Knack - Transgender Infopunt

Vanden Bossche: 'Oak de kinderwens bespre­
ken weal heel vroeg en bij iedere stap, want de
kans dat ze nog kinderen van zichzelf zullen
krijgen wordt heel erg klein na de transitie. Dat
brengen we al bij twaalfjarigen ter sprake. Ze
moeten beseffen wat de consequenties van hun
keuze zijn. De kinderen en jongeren die hier ko­
men, hebben vaak een soort sprookjesbeeld van
hoe het zal zijn als ze van geslacht veranderd
zijn. Zo eenvoudig is het natuurlijk niet.'
Verwachtingen bijstellen
Niet alleen de kinderen worden grondig en
veelvuldig bevraagd, ook de ouders moeten
(doorgaans) verwachtingen bijstellen. Cools:
'Ouders hebben vaak een onrealistisch beeld
van hoe wij hen kunnen helpen. Sommigen
hopen dat we helemaal meegaan in het verhaal
van hun kind. Ze zeggen: "Ons kind is anders .
We willen dat het gelukkig is en dat het gehol­
pen wordt." Anderen hebben de tegenoverge­
stelde reactie: "Dokter, help ons, ons kind heeft
een ziekte . Zorg dat het daar zo snel mogelijk
vanafraakt ." Wat wij aan ouders vragen, i om
op elk moment alles zo veel mogelijk open te
laten. Wij willen kinderen de mogelijkheid
geven om zo lang mogelijk te zoeken. Dat is een
moeilijk standpunt voor ouders, en voor de
publieke opinie.'
Dhondt: 'Niets is lastiger voor ouders dan te
zeggen: "Het is een zij, maar ook een hij." Of
omgekeerd. Ouders willen zekerheid. Het valt ze
erg lastig om gedrag te zien als een variant .
Maar we dringen er erg op aan dat ze de nuance
blijven zien. Daar ondersteunen we hen in. Voor
het kind is het een onzekere periode en we
vragen dat de ouders mee die onzekerheid
dragen. Het allerbelangrijkste is het respect voor
de ontwikkeling van het kind. Het is nu eenmaal
zo dat de identiteit en de seksualiteit nog vorm
moeten krijgen. Die zijn op vijf jaar en zelfs op
tien, elfjaar nog niet uitgekristalliseerd. Het cross­
sekse_ gedrag kan een ontwikkelingsfase zijn.'
'Het is als ouder natuurlijk niet makkelijk als
je je achtjarige zoon afzet op een verjaardags­
feestje en hij alleen met de barbies wil spelen',
zegt Vanden Bossche. 'We geven tips aan ouders
hoe ze daarmee moeten omgaan. Ouders komen
met vragen: moeten ze het verbieden, aanmoe­
digen? Wij adviseren een brede middenweg te
gaan. Het kind moet zich wel goed blijven voe­
len. Jongens mogen thuis misschien een rokje
aan maar niet naar school in meisjeskledij omdat
daar ook je sociale identiteit speelt. Een jeans­
broek met glittertjes van K3 kan wel, maar geen
nagellak want dat is alleen voor meisjes. We
dringen er wel op aan dat kinderen hun
geboortenaam zouden behouden en dat je niet
hijjzij-switcht tot ze met de hormonen begin­
nen.' Cools: 'We geloven niet in het onvoor-
waardelijke succesverhaal dat je vaak in de
media ziet verschijnen . In de trant van: zesjarige
Lucas wordt Lucie. Het kan best zijn dat een
kind zich daardoor goed begrepen en gesteund
voelt. En achteraf kan blijken dat het een goeie
keuze was, maar het omgekeerde kan ook en dan
wordt het heel moeilijk om op die stappen terug
te keren .'
Heeft een adolescent eenmaal voor zichzelf
uitgemaakt om het pad naar transseksualiteit te
gaan, dan wordt hij of zij voor honderd procent
daarin gesteund en begeleid. Vanden Bossche:
'We zijn er uiteraard van overtuigd dat het goed
is om als jongvolwassene het leven met het juiste
lichaam te starten.' Cools: 'De dag dat het for­
mulier wordt ondertekend waarin vastgelegd
wordt dat de puberteitsremmers opgestart zullen
worden , is altijd erg emotioneel. Ouders zitten
vaak al jaren in dit traject, maar dan overvalt
hen het besef dat het nu echt gaat gebeuren en
komen de tranen boven . Terwijl de jongere de -t
DAAN werd 25 jaar
geleden geboren als
meisje: 'AI vanaf de
kleuterklas voelde ik
me een jongen.'
WWW.KNACK.BE 12 JUNI 2013 79