Ironie Als Techniek Van De Helpende Buitenstaander Bij ... - Ashridge

Literatuur
Dikkers, S.J.E. (1969). Ironie als vorm van communicatie. Kruseman, Den Haag.
Drucker, P.F. (1978). Adventures of a bystander. Heinemann,London.
Kellendonk, F. (1987). De veren van de zwaan. Meulenhoff, Amsterdam.
Kierkegaard, S. (1841). Om Begrebet Ironi med stadigt Hensyn til Socrates. Vertaling: Over het
begrip ironie, door W. Breeuwer, 1995. Uitgeverij Boom, Amsterdam.
Plato (4e eeuw v. Chr.). Parmenides. Vertaling door X. de Win, 1980. De Nederlandsche
Boekhandel, Antwerpen.
Rogers, C.R. (1951). Client-Centered therapy: its current practice, implications, and theory.
Houghton Mifflin, Boston.
Rogers, C.R. (1961). On becoming a person - a therapist's view of psychotherapy. Constable,
London.
Rosen, S. (1982). My voice will go with you - the teaching tales of Milton H. Erickson, M.D. W.W.
Norton & Co., New York & London.
Rorty, R. (1989). Contingency, irony and solidarity. Cambridge University Press, Cambridge.
Schulz von Thun, F. (1982). "Hoe bedoelt u?" - een psychologische analyse van menselijke
communicatie. Wolters-Noordhoff, Groningen.
Thirlwall, C. (1833). On the irony of Sophokles. In: Philological Museum, 2, pp. 483 - 537.
Theophrastos (319 v.Chr.). Karakterschetsen. Vertaling door H.L. van Dolen, 1991. Polak &
Van Gennep, Amsterdam.
Vellacott, P. (1975). Ironic drama - a study of Euripides' method and meaning. Cambridge
University Press, London.
Visscher, K. & Rip, A. (1999). Organisatie-adviseurs en de illusie van ‘agency’. In: M & O;
Tijdschrift voor organisatiekunde en sociaal beleid, januari/februari 1999, pp. 24 - 35.
Vrolijk, A., (1991). Gesprekstechniek. Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.
Walshe, M. (1987). The long discourses of the buddha - a translation of the Digha Nikaya. Wisdom
Publications, Boston.
Watzlawick, P., Beavin, J., & Jackson, D.D. (1967). Pragmatics of human communication. W.W.
Norton, New York.
Eirooneia Ashridge Business School UK - http://www.ashridge.org.uk
pagina 17