download soemoed 29/2 als pdf - Nederlands Palestina Komitee

maakte het moeilijker, niet gemakkelijker,
voor Peres om een toch al uiterst
moeilijke taak succesvol te volbrengen,
terwijl Sharon en andere leden van
zijn regering de positie van de minister
van Buitenlandse Zaken verder ondermijnden
door duidelijk te maken hoe
weinig concessies zij bereid waren aan
de Palestijnen te doen, nadat de laatstgenoemden
de wapens hadden neergelegd.
De tegenstrijdigheden in Sharons
eigen positie begonnen zich eveneens
te doen voelen. Aanvankelijk had
hij voor zijn doen een zekere mate van
terughoudendheid betracht. Velen die
op hem gestemd hadden, met name de
joodse kolonisten, hadden van hem
evenwel een dramatische escalatie verwacht.
Hij stond immers bekend als de
voorhamer van de Palestijnen: wanneer
dacht hij met het hameren te beginnen?
In dit verband kunnen de gebeurtenissen
in Hebron, medio april, genoemd
worden. De dood door Palestijns
geweervuur, eind maart, van een baby
van joodse kolonisten in Hebron was
een van die tragische gebeurtenissen
die een weegschaal die op doorslaan
staat, inderdaad doet doorslaan. De
kolonisten verlangden een hardere
reactie en kregen die. Sharon verduidelijkte:
'Het keerpunt zal komen wan-
Israel: regering van
nationale eenheid
Likoed: rechts, ultra-nationalistisch, prokolonisten;
Eén Israel: lijstverbinding van de
Arbeidspartij - sociaal-democratisch, centrum-rechts
- en Meimad - liberaal-religieus
-; Shass: georiënteerd op oriëntaalse joden,
orthodox-religieus; Ysrael b'Aliyah: georiënteerd
op Russische immigranten, pro-kolonisten;
Yisrael Beiteinu: extreem-rechts,
georinteerd op Russische immigranten, prokolonisten;
Nationale Eenheid: rechts-extremistisch,
kolonistenplatform; Eén Natie:
sociaal-democratisch; vakbondsplatform; De
Nieuwe Weg (een afsplitsing van de Centrum
Partij): centrum-rechts, pro-kolonisten.
De regering-Sharon/Peres omvat het record
aantal van 26 ministers en 12 onder-ministers.
Likoed leverde behalve de premier acht
ministers, waaronder die van Financiën, Justitie,
Openbare Veiligheid en Onderwijs;
neer Arafat gaat inzien
- en ik denk dat hem
dit duidelijk begint te
worden - dat mijn
regering niet onder de
dreiging van terreur
en geweld zal onderhandelen.
Zijn minister
van Openbare Veiligheid,
Uzi Landau,
verklaarde daarnaast
dat 'De prijs die wij
de Palestijnen zullen
laten betalen, zal een
ondragelijk hoge zijn'.
Deze politiek van niet
aflatende druk heeft de Israelische
regering er tevens toe gebracht om
pogingen van derden om wederzijds
terughoudendheid te betrachten, af te
wijzen. Gesteund door Jordanië, Egypte
en enkele Europese landen, is het
betreffende voorstel een variant op eerdere
Amerikaanse voorstellen, op basis
waarvan de Israeli's zich van de rand
van de Palestijnse woongebieden zouden
terugtrekken en de belegering zouden
opheffen, terwijl de Palestijnen de
samenwerking op het terrein van de
veiligheid zouden hervatten. Dat zou
de weg vrijmaken voor hervatting van
de politieke onderhandelingen. Of de
Palestijnen werkelijk bereid zijn een
dergelijk plan te accepteren is overi-
Eén Israel (Arbeidspartij/Meimad) kreeg
eveneens acht ministeries, waaronder Buitenlandse
Zaken en Defensie; Shass Binnenlandse
Zaken, Religieuze Zaken en Jeruzalem
Zaken; Ysrael b'Alya Huisvesting (joodse
nederzettingen); Yisrael Beiteinu Nationale
Infrastructuur (joodse nederzettingen).
De regering-Sharon/Peres kreeg bij haar
aantreden bovendien de steun toegezegd
van de Nationale Religieuze Partij (religieus,
kolonistenplatform; 5 zetels), Gesher (rechts,
pro-kolonisten; 3 zetels), Verenigde Torah
Judaïsme (orthodox-religieus, pro-kolonisten;
5 zetels) en het restant van de Centrum
Partij (centrum-rechts, pro-kolonisten; 5
zetels), in ruil voor topfuncties in diverse
Knesset-commissies en ministeries. Dit betekent
dat de regering-Sharon/Peres vooralsnog
kan terugvallen op 91 van de 120 Knes-
gens nog maar de vraag, aangezien de
Israeli's dit tot op heden hebben
geweigerd. De positie van Israel naar
buiten toe blijft dat er niet onder vuur
wordt onderhandeld.
Door te trachten Uzi Landaus prijs op
te leggen en door de militaire grenzen
die tot dan toe in acht werden genomen
te overschrijden, is de Israelische
regering tegen nieuwe grenzen opgelopen.
Kort gezegd: Het is niet erg waarschijnlijk
dat de Verenigde Staten, de
Europese Unie en de belangrijkste Arabische
Staten bereid zijn een sluipende
herbezetting van het gebied waarover
de Palestijnen in het kader van de
Oslo-Akkoorden de controle hebben
set-leden.
Joodse kolonisten hebben reden tot tevredenheid.
Op 7 maart schafte de Knesset - 72 stemmen
vóór, 37 tegen en 3 onthoudingen - de
directe verkiezing van de premier af, die
voorafgaande aan de algemene verkiezingen
van 1996 bij wet was ingevoerd, maar
die nadien tot politieke meningsverschillen
aanleiding heeft gegeven.
bronnen: Le Monde, Ha'aretz & The Jerusalem
Post.
SOEMOED jaargang 29 • nummer 2 • april 2001 7