5e JAARGANG - nummer 4 van 28 mei t/m 8 juli 2011 - St ...

Pinksteren
Op de vijftigste dag van Pasen vindt
het paasfeest zijn afronding in het
hoogfeest van Pinksteren. De naam
Pinksteren komt van een woord uit
een Grieks dialect ‘pentekoste’ (vgl.
het Franse ‘Pentecôte’). De betekenis
van dat Griekse woord is ‘vijftig’. Aanvankelijk
werd heel de tijd na Pasen
dan ook aangeduid als de periode van
‘de vijftig dagen’.
Pas vanaf de vierde eeuw werd dit
Griekse woord gereserveerd
voor de dag
van Pinksteren zelf,
de vijftigste dag. Het
was de laatste dag van
de periode van Pasen
die gevierd werd als
één grote vreugdevolle
feestdag. In die tijd
kreeg de vijftigste dag
zelf vanuit een historiserende
benadering
van de liturgie meer
reliëf en werd deze
dag een viering met
een eigen karakter en
inhoud. Het is de dag
van de voltooiing en
de bezegeling van het
paasfeest, het is de
achtste zondag na een
week van zeven zondagen,
waarvan Pasen
zelf de eerste zondag is.
Bij de liturgievernieuwing
van het TweedeVaticaans
Concilie
is de oude traditie
hersteld om Pinksteren
te zien als besluit van
de paastijd, zoals in de
oude Latijnse bijbelvertaling
van de tekst van
de Handelingen van de
Apostelen staat: “Toen
de dagen van Pinksteren
(= de vijftig dagen)
geheel vervuld waren
…”.
Nadat pas in latere tijd
het octaaf (de viering
van een groot feest
gedurende acht dagen)
ook met Pinksteren
was ingevoerd vanwege
het doopsel van
volwassenen tijdens
de vigilie van Pink-
steren (vgl. de Paaswake), is nu de
oudste traditie hersteld en dit octaaf
weer geschrapt, al mag men natuurlijk
maandag na Pinksteren blijven vieren
als tweede Pinksterdag.
De inhoud van het feest op de vijftigste
dag bestaat van oudsher uit de
gedachtenis van de nederdaling van de
heilige Geest in de gedaante van vurige
tongen, zoals we lezen in de eerste lezing
van deze feestdag, die ontleend is
aan de Handelingen van de Apostelen
(hoofdstuk twee).
Zo begint met Pinksteren het tijdperk
Detail glas-in-loodraam in de St. Petrus en Pauluskerk te Hattingen.
van de heilige Geest dat duurt tot de
wederkomst van de Heer op het einde
van de tijden. Het is het tijdperk van
de kerk op aarde, die de wondere
daden van de Heer aan alle volkeren
verkondigt en op haar pelgrimstocht
door de heilige Geest begeleid wordt.
Daarom bidden wij ook dat de heilige
Geest het aanschijn van de aarde
zal vernieuwen, zoals staat in Psalm
104 (103), de antwoordpsalm van het
Pinksterfeest.
(Bron: Parochiebladenservice)
7