rusland, Singapore,
Italië en de U.S., proberen jullie het virus van de vrijheid
af te weren door wachtposten op te richten bij de
grenzen van Cyberspace. Deze zouden de besmetting
een tijdje tegen kunnen houden, maar zij zullen niet
werken in een wereld die spoedig overdekt zal zijn met
bit-dragende media. .,
Jullie steeds meer verouderde informatie-industrieën
zouden zich staande kunnen houden door wetten voor
te stellen, in Amerika en elders, die beweren dat spraak
zelf hun eigendom is, over de hele wereld. Deze wetten
zouden bepalen dat ideeën een of ander industrieel
produkt zijn, niet edeler dan blok ruw ijzer. In onze
wereld kan, wat de menselijke geest ook mag creëren,
zonder kosten oneindig gereproduceerd en gedistrubueerd
worden. Voor het globale overbrengen van
gedachten zijn niet langer jullie fabrieken nodig.
Deze toenemend vijandige en koloniale maatregelen
plaatsen ons in dezelfde positie als die vorige liefhebbers
van vrijheid en zelf-beschikking die het gezag van
verre, ongeïnformeerde machten afwezen. Wij moeten
onze virtuele zelven immuun verklaren voor jullie
souvereiniteit, zelfs als we blijven toestemmen in jullie
heerschappij over onze lichamen. Wij zullen ons
over de planeet verspreiden zodat niemand onze gedachten
kan stoppen.
Wij zullen een beschaving creëren van het Denken in
Cyberspace. Moge zij humaner en eerlijker zijn dan de
wereld die jullie regeringen voordien hebben gemaakt.
John Perry Barlow EB
16 de Vrijbrief 1990/5
In Memoriam Rade
Op 19 september 1996 is plotseling overleden onze
goede vriend Rade Supicic.Hij was in Joegoslavië op
23 juni 1932 geboren. Hij was daar opgegroeid en arts
geworden. Rade hield van zijn land, maar kon het niet
eens zijn met het regime, zodat hij naar Zwitserland
ging. Hij werkte daar als arts en leerde er zijn vrouw
Conny kennen, en trok samen met haar naar Nederland.
In Nederland werd hij oogarts en vestigde hij zich
in Vlaardingen, maar bleef betrokken bij de ontwikkelingen
in Joegoslavië.
In het begin van de tachtiger jaren kwam hij in contact
met het Libertarisme en ontdekte dat hij bepaald niet
de enige was, die verzet pleegde tegen de verregaande
overheidsbemoeienis. Samen met andere artsen kwam
hij in verzet tegen de nefaste ontwikkelingen in ons
land. In 1985 bezocht hij met Conny de Libertarische
conventie in Noorwegen. Nu waren ze samen bij de
conventie in Canada. En waren heel enthousiast.
Ondanks zijn gezondheid bleef hij contact houden niet
al zijn vrienden in zijn geboorteland en over de gehele
wereld. Een warm en intens levend mens is heengegaan.
We wensen Conny en hun drie kinderen heel veel sterkte
om zonder hem verder te kunnen gaan.
N. van Hulten - Van Os