nr. 15. 25 januari 2011 - Koninklijke HFC

minuten later weer een aanval van AFC’34 over rechts, de buitenspeler brak door, Folke kon met zijn been redden, maar blesseerde zich
daarbij wel. Weer drie minuten laten een diepe bal over links. De razendsnelle linksbuiten, op de rand van buitenspel(?), ging er vandoor
en scoorde beheerst en onhoudbaar voor Folke 0-2 en dat was na 10 minuten. Langzaam kwam HFC wat meer in de wedstrijd, al werd
er vaak balverlies geleden door slechte passing. Over links kwam David door en gaf een voorzet. Er ontstond een scrimmage en Maarten
wist de bal het laatste zetje in het doel te geven, 1-2. Bij de volgende corner van AFC’34 kon Folke de bal ternauwernood uit zijn doel
slaan. Aansluitend wat acties van Mo, waaruit de nodige dreiging ontstond. Tot scoren kwamen we echter niet. Even later een snel genomen
vrije trap op David, die beheerst inschoot. De keeper wist de bal ten koste van een corner uit het doel te werken. De corner ging hard
voorlangs en leverde niets op. Even later slecht uitverdedigen van AFC’34. Jacob wist de bal te veroveren en leek op het doel af te gaan.
Hij werd echter onderuitgehaald en scheidsrechter Hans Winter, zeker geen thuisfluiter, kon in dit geval niets anders doen dan de bal op
de stip leggen. De kans op de gelijkmaker! De strafschop werd genomen door David, naar ik heb vernomen de specialist binnen dit team.
Vandaag had David echter geen succes. Het laatste wapenfeit van de eerste helft was een uitbraak van AFC’34, waarbij het schot rechts
voor de goal van Folke langsging.
Na de rust kwamen Tim en Stijn in het veld voor Kai en David. AFC’34 kwam opnieuw sterk uit de startblokken en zocht de aanval over
links. De behendige en snelle buitenspeler brak door en gaf een voorzet. Er volgde een scrimmage voor het doel, waarbij de bal uiteindelijk
tegen het net belandde. Zo stond het twee minuten na rust 1-3. Toch lieten de HFC’ers de koppies niet hangen en zochten de aanval.
Met name Mo bleef goed doorzetten en de keeper wist een goed ingeschoten bal van Mo ternauwernood te redden. Ook Tim over links
kwam een paar goed door. Verder dan een corner kwamen we echter niet. AFC’34 kreeg ook kansen, maar verzuimde definitief afstand
te nemen. Mo kreeg nog een goede kans, maar schoot slecht in. Even later een prima pass van Jesper op Tim in de diepte over links. Tim
speelde de bal prima in de voeten van Maarten, die stug doorzette en uiteindelijk prima inschoot. De stand was 2-3 met nog een paar
minuten te gaan. Zou het er dan toch nog inzitten? Deze gedachte was snel verdwenen. Een mislukte terugspeelbal en slap verdedigen
bracht de spits van AFC’34 alleen voor Folke. Deze speler wist wel raad met dit cadeautje en scoorde beheerst de 2-4! De wedstrijd
was gespeeld en Hans Winter maakte er snel een eind aan. Een verdiende overwinning van 2-4 voor AFC’34, dat hiermee HFC voor de
tweede maal dit seizoen versloeg.
Piet Pijper
haarlem-kennemerland - kon. hfC d2 : 3-5
Een echt stadion! “Pap, zit je straks in het Haarlemstadion helemaal bovenin?” “Waarom?”, vroeg ik, waarop mijn kleine voetbalster
antwoordde: “Omdat het vast heel erg druk wordt.” Heerlijk, die onbevangenheid. Dat je zeker weet dat de wereld op zaterdagmorgen
echt niet groter is dan de wedstrijd Kon. HFC tegen Haarlem-Kennemerland.
Op zoek naar de perstribune, want gratis koffie en schrijftafel, ontging me het eerste doelpunt. Ik gok op Joep, want die maakte drie
goals. Vooral z’n tweede mag hij gerust indienen voor de verkiezing ‘Mooiste van het Jaar’. Als een paling in een emmer snot glibberde
de rechtsbuiten door de defensie van de tegenstander en haalde de achterlijn. En waar je dan een voorzet verwacht, kapte Joep z’n verdediger
uit en schoot rechts langs de keeper in het doel.
Behalve dit hoogtepunt diep in de eerste helft, was het vertoonde spel van Kon. HFC misschien niet zo sprankelend als in de wedstrijd
tegen Hoofddorp. Daarentegen zette het elftal de tegenstander wel knap vast op hun helft. Eigenlijk kreeg Haarlem-Kennemerland
nauwelijks een kans waar ze zelf verantwoordelijk voor waren. De weinige die ze kregen, waren vooral te wijten aan slordig balverlies,
waardoor de Haarlemse spits op kon stomen richting doel. Mooi was dan om te zien hoe Toon z’n doel verdedigde. Dapper kereltje,
eentje met een leeuwenhart.
Kansen voor Kon. HFC waren er natuurlijk ook. Met listige steekpassjes werden de aanvallers aangespeeld, waardoor het altijd gevaarlijk
werd in de zestienmeter van de tegenstander. Een paar keer wisten Luc of Jimmy hun verdediger in de luren te leggen, waardoor ze alleen
voor de goal kwamen te staan. De Haarlemse keeper wist die bijna zekere goals te voorkomen, maar één keer moest hij toch echt zijn
meerdere erkennen in Jimmy. Een bijna goal van Luc wist de keeper te verhinderen door de blonde spits hard onderuit te schoffelen. Dat
beviel de aanvaller maar matig en licht gebutst ging hij de rust in. Kon. HFC was in de eerste helft sterker dan de tegenstander, al werd
dat in de tussenstand niet tot uiting gebracht: 2-2.
De tweede helft was nog maar amper begonnen of het stond 2-3. Met dank aan Jimmy. Die tweede helft liet een beetje hetzelfde spelbeeld
zien. Kon. HFC zette Haarlem vast op hun eigen helft en dicteerde het spel. Maar door slordig balverlies bleef Haarlem toch
gevaarlijk. Sterker, bleven ze in het spoor van Kon. HFC. Uiteindelijk gaf kwaliteit toch de doorslag.
De mooiste aanval werd opgezet door de rechterkant van Kon. HFC. Daniël, Jonathan, Des, Jop en Joep wisten Jimmy te bereiken, die
naar de achterlijn rende en een voorzet gaf. Eigenlijk had Jan die erin moeten schieten. Gelukkig kwam de bal nog voor de voeten van
Vincent, die zich geen moment bedacht, 3-4.
Door de prikkelende spreekkoren van de meegereisde Kon. HFC-fans, die zich ophielden in het zwaar beveiligde bezoekersvak ter
hoogte van de middenlijn, persten de witblauwen er nog een keer alles uit om de overwinning zeker te stellen. De 3-5 werd er door Joep
ingeschoten, waarmee de Kon. HFC met een degelijke overwinning het veld verliet.
Jan Kruithof
hoofddorp d5 tegen khfC d4 : 1 - 3
We speelden tegen Hoofddorp D5. We hebben 1- 3 gewonnen. Max scoorde de gelijk maker uit een corner. Verder speelden we goed en
zijn er nog 2 goals gescoord. Er waren ook nog veel kansen voor Hoofddorp en voor ons. Het was dus een spannende wedstrijd.
Thijs Algie
de d9 moet weer vol aan de Bak!
Na het behalen van het najaarskampioenschap, gaat het echte werk nu voor de D9 beginnen. Net op tijd, want ze dreigden in slaap te
sukkelen tegen te makkelijke tegenstanders. Met de promotie naar de derde klasse komt het weer aan op de scherpte, de combinaties en
de details. Dat bleek meteen in de eerste wedstrijd tegen de D3 van Zwanenburg. De Zwanenburgers kwamen al na twee minuten op
een 1-0 voorsprong, door te langzaam omschakelen bij balverlies bij HFC. Zwanenburg strafte dit onmiddellijk af. Gelukkig lieten onze
jongens zich niet uit het veld slaan. Zij herstelden zich knap en wisten steeds meer druk op het doel van Zwanenburg op te bouwen. Na
een mooie aanval van HFC, zorgde Joachim in de tiende minuut voor de 1-1. Daarna hielden de teams elkaar een minuut of tien in evenwicht.
Toen maakte Zwanenburg met een gevaarlijke uitbraak 2-1. De thuisclub zette door en zorgde vijf minuten later voor de 3-1. Dit
leek de stand te worden om de rust in te gaan. In een mooie combinatie tussen Daniel, Mick en Joachim, zorgde de laatste toch nog voor
3-2. Zwanenburg wilde echter met een grotere voorsprong de rust in en wist er vlak voor het rustsignaal nog 4-2 van te maken. Middenveld
en verdediging van D9 hadden niet de gebruikelijke scherpte om de gevaarlijke aanvallen van Zwanenburg onschadelijk te maken.
In de pauze werd de wedstrijd nog eens goed doorgesproken, terwijl de spelers en de ouders probeerden in het clubhuis een beetje op
temperatuur te komen. Er werden wat posities omgezet. Dit leek in het begin van de tweede helft nog niet tot resultaat te leiden. HFC liet